¹At pinalapit niya sa kaniya ang kaniyang labingdalawang alagad, at binigyan niya sila ng kapamahalaan laban sa mga karumaldumal na espiritu, upang mapalabas nila, at upang kanilang mapagaling ang lahat ng sarisaring sakit at ang lahat ng sarisaring karamdaman.

¹Ug sa iyang gitawag kaniya ang iyang napulo ug duha ka mga tinon-an, iyang gihatagan sila ug pagbulot-an ibabaw sa mga espiritu nga mahugaw, aron sila makaghingilin kanila, ug makagayo sa tanang sakit ug tanang balatian.

²Ang mga pangalan nga ng labingdalawang apostol ay ito: Ang una'y si Simon na tinatawag na Pedro, at si Andres na kaniyang kapatid; si Santiago na anak ni Zebedeo, at ang kaniyang kapatid na si Juan;

²Ug ang mga ngalan sa napulo ug duha ka mga apostoles mao kini: Ang nahauna, si Simon nga ginganlan si Pedro, ug si Andres nga igsoon niya; si Jacobo nga anak ni Zebedeo, ug si Juan nga igsoon niya;

³Si Felipe, at si Bartolome; si Tomas, at si Mateo na maniningil ng buwis; si Santiago na anak ni Alfeo at si Tadeo;

³Si Felipe ug si Bartolome; si Tomas ug si Mateo nga maniningil sa buhis; si Jacobo nga anak ni Alfeo, ug si Lebeo nga ang iyang bansagon si Tadeo;

⁴Si Simon na Cananeo, at si Judas Iscariote, na siya ring sa kaniya'y nagkanulo.

⁴Si Simon nga Canaanhon, ug si Judas Iscariote nga nagtugyan usab kaniya.

⁵Ang labingdalawang ito'y sinugo ni Jesus, at sila'y pinagbilinan, na sinasabi, Huwag kayong magsitungo sa alin mang daan ng mga Gentil, at huwag kayong magsipasok sa alin mang bayan ng mga taga Samaria:

⁵Kining napulo ug duha gipalakaw ni Jesus ug iyang gitugon sila sa pag-ingon: Dili kamo maglakaw sa dalan sa mga Gentil, ug dili kamo magsulod sa lungsod sa mga Samariahanon;

⁶Kundi bagkus magsiparoon kayo sa mga tupang nangawaglit sa bahay ni Israel.

⁶Kondili umadto kamo una sa mga carnero nga nagpangawala sa balay ni Israel.

⁷At samantalang kayo'y nangaglalakad, ay magsipangaral kayo, na mangagsabi, Ang kaharian ng langit ay malapit na.

⁷Ug samtang manlakaw kamo, magwali kamo sa pag-ingon: Haduol na ang gingharian sa langit.

⁸Mangagpagaling kayo ng mga may sakit, mangagpabangon kayo ng mga patay, mangaglinis kayo ng mga ketong, mangagpalabas kayo ng mga demonio: tinanggap ninyong walang bayad, ay ibigay ninyong walang bayad.

⁸Pagaayohon ninyo ang mga masakiton, pagahinloan ninyo ang mga sanlahon, pagabanhawon ninyo ang mga minatay, pagahinginlan ninyo ang mga yawa; gidawat ninyo sa walay bayad, nan ihatag usab ninyo sa walay bayad.

⁹Huwag kayong mangagbaon ng ginto, kahit pilak, kahit tanso sa inyong mga supot:

⁹Dili kamo magbalon bisan bulawan, bisan salapi, bisan tumbaga sa inyong mga bakus,

¹⁰Kahit supot ng pagkain sa paglalakad, kahit dalawang tunika, kahit mga pangyapak, o tungkod: sapagka't ang manggagawa ay karapatdapat sa kaniyang pagkain.

¹⁰Bisan puyo sa inyong pagpanaw, bisan duha ka saput, bisan sapin, bisan sungkod; kay ang mamomoo takus sa iyang kalan-on.

¹¹At sa alin mang bayan o nayon na inyong pasukin, siyasatin ninyo kung sino roon ang karapatdapat; at magsitahan kayo roon hanggang sa kayo'y magsialis.

¹¹Ug bisan unsang lungsora kun balangaya nga inyong pagasudlan, susihon ninyo kong kinsa didto ang takus, ug didto pabilin hangtud nga kamo mogikan.

¹²At pagpasok ninyo sa bahay, ay batiin ninyo ito.

¹²Ug sa pagsulod ninyo sa balay, paghatag kamo sa katahuran.

¹³At kung karapatdapat ang bahay, ay dumoon ang inyong kapayapaan: datapuwa't kung hindi karapatdapat, ay mabalik sa inyo ang kapayapaan ninyo.

¹³Ug kong ang balay takus, pasagdi nga ang inyong pakigdait moabut sa ibabaw niya; apan kong dili takus, pasagdi nga ang inyong pakigdait mahiuli kaninyo.

¹⁴At sinomang hindi tumanggap sa inyo, ni duminig sa inyong mga pananalita, pagalis ninyo sa bahay o bayang yaon, ay ipagpag ninyo ang alabok ng inyong mga paa.

¹⁴Ug bisan kinsa nga dili magadawat kaninyo, ug dili magapatalinghug sa inyong mga pulong, sa paggula ninyo gikan didto niadtong balaya kun lungsora, iyabyab ninyo ang abug sa inyong mga tiil.

¹⁵Katotohanang sinasabi ko sa inyo, Higit na mapagpapaumanhinan ang lupa ng Sodoma at ng Gomorra sa araw ng paghuhukom, kay sa bayang yaon.

¹⁵Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo nga maarangarang pa alang sa yuta sa Sodoma ug sa Gomorra sa adlaw sa paghukom, kay alang niadtong lungsora.

¹⁶Narito, sinusugo ko kayong gaya ng mga tupa sa gitna ng mga lobo: mangagpakatalino nga kayong gaya ng mga ahas at mangagpakatimtimang gaya ng mga kalapati.

¹⁶Ania karon, ginasugo ko kamo ingon nga mga carnero sa taliwala sa mga lobo; busa, magmakinaadmanon kamo sama sa mga bitin, ug magmaligdong kamo sama sa mga salampati.

¹⁷Datapuwa't mangagpakaingat kayo sa mga tao: sapagka't kayo'y ibibigay nila sa mga Sanedrin at kayo'y hahampasin sa kanilang mga sinagoga;

¹⁷Apan magbantay kamo sa mga tawo, kay sila magatugyan kaninyo sa hukmanan, ug kamo pagahampakon nila sa sulod sa ilang mga sinagoga.

¹⁸Oo at kayo'y dadalhin sa harap ng mga gobernador at mga hari dahil sa akin, sa pagpapatotoo sa kanila at sa mga Gentil.

¹⁸Ug tungod kanako igahatud usab kamo sa atubangan sa mga gobernador ug sa mga hari, aron sa pagpamatuod kanako didto kanila ug sa mga Gentil.

¹⁹Datapuwa't pagka kayo'y ibinigay nila, huwag ninyong ikabalisa kung paano o kung ano ang inyong sasabihin: sapagka't sa oras na yaon ay ipagkakaloob sa inyo ang inyong sasabihin.

¹⁹Apan kong kamo igatugyan dili kamo managkaguol kong unsaon ug kong unsa ang inyong igasulti, kay niadtong taknaa igahatag kaninyo ang inyong igasulti;

²⁰Sapagka't hindi kayo ang mangagsasalita, kundi ang Espiritu ng inyong Ama ang sa inyo'y magsasalita.

²⁰Kay dili kamo mao ang magasulti, kondili ang Espiritu sa inyong Amahan nga magasulti diha kaninyo.

²¹At ibibigay ng kapatid ang kapatid sa kamatayan, at ng ama ang kaniyang anak: at mangaghihimagsik ang mga anak laban sa kanilang mga magulang, at sila'y ipapapatay.

²¹Ug ang igsoon magatugyan sa igsoon ngadto sa kamatayon, ug ang amahan sa anak, ug ang mga anak magapanindog batok sa ilang mga amahan ug magapapatay kanila.

²²At kayo'y kapopootan ng lahat ng mga tao dahil sa aking pangalan: datapuwa't ang magtitiis hanggang sa wakas, ay siyang maliligtas.

²²Ug pagadumtan kamo sa tanan tungod sa akong ngalan; apan ang magapadayon hangtud sa katapusan, kini maoy maluwas.

²³Datapuwa't pagka kayo'y pinagusig nila sa isang bayang ito, ay magsitakas kayo tungo sa kasunod na bayan: sapagka't sa katotohanang sinasabi ko sa inyo, Hindi ninyo matatapos libutin ang mga bayan ng Israel, hanggang sa pumarito ang Anak ng tao.

²³Ug kong pagalutoson kamo niining lungsora, pangalagiw kamo ngadto sa sunod, kay sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo nga dili ninyo mahurot sa paglibut ang mga kalungsoran sa Israel hangtud nga moanhi ang Anak sa Tawo.

²⁴Hindi mataas ang alagad sa kaniyang guro, ni hindi rin mataas ang alila sa kaniyang panginoon.

²⁴Ang tinon-an dili labaw sa magtutudlo, bisan ang ulipon dili labaw sa iyang agalon.

²⁵Sukat na sa alagad ang maging katulad ng kaniyang guro, at sa alila ang maging katulad ng kaniyang panginoon. Kung pinanganlan nilang Beelzebub ang panginoon ng sangbahayan, gaano pa kaya ang mga kasangbahay niya!

²⁵Igo lamang sa tinon-an nga manig-ingon sa iyang magtutudlo, ug sa ulipon nga manig-ingon sa iyang agalon. Kong ang pangulo sa balay ginganlan ug beelzebub, unsa man kaha ka labi pa niini ang ingalan niadtong mga sakup sa iyang panimalay?

²⁶Huwag nga ninyo silang katakutan: sapagka't walang bagay na natatakpan, na hindi mahahayag; at natatago na hindi malalaman.

²⁶Busa, dili kamo magakahadlok kanila, kay walay bisan unsa nga nasalipdan nga dili igapadayag, bisan unsa nga tinago nga dili hibaloan.

²⁷Ang sinasabi ko sa inyo sa kadiliman, ay sabihin ninyo sa kaliwanagan; at ang narinig ninyo sa bulong, ay inyong ipagsigawan sa mga bubungan.

²⁷Ang ginaingon ko kaninyo sa mangitngit, igaingon ninyo sa mahayag, ug ang ginapatalinghugan ninyo sa igdulungog, igamantala ninyo sa mga ibubongan.

²⁸At huwag kayong mangatakot sa mga nagsisipatay ng katawan, datapuwa't hindi nangakakapatay sa kaluluwa: kundi bagkus ang katakutan ninyo'y yaong makapupuksa sa kaluluwa at sa katawan sa impierno.

²⁸Ug dili kamo managkahadlok sa mga nagapatay sa lawas apan dili arang makapatay sa kalag; apan kahadlokan ninyo una kadtong arang makalaglag sa kalag ingon man sa lawas didto sa infierno.

²⁹Hindi baga ipinagbibili ng isang beles ang dalawang maya? at kahit isa sa kanila'y hindi mahuhulog sa lupa kung hindi pahintulot ng inyong Ama:

²⁹Wala ba igabaligya ang duha ka mga gagmay nga langgam sa usa ka diyut? Ug bisan usa kanila dili mahulog sa yuta sa wala ang inyong Amahan.

³⁰Datapuwa't maging ang mga buhok ng inyong ulo ay pawang bilang na lahat.

³⁰Apan bisan pa ang mga buhok sa inyong ulo naisip nga tanan.

³¹Huwag nga kayong mangatakot: kayo'y lalong mahalaga kay sa maraming maya.

³¹Busa dili kamo managkahadlok; kamo mga labaw pa ug bili kay sa daghan nga mga langgam.

³²Kaya't ang bawa't kumikilala sa akin sa harap ng mga tao, ay kikilalanin ko naman siya sa harap ng aking Ama na nasa langit.

³²Busa, bisan kinsa kadtong magasugid kanako sa atubangan sa mga tawo, ako magasugid usab kaniya sa atubangan sa akong Amahan nga atua sa langit.

³³Datapuwa't sinomang sa aki'y magkaila sa harap ng mga tao, ay ikakaila ko naman siya sa harap ng aking Ama na nasa langit.

³³Apan bisan kinsa nga magalimod kanako sa atubangan sa mga tawo, igalimod ko usab siya sa atubangan sa akong Amahan nga atua sa langit.

³⁴Huwag ninyong isiping ako'y naparito upang magdala ng kapayapaan sa lupa: hindi ako naparito upang magdala ng kapayapaan, kundi tabak.

³⁴Dili kamo magdahum nga ako mianhi sa pagdala ug pakigdait sa yuta, wala ako moanhi sa pagdala ug pakigdait, kondili pinuti.

³⁵Sapagka't ako'y naparito upang papagalitin ang lalake laban sa kaniyang ama, at ang anak na babae laban sa kaniyang ina, at ang manugang na babae laban sa kaniyang biyanang babae:

³⁵Kay mianhi ako sa pagbutang pakigbingkil sa tawo batok sa iyang amahan, ug sa anak nga babaye batok sa iyang inahan, ug sa umagad nga babaye batok sa iyang ugangan nga babaye;

³⁶At ang magiging kaaway ng tao ay ang kaniya ring sariling kasangbahay.

³⁶Ug ang mga kaaway sa tawo mao ang sa iyang kaugalingong panimalay.

³⁷Ang umiibig sa ama o sa ina ng higit kay sa akin ay hindi karapatdapat sa akin; at ang umiibig sa anak na lalake o anak na babae ng higit kay sa akin ay hindi karapatdapat sa akin.

³⁷Ang nahagugma sa amahan kun sa inahan labi pa kanako, dili takus kanako; ug ang nahagugma sa anak nga lalake kun sa anak nga babaye labi pa kanako, dili takus kanako.

³⁸At ang hindi nagpapasan ng kaniyang krus at sumusunod sa akin, ay hindi karapatdapat sa akin.

³⁸Ug ang wala magapas-an sa iyang cruz ug magasunod sa ulahi nako, dili takus kanako.

³⁹Ang nakasusumpong ng kaniyang buhay ay mawawalan nito; at ang mawalan ng buhay dahil sa akin ay makasusumpong niyaon.

³⁹Kinsa kadtong makakaplag sa iyang kinabuhi, kini mawala kaniya; ug kinsa kadtong mawad-an sa iyang kinabuhi tungod kanako, kini makaplagan niya.

⁴⁰Ang tumatanggap sa inyo ay ako ang tinatanggap, at ang tumatanggap sa akin ay tinatanggap ang nagsugo sa akin.

⁴⁰Ang nagadawat kaninyo, kanako nagadawat; ug ang nagadawat kanako, nagadawat niadtong nagsugo kanako.

⁴¹Ang tumatanggap sa isang propeta dahil sa pangalan ng propeta ay tatanggap ng ganti ng isang propeta: at ang tumatanggap sa isang taong matuwid dahil sa pangalan ng isang taong matuwid ay tatanggap ng ganti ng isang taong matuwid.

⁴¹Ang magadawat sa usa ka manalagna sa ngalan sa manalagna, magadawat sa balus nga iya sa manalagna; ug ang magadawat sa usa ka matarung sa ngalan sa matarung, magadawat sa balus nga iya sa matarung.

⁴²At sinomang magpainom sa isa sa maliliit na ito ng kahit isang sarong tubig na malamig, dahil sa pangalang alagad, katotohanang sinasabi ko sa inyo na hindi mawawala ang ganti sa kaniya.

⁴²Ug bisan kinsa nga magapainum ug usa ka kabo lamang nga tubig nga mabugnaw sa usa niining mga gagmay sa ngalan sa tinon-an, sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo, nga dili gayud mawala ang iyang balus.