1At sinabi niya sa kaniyang mga alagad Hindi mangyayari na di dumating ang mga kadahilanan ng pagkakatisod; datapuwa't sa aba niyaong pinanggalingan.
1Ug siya miingon sa iyang mga tinon-an: Dili mahimo; apan nga moabut gayud ang mga kahigayonan sa pagkapangdol; apan alaut kadtong tungod kaniya moabut sila.
2Mabuti pa sa kaniya kung bitinan ang kaniyang leeg ng isang gilingang bato, at siya'y ihagis sa dagat, kay sa siya'y magpatisod sa isa sa maliliit na ito.
2Maayo pa kaniya nga pagahiktan siya sa iyang liog ug usa ka galingang bato, ug igatambog siya sa dagat, kay sa magapapangdol siya sa usa niining mga gagmay.
3Mangagingat kayo sa inyong sarili: kung magkasala ang iyong kapatid, sawayin mo siya; at kung siya'y magsisi, patawarin mo siya.
3Matngoni ninyo ang inyong kaugalingon; kong ang imong igsoon makasala batok kanimo, badlongon mo siya; ug kong siya maghinulsol, pasayloa siya.
4At kung siya'y makapitong magkasala sa isang araw laban sa iyo, at makapitong magbalik sa iyo na sasabihin, Pinagsisisihan ko; patawarin mo siya.
4Ug kong siya makasala batok kanimo sa makapito sulod sa usa ka adlaw, ug sa makapito magabalik kanimo sa pag-ingon: Nagahinulsol ako; pasayloon mo siya.
5At sinabi ng mga apostol sa Panginoon, Dagdagan mo ang pananampalataya namin.
5Ug ang mga apostoles miingon sa Ginoo: Dugangi ang among pagtoo.
6At sinabi ng Panginoon, Kung mangagkaroon kayo ng pananampalataya na kasing laki ng isang butil ng binhi ng mostasa, sasabihin ninyo sa puno ng sikomorong ito, Mabunot ka, at matanim ka sa dagat; at kayo'y tatalimahin.
6Ug ang Ginoo miingon: Kong kamo adunay pagtoo nga ingon sa usa ka lugas nga mostaza, magaingon kamo niining kahoyng sicomoro: Maibut ka sa gamut, ug matanum ka sa dagat; ug kana magasugot kaninyo.
7Datapuwa't sino sa inyo, ang may isang aliping nagaararo o nagaalaga ng mga tupa, na pagbabalik niyang galing sa bukid ay magsasabi sa kaniya, Parito ka agad at maupo ka sa dulang ng pagkain;
7Apan kinsa kaninyo nga adunay usa ka ulipon nga nagadaro, kun nagabantay ug mga carnero, nga magaingon kaniya sa nahauli siya gikan sa kapatagan: Umari ka gilayon ug maglingkod sa lamesa?
8At hindi sasabihin sa kaniya, Ipaghanda mo ako ng mahahapunan, at magbigkis ka, at paglingkuran mo ako, hanggang sa ako'y makakain at makainom; at saka ka kumain at uminom?
8Ug dili ba hinoon magaingon kaniya: Hikaya ang igapanihapon ko, ug magbakus ka ug mag-alagad kanako hangtud nga ako makakaon ug makainum; ug sa human niini mokaon ug moinum ka?
9Nagpapasalamat baga siya sa alipin sapagka't ginawa ang iniutos sa kaniya?
9Magapasalamat ba siya niadto nga ulipon kay naghimo sa gisugo kaniya? Nagadahum ako nga dili.
10Gayon din naman kayo, pagka nangagawa na ninyo ang lahat ng mga bagay na sa inyo'y iniutos, inyong sabihin, Mga aliping walang kabuluhan kami; ginawa namin ang katungkulan naming gawin.
10Ingon usab niini kamo: kong nakahimo kamo sa tanang gisugo kaninyo, moingon kamo: Kami mga ulipon nga walay pulos, kay gihimo lamang namo ang katungdanan namong pagabuhaton.
11At nangyari, na samantalang sila'y napapatungo sa Jerusalem, na siya'y nagdaraan sa mga hangganan ng Samaria at Galilea.
11Ug nahitabo, sa nagapadulong sila sa Jerusalem, nga siya miagi sa kadaplinan sa Samaria ug sa Galilea.
12At sa pagpasok niya sa isang nayon, ay sinalubong siya ng sangpung lalaking ketongin, na nagsitigil sa malayo:
12Ug sa misulod siya sa usa ka balangay, may misugat kaniya nga napulo ka mga tawo nga sanlahon nga nagtindog sa halayo.
13At sila'y nagsisigaw na nagsisipagsabi, Jesus, Guro, maawa ka sa amin.
13Ug gipatugbaw nila ang ilang mga tingog sa pag-ingon: Jesus, Magtutudlo, kaloy-i kami.
14At pagkakita niya sa kanila, ay sinabi niya sa kanila, Magsihayo kayo at kayo'y pakita sa mga saserdote. At nangyari, na samantalang sila'y nagsisiparoon, ay nangalinis sila.
14Ug sa iyang nakita sila, siya miingon kanila: Lumakaw kamo ug magpakita sa mga sacerdote. Ug nahatabo nga sa nagalakaw sila, nangahinlo sila.
15At isa sa kanila, nang makita niyang siya'y gumaling, ay nagbalik, na niluluwalhati ang Dios ng malakas na tinig;
15Ug ang usa kanila, sa pagkakita nga siya nahinlo, mibalik nga nagadayeg sa Dios sa makusog nga tingog;
16At siya'y nagpatirapa sa kaniyang paanan, na nagpapasalamat sa kaniya: at siya'y isang Samaritano.
16Ug siya mihapa sa mga tiil ni Jesus sa pagpasalamat kaniya, ug siya usa ka Samariahanon.
17At pagsagot ni Jesus ay nagsabi, Hindi baga sangpu ang nagsilinis? datapuwa't saan nangaroon ang siyam?
17Ug sa mitubag si Jesus, miingon: Wala ba magmahinlo ang napulo? Apan hain ang siyam?
18Walang nagbalik upang lumuwalhati sa Dios, kundi itong taga ibang lupa?
18Wala bay bisan kinsa kanila nga mibalik sa paghimaya sa Dios, gawas niining dumoduong?
19At sinabi niya sa kaniya, Magtindig ka, at yumaon ka sa iyong lakad: pinagaling ka ng iyong pananampalataya.
19Ug siya miingon kaniya: Tumindog ug lumakaw ka, ang imong pagtoo maoy nagluwas kanimo.
20At palibhasa'y tinanong siya ng mga Fariseo, kung kailan darating ang kaharian ng Dios, ay sinagot niya sila at sinabi, Ang kaharian ng Dios ay hindi paririto na mapagkikita:
20Ug sa gipangutana siya sa mga Fariseo kong anus-a moabut ang gingharian sa Dios, siya mitubag kanila ug miingon: Dili moanhi ang gingharian sa Dios pinaagi sa mga pagpaminaw.
21Ni sasabihin man nila, Naririto! o Naririyan! sapagka't narito, ang kaharian ng Dios ay nasa loob ninyo.
21Ug dili usab sila magaingon: Ania dinhi! kun, Atua didto! Kay ania karon, ang gingharian sa Dios anaa kaninyo.
22At sinabi niya sa mga alagad, Darating ang mga araw, na hahangarin ninyong makita ang isa sa mga araw ng Anak ng tao, at hindi ninyo makikita.
22Ug siya miingon sa iyang mga tinon-an: Moabut ang mga adlaw nga buot unta kamo motan-aw ug usa sa mga adlaw sa Anak sa tawo, ug dili ninyo kini hikit-an.
23At sasabihin nila sa inyo, Naririyan! Naririto! huwag kayong magsisiparoon, ni magsisisisunod man sa kanila:
23Ug sila magaingon kaninyo: Ania dinhi! kun, Atua didto! Dili kamo manlakat, ug dili usab kamo magsunod kanila.
24Sapagka't gaya ng kidlat, na pagkislap buhat sa isang panig ng silong ng langit, ay nagliliwanag hanggang sa kabilang panig ng silong ng langit; gayon din naman ang Anak ng tao sa kaniyang kaarawan.
24Kay ingon sa kilat, sa magadan-ag kini gikan sa usa ka bahin sa ilalum sa langit, magadan-ag usab ngadto sa usa ka bahin sa ilalum sa langit; ingon niini usab ang Anak sa tawo sa iyang adlaw.
25Datapuwa't kailangan muna siyang magbata ng maraming bagay at itakuwil ng lahing ito.
25Apan kinahanglan una siya magaantus ug daghang mga butang; ug igasalikway niini nga kaliwatan.
26At kung paano ang nangyari sa mga kaarawan ni Noe, ay gayon din naman ang mangyayari sa mga kaarawan ng Anak ng tao.
26Ug ingon sa nahatabo sa mga adlaw ni Noe, mao usab sa mga adlaw sa Anak sa tawo.
27Sila'y nagsisikain, sila'y nagsisiinom, sila'y nangagaasawa, at sila'y pinapagaasawa, hanggang sa araw na pumasok sa daong si Noe, at dumating ang paggunaw, at nilipol silang lahat.
27Nanagpangaon sila, nanagpanginum, nanagpangasawa, gipangasawa, hangtud sa adlaw nga misulod si Noe sa arca, ug miabut ang lunop ug naglaglag kanilang tanan.
28Gayon din naman kung paano ang nangyari sa mga kaarawan ni Lot; sila'y nagsisikain, sila'y nagsisiinom, sila'y nagsisibili, sila'y nangagbibili, sila'y nangagtatanim, sila'y nangagtatayo ng bahay.
28Mao usab sumala sa nahitabo sa mga ad law ni Lot: nanagpangaon sila, nanagpanginum, nanagpamalit, nanagpamaligya, nanagpananum, nanagpatindog ug mga puloy-anan.
29Datapuwa't nang araw na umalis sa Sodoma si Lot, ay umulan mula sa langit ng apoy at asupre, at nilipol silang lahat:
29Apan sa adlaw nga mipahawa si Lot sa Sodoma, miulan ug kalayo ug azufre gikan sa langit, ug milaglag kanilang tanan.
30Gayon din naman ang mangyayari sa araw na ang Anak ng tao ay mahayag.
30Mao usab ang mahatabo sa adlaw nga igapadayag ang Anak sa tawo.
31Sa araw na yaon, ang mapapasa bubungan, at nasa bahay ng kaniyang mga pag-aari, ay huwag silang manaog upang kunin: at ang nasa bukid ay gayon din, huwag siyang umuwi.
31Niadtong adlawa, siya nga anaa sa ibubungan, ug ang iyang mga butang anaa sa sulod sa balay, dili siya manaug sa pagkuha kanila; ug siya nga anaa sa kapatagan dili usab magabalik.
32Alalahanin ninyo ang asawa ni Lot.
32Hinumdumi ninyo ang asawa ni Lot.
33Sinomang nagsisikap ingatan ang kaniyang buhay ay mawawalan nito: datapuwa't ang sinomang mawalan ng kaniyang buhay ay maiingatan yaon.
33Bisan kinsa nga magapaninguha sa pagluwas sa iyang kinabuhi, mawala kini kaniya; apan bisan kinsa nga mawad-an sa iyang kinabuhi, maluwas kini niya.
34Sinasabi ko sa inyo, Sa gabing yaon ay dalawang lalake ang sasa isang higaan; ang isa'y kukunin, at ang isa'y iiwan.
34Nagaingon ako kaninyo nga niadtong gabhiona may duha ka tawo sa usa ka higdaanan; ang usa pagakuhaon ug ang usa pagabiyaan;
35Magkasamang gigiling ang dalawang babae; kukunin ang isa, at ang isa'y iiwan.
35May duha ka babaye nga magaabay paggaling; ang usa pagadad-on ug ang usa pagabiyaan;
36Mapapasa bukid ang dalawang lalake; ang isa'y kukunin at ang isa'y iiwan.
36May duha ka tawo nga anaa sa kapatagan; ang usa pagadad-on ug ang usa pagabiyaan.
37At pagsagot nila ay sinabi sa kaniya, Saan, Panginoon? At sinabi niya sa kanila, Kung saan naroon ang bangkay ay doon din naman magkakatipon ang mga uwak.
37Ug sila mingtubag ug nanag-ingon kaniya: Hain, Ginoo? Ug siya miingon kanila: Kong hain ang lawas, didto magatigum ang mga agila.