¹At lumulan siya sa isang daong, at tumawid, at dumating sa kaniyang sariling bayan.

¹Ug sa misakay si Jesus sa usa ka sakayan, mitabok siya, ug miabut sa iyang kaugalingon nga lungsod.

²At narito, dinala nila sa kaniya ang isang lumpo, na nakahiga sa isang higaan: at nang makita ni Jesus ang kanilang pananampalataya, ay sinabi sa lumpo, Anak, laksan mo ang iyong loob; ang iyong mga kasalanan ay ipinatatawad na.

²Ug ania karon, ilang gidala kaniya ang usa nga giparalisis nga nagahigda sa usa ka duyan. Ug sa nakita ni Jesus ang ilang pagtoo, miingon sa giparalisis: Anak, magmalipayon ka, gipasaylo kanimo ang imong mga sala.

³At narito, ang ilan sa mga eskriba ay nangagsabi sa kanilang sarili, Ang taong ito'y namumusong.

³Ug ania karon, ang uban sa mga escriba nanag-ingon sa ilang kaugalingon: Kining tawohana nagapasipala.

⁴At pagkaunawa ni Jesus ng kanilang mga kaisipan, ay sinabi, Bakit nangagiisip kayo ng masama sa inyong mga puso?

⁴Apan sa nahibaloan ni Jesus ang ilang mga hunahuna, miingon: Nganong nagahunahuna kamo ug dautan sa inyong mga kasingkasing?

⁵Sapagka't alin baga ang lalong magaang sabihin, Ipinatatawad na ang iyong mga kasalanan; o sabihin, Magtindig ka, at lumakad ka?

⁵Kay hain ang labing masayon, ang pag-ingon: Gipasaylo kanimo ang imong mga sala; kun ang pag-ingon: Tumindog ka, ug lumakaw?

⁶Datapuwa't upang maalaman ninyo na ang Anak ng tao'y may kapamahalaan sa lupa na magpatawad ng mga kasalanan (sinabi nga niya sa lumpo), Magtindig ka, buhatin mo ang iyong higaan, at umuwi ka sa iyong bahay.

⁶Apan, aron inyong hibaloan nga ang Anak sa tawo adunay gahum sa yuta sa pagpasaylo sa mga sala, (gilayon miingon sa giparalisis): Tumindog ka, ug kuhaa ang imong duyan, ug umadto ka sa imong balay.

⁷At nagtindig siya, at umuwi sa kaniyang bahay.

⁷Ug sa mitindog siya, miadto sa iyang balay.

⁸Datapuwa't nang makita ito ng karamihan, ay nangatakot sila, at kanilang niluwalhati ang Dios, na nagbigay ng gayong kapamahalaan sa mga tao.

⁸Apan sa hingkit-an kini sa katawohan, nangalisang sila, ug gihimaya nila ang Dios nga nakahatag sa ingon nga gahum sa mga tawo.

⁹At pagdaraan doon ni Jesus, ay nakita niya ang isang tao, na kung tawagi'y Mateo, na nakaupo sa paningilan ng buwis: at sinabi niya sa kaniya, Sumunod ka sa akin. At siya'y nagtindig, at sumunod sa kaniya.

⁹Ug sa miagi si Jesus didto, hingkit-an niya ang usa ka tawo nga ginganlan si Mateo nga nagalingkod sa buhisanan, ug iyang giingon siya: Numunot ka kanako. Ug siya mitindog ug minunot kaniya.

¹⁰At nangyari, na nang nakaupo siya sa pagkain sa bahay, narito, ang maraming maniningil ng buwis at mga makasalanan ay nagsirating at nagsiupong kasalo ni Jesus at ng kaniyang mga alagad.

¹⁰Ug nahitabo nga sa milingkod siya sa balay niini aron sa pagkaon, ania karon, nangabut usab ang daghang mga maniningil sa buhis ug mga makasasala, ug nanaglingkod sa pagpangaon kauban ni Jesus ug sa iyang mga tinon-an.

¹¹At nang makita ito ng mga Fariseo, ay sinabi nila sa kaniyang mga alagad, Bakit sumasalo ang inyong Guro sa mga maniningil ng buwis at mga makasalanan?

¹¹Ug sa pagkakita niini sa mga Fariseo, nanag-ingon sila sa mga tinon-an niya: Nganong nagakaon ang inyong Magtutudlo kauban sa mga maniningil sa buhis ug sa mga makasasala?

¹²Datapuwa't nang ito'y marinig niya, ay kaniyang sinabi, Ang mga walang sakit ay hindi nangangailangan ng manggagamot, kundi ang mga may sakit.

¹²Apan sa hingdunggan kini ni Jesus, miingon kanila: Ang mga maayog lawas wala magakinahanglan ug mananambal, kondili ang mga masakiton lamang.

¹³Datapuwa't magsihayo kayo at inyong pagaralan kung ano ang kahulugan nito, Habag ang ibig ko, at hindi hain: sapagka't hindi ako naparito upang tumawag ng mga matuwid, kundi ng mga makasalanan.

¹³Apan lakaw kamo ug ton-i ninyo kong unsay kahulogan niini: Ako nagkinahanglan ug kalooy ug dili halad; kay wala ako moanhi sa pagtawag sa mga matarung, kondili sa mga makasasala sa paghinulsol.

¹⁴Nang magkagayo'y nagsilapit sa kaniya ang mga alagad ni Juan, na nangagsabi, Bakit kami at ang mga Fariseo ay nangagaayunong madalas, datapuwa't hindi nangagaayuno ang mga alagad mo?

¹⁴Unya mingduol kaniya ang mga tinon-an ni Juan nga nagaingon: Ngano nga sa masubsub kami ug ang mga Fariseo nagapuasa, apan ang imong mga tinon-an wala magapuasa?

¹⁵At sinabi sa kanila ni Jesus, Mangyayari bagang mangagluksa ang mga abay sa kasalan, samantalang ang kasintahang lalake ay kasama nila? datapuwa't darating ang mga araw, na ang kasintahang lalake ay aalisin sa kanila, at kung magkagayo'y mangagaayuno sila.

¹⁵Ug si Jesus miingon kanila: Makahimo ba sa pagsubo ang mga kauban sa kaslonon samtang ang pamanhonon anaa pa kauban nila? Apan moabut ra ang mga adlaw nga pagakuhaon kanila ang pamanhonon, ug unya managpuasa na sila.

¹⁶At sinoma'y hindi nagtatagpi ng bagong kayo sa damit na luma; sapagka't ang tagpi ay bumabatak sa damit, at lalong lumalala ang punit.

¹⁶Walay bisan kinsa nga magabutang usa ka tapak nga tinabas nga bag-o gayud sa usa ka saput nga dunot na, kay ang tapak magabingkas sa saput ug magadahan hinoon ang gisi.

¹⁷Hindi rin nagsisilid ng bagong alak sa mga balat na luma: sa ibang paraan ay nangagpuputok ang mga balat, at nangabububo ang alak, at nangasisira ang mga balat: kundi isinisilid ang bagong alak sa mga bagong balat, at kapuwa nagsisitagal.

¹⁷Wala usab igasulod ang bag-ong vino sa mga panit nga daan, kay niini magisi ang mga panit, ug ang vino mahayabo, ug ang mga panit mausik. Apan ginasulod ang bag-o nga vino sa mga panit nga bag-o, ug ang duha lonlon molungtad.

¹⁸Samantalang sinasalita niya ang mga bagay na ito sa kanila, narito, dumating ang isang pinuno, at siya'y sinamba, na nagsasabi, Kamamatay pa lamang ng aking anak na babae: datapuwa't halina at ipatong mo ang iyong kamay sa kaniya, at siya'y mabubuhay.

¹⁸Samtang siya nagasulti kanila mining mga butanga, ania karon miabut ang usa ka punoan, ug nagasimba kini kaniya nga nagaingon: Ang akong anak nga babaye namatay karon pa lamang, apan umari ka, tapin-i siya sa imong kamot, ug mabuhi siya.

¹⁹At si Jesus ay nagtindig, at sumama sa kaniya, pati ng kaniyang mga alagad.

¹⁹Ug mitindog si Jesus ug minunot kaniya kauban ang iyang mga tinon-an.

²⁰At narito, isang babaing inaagasang may labingdalawang taon na, ay lumapit sa kaniyang likuran, at hinipo ang laylayan ng kaniyang damit:

²⁰Ug ania karon, usa ka babaye nga gitalinug-an sulod na sa napulo ug duha ka tuig, nga sa miduol sa likod niya, mihikap sa sidsid sa iyang kupo;

²¹Sapagka't sinabi niya sa kaniyang kalooban, Kung mahipo ko man lamang ang kaniyang damit, ay gagaling ako.

²¹Kay nagaingon siya sa iyang kaugalingon: Kong makahikap lamang ako sa iyang kupo, mamaayo ako.

²²Datapuwa't paglingon ni Jesus at pagkakita sa kaniya, ay sinabi, Anak, laksan mo ang iyong loob; pinagaling ka ng iyong pananampalataya. At gumaling ang babae mula sa oras na yaon.

²²Apan si Jesus, sa milingi ug nakakita kaniya, miingon: Magmalipayon ka, anak ko, ang imong pagtoo nakaayo kanimo. Ug ang babaye naayo sukad niadtong taknaa.

²³At nang pumasok si Jesus sa bahay ng pinuno, at makita ang mga tumutugtog ng mga plauta, at ang mga taong nangagkakagulo,

²³Ug sa misulod si Jesus sa balay sa punoan, ug nakita ang mga flautista ug ang mga tawo nga nagasaba,

²⁴Ay sinabi niya, Magparaan kayo: sapagka't hindi patay ang dalaga, kundi natutulog. At tinawanan nila siya na nililibak.

²⁴Siya miingon kanila: Umiway kamo, kay ang dalaga wala mamatay, kondili nagakatulog. Ug ilang gikataw-an siya.

²⁵Datapuwa't nang mapalabas na ang mga tao, ay pumasok siya, at tinangnan niya siya sa kamay; at nagbangon ang dalaga.

²⁵Ug sa gipagula ang mga tawo, misulod siya ug gikuptan niya ang dalaga sa kamot, ug mibangon kini.

²⁶At kumalat ang pagkabantog na ito sa buong lupang yaon.

²⁶Ug ang kabantug niini nasangyaw sa tibook niadtong yutaa.

²⁷At pagkaraan doon ni Jesus ay sinundan siya ng dalawang lalaking bulag, na nangagsisisigaw, at nangagsasabi, Mahabag ka sa amin, ikaw na Anak ni David.

²⁷Ug sa miagi didto si Jesus, misunod kaniya ang duha ka buta nga nagasinggit ug nagaingon: Kaloy-i kami, oh Anak ni David!

²⁸At nang pumasok siya sa bahay, ay nagsilapit sa kaniya ang mga lalaking bulag: at sinabi sa kanila ni Jesus, Nagsisisampalataya baga kayo na magagawa ko ito? Sinabi nila sa kaniya, Oo, Panginoon.

²⁸Ug sa misulod siya sa usa ka balay, nanagpanuol kaniya ang mga buta, ug si Jesus miingon kanila: Mitoo ba kamo nga akong mahimo kini? Sila nagaingon kaniya: Oo, Ginoo.

²⁹Nang magkagayo'y kaniyang hinipo ang mga mata nila, na sinasabi, Alinsunod sa inyong pananampalataya ay siyang mangyari sa inyo.

²⁹Unya iyang gihikap sila sa mga mata, nga nagaingon: Sumala sa inyong pagtoo, mao ang pagabuhaton kaninyo.

³⁰At nangadilat ang kanilang mga mata. At mahigpit na ipinagbilin ni Jesus sa kanila, na sinasabi, Ingatan ninyong sinoma'y huwag makaalam nito.

³⁰Ug nangabuka ang ilang mga mata. Ug si Jesus nagtugon kanila sa hugot gayud nga nagaingon: Magmatngon kamo nga walay bisan kinsa nga mang-hibalo niini.

³¹Datapuwa't sila'y nagsialis, at kanilang inilathala ang kaniyang kabantugan sa buong lupang yaon.

³¹Apan sila, sa nakagula, gisangyaw nila ang kabantugan niya sa tibook niadtong yutaa.

³²At samantalang sila'y nagsisialis, narito, sa kaniya'y dinala ang isang lalaking pipi na inaalihan ng demonio.

³²Ug sa paggula nila, ania karon, gidad-an siya ug usa ka tawong amang nga hingyawaan.

³³At nang mapalabas ang demonio, ay nagsalita ang lalaking pipi: at nangagtaka ang mga karamihan, na nangagsasabi, Kailan ma'y hindi nakita sa Israel ang ganito.

³³Ug sa nahinginlan na ang yawa, misulti ang amang. Ug nanghibulong ang katawohan nga nagaingon: Sukad masukad wala pa gayud makita kini sa Israel.

³⁴Datapuwa't sinabi ng mga Fariseo, sa pamamagitan ng prinsipe ng mga demonio ay nagpapalabas siya ng mga demonio.

³⁴Apan ang mga Fariseo nagaingon: Tungod sa lalang sa principe sa mga yawa, nagahingilin siya sa mga yawa.

³⁵At nililibot ni Jesus ang lahat ng mga bayan at mga nayon, na nagtuturo sa mga sinagoga nila, at ipinangangaral ang evangelio ng kaharian, at pinagagaling ang sarisaring sakit at ang sarisaring karamdaman.

³⁵Ug si Jesus nagalibod sa tanang mga lungsod ug mga balangay sa pagtudlo didto sa ilang mga sinagoga, ug sa pagmantala sa Maayong Balita sa gingharian, ug nagaayo sa tanang balatian ug tanang sakit sa lungsod.

³⁶Datapuwa't nang makita niya ang mga karamihan, ay nahabag siya sa kanila, sapagka't pawang nangahahapis at nangangalat, na gaya ng mga tupa na walang pastor.

³⁶Apan sa nakita niya ang mga panon sa katawohan, giabut siya ug kalooy kanila, kay sila nagakasubo ug nagakatibulaag ingon sa mga carnero nga walay magbalantay.

³⁷Nang magkagayo'y sinabi niya sa kaniyang mga alagad, Katotohana'y ang aanihin ay marami, datapuwa't kakaunti ang mga manggagawa.

³⁷Unya siya nagaingon sa iyang mga tinon-an: Sa pagkamatuod ang anihon daghan, apan diriyut ang mga mamomoo.

³⁸Idalangin nga ninyo sa Panginoon ng aanihin, na magpadala siya ng mga manggagawa sa kaniyang aanihin.

³⁸Busa magpakilooy kamo sa Ginoo sa anihon aron siya magpadala ug mga mamomoo sa iyang anihon.