¹Huwag kayong magsihatol, upang huwag kayong hatulan.

¹Dili kamo maghukom, aron dili kamo pagahukman.

²Sapagka't sa hatol na inyong ihahatol, ay hahatulan kayo: at sa panukat na inyong isusukat, ay susukatin kayo.

²Kay sa hukom nga inyong igahukom, pagahukman kamo; ug sa taksanan nga ginataksan ninyo, pagatakson usab kamo.

³At bakit mo tinitingnan ang puwing na nasa mata ng inyong kapatid, nguni't hindi mo pinapansin ang tahilan na nasa iyong sariling mata?

³Ug nganong ginatan-aw mo ang puling sa mata sa imong igsoon, ug wala mo pagtagda ang pinutol nga kahoy nga anaa sa imong kaugalingong mata?

⁴O paanong sasabihin mo sa iyong kapatid, Pabayaan mong alisin ko ang puwing sa mata mo; at narito, ang tahilan sa iyong sariling mata?

⁴Kun, unsaon mo pag-ingon sa imong igsoon: Pasagdi nga kuhaon ko ang puling sa imong mata; ug ania karon, ang pinutol nga kahoy anaa sa imong kaugalingong mata?

⁵Ikaw na mapagpaimbabaw, alisin mo muna ang tahilan sa iyong sariling mata; at kung magkagayo'y makikita mong malinaw ang pag-aalis mo ng puwing sa mata ng iyong kapatid.

⁵Salingkapaw, kuhaa una ang pinutol nga kahoy sa imong mata, ug unya makakita ka pag-ayo aron sa pagkuha sa puling sa mata sa imong igsoon.

⁶Huwag ninyong ibigay sa mga aso ang anomang banal, ni ihagis man ang inyong mga perlas sa harap ng mga baboy, baka yurakan ng kanilang mga paa, at mangagbalik at kayo'y lapain.

⁶Dili ninyo ihatag ang mga butang balaan sa mga iro; dili usab ninyo igasalibay ang inyong mga mutya sa atubangan sa mga baboy; tingali unya ilang pagatunob-tunoban sa ilang mga tiil, ug sa pagsumbalik kaninyo, ilang pagakuniskunison hinoon kamo.

⁷Magsihingi kayo, at kayo'y bibigyan; magsihanap kayo, at kayo'y mangakasusumpong; magsituktok kayo, at kayo'y bubuksan:

⁷Pangayo kamo, ug kamo pagahatagan; pangita kamo, ug kamo makakaplag; pagtoktok kamo, ug kamo pagaablihan.

⁸Sapagka't ang bawa't humihingi ay tumatanggap; at ang humahanap ay nakasusumpong; at ang tumutuktok ay binubuksan.

⁸Kay ang tanan kadto nga nagapangayo, makadawat; ug ang nagapangita, makakaplag; ug ang nagatoktok, pagaablihan.

⁹O anong tao sa inyo, ang kung siya'y hingan ng tinapay ng kaniyang anak, ay bato ang ibibigay;

⁹Kun, kinsang tawohana kaninyo, nga, kong ang iyang anak mangayo ug usa ka tinapay, iya bang pagahatagan siya ug usa ka bato?

¹⁰O kung hingan siya ng isda, ay bibigyan niya ng ahas?

¹⁰Ug kong pangayoan ug usa ka isda, mohatag ba siya ug usa ka bitin?

¹¹Kung kayo nga, bagaman masasama ay marurunong mangagbigay ng mabubuting kaloob sa inyong mga anak, gaano pa kaya ang inyong Ama na nasa langit na magbibigay ng mabubuting bagay sa nagsisihingi sa kaniya?

¹¹Busa kong kamo nga mga dautan mahibalong mohatag mga maayong gasa sa inyong mga anak, dili ba labi pa ang inyong Amahan, nga atua sa langit, magahatag ug mga maayong butang niadtong mga nagapangayo kaniya?

¹²Kaya nga lahat ng mga bagay na ibig ninyong sa inyo'y gawin ng mga tao, gawin naman ninyo ang gayon sa kanila: sapagka't ito ang sa kautusan at ang mga propeta.

¹²Busa, ang tanan nga mga butang nga buot ninyo nga pagabuhaton kaninyo sa mga tawo, buhata usab ninyo kanila. Kay mao kini ang Kasugoan ug ang mga Manalagna.

¹³Kayo'y magsipasok sa makipot na pintuan: sapagka't maluwang ang pintuan, at malapad ang daang patungo sa pagkapahamak, at marami ang doo'y nagsisipasok.

¹³Sumulod kamo sa pultahan nga masigpit, kay haluag ang pultahan ug halapad ang dalan nga nagahatud ngadto sa pagkalaglag; ug daghan ang mga nagasulod kaniya.

¹⁴Sapagka't makipot ang pintuan, at makitid ang daang patungo sa buhay, at kakaunti ang nangakakasumpong noon.

¹⁴Kay masigpit ang pultahan ug hiktin ang dalan nga nagahatud ngadto sa kinabuhi, ug diriyut ang mga nakatoltol kaniya.

¹⁵Mangagingat kayo sa mga bulaang propeta, na nagsisilapit sa inyo na may damit tupa, datapuwa't sa loob ay mga lobong maninila.

¹⁵Magmatngon kamo sa bakakong mga manalagna nga moanha kaninyo nga nagasaput sa pagkacarnero; apan sa sulod nila, sila mao ang mga lobo nga manunukob.

¹⁶Sa kanilang mga bunga ay inyong mangakikilala sila. Nakapuputi baga ng mga ubas sa mga tinikan, o ng mga igos sa mga dawagan?

¹⁶Tungod sa ilang mga bunga maila sila ninyo. Makakuha ba ang tawo ug parras gikan sa mga sapinit, kun igos gikan sa mga bunglayon?

¹⁷Gayon din naman ang bawa't mabuting punong kahoy ay nagbubunga ng mabuti; datapuwa't ang masamang punong kahoy ay nagbubunga ng masama.

¹⁷Sa maong pagkaagi, ang tanang maayong kahoy magadala ug maayong mga bunga; apan ang dautang kahoy magadala ug mga dautang bunga.

¹⁸Hindi maaari na ang mabuting punong kahoy ay magbunga ng masama, at ang masamang punong kahoy ay magbunga ng mabuti.

¹⁸Ang maayong kahoy dili makadala ug dautang mga bunga, ang dautan usab nga kahoy dili makadala ug mga maayong bunga.

¹⁹Bawa't punong kahoy na hindi nagbubunga ng mabuti ay pinuputol, at inihahagis sa apoy.

¹⁹Ang tanang kahoy nga wala magadala ug mga maayong bunga, ginapulod ug ginasugnod sa kalayo.

²⁰Kaya't sa kanilang mga bunga ay mangakikilala ninyo sila.

²⁰Busa tungod sa ilang mga bunga, maila ninyo sila.

²¹Hindi ang bawa't nagsasabi sa akin, Panginoon, Panginoon, ay papasok sa kaharian ng langit; kundi ang gumaganap ng kalooban ng aking Ama na nasa langit.

²¹Dili ang tanan nga nagaingon kanako: Ginoo, Ginoo; makasulod sa gingharian sa langit, kondili kadtong nagabuhat sa kabubut-on sa akong Amahan nga atua sa langit.

²²Marami ang mangagsasabi sa akin sa araw na yaon, Panginoon, Panginoon, hindi baga nagsipanghula kami sa iyong pangalan, at sa pangalan mo'y nangagpalayas kami ng mga demonio, at sa pangalan mo'y nagsigawa kami ng maraming gawang makapangyarihan?

²²Daghan ang magaingon kanako niadtong adlawa: Ginoo, Ginoo, wala ba kami magpanagna tungod sa imong ngalan, ug tungod sa imong ngalan ginahinginlan namo ang mga yawa, ug tungod sa imong ngalan ginabuhat namo ang daghang mga katingalahan?

²³At kung magkagayo'y ipahahayag ko sa kanila, Kailan ma'y hindi ko kayo nangakilala: magsilayo kayo sa akin, kayong manggagawa ng katampalasanan.

²³Ug unya pagasaysayan ko sila: Wala ko gayud kamo maila; pahalayo kamo kanako, mga mamumuhat sa kadautan.

²⁴Kaya't ang bawa't dumirinig ng aking mga salitang ito at ginaganap, ay matutulad sa isang taong matalino, na itinayo ang kaniyang bahay sa ibabaw ng bato:

²⁴Busa, ang tanan nga nagapatalinghug niining akong mga pulong, ug nagatuman kanila, igapakasama ko sa usa ka mabuot nga tawo nga nagatukod sa iyang balay sa ibabaw sa bato nga bantilis.

²⁵At lumagpak ang ulan, at bumaha, at humihip ang mga hangin, at hinampas ang bahay na yaon; at hindi nabagsak: sapagka't natatayo sa ibabaw ng bato.

²⁵Ug nag-ulan, ug nagbaha ang mga sapa, ug mihuyop ang kahanginan, ug mihampak batok niadtong balaya, ug wala kini mapukan, kay gitukod sa ibabaw sa bato nga bantilis.

²⁶At ang bawa't dumirinig ng aking mga salitang ito at hindi ginaganap, ay matutulad sa isang taong mangmang, na itinayo ang kaniyang bahay sa buhanginan:

²⁶Apan ang tanan nga nagapatalinghug niining akong mga pulong, ug wala nila pagatumana, igapakasama ko sa usa ka tawong buang nga nagtukod sa iyang balay sa ibabaw sa balas;

²⁷At lumagpak ang ulan, at bumaha, at humihip ang mga hangin, at hinampas ang bahay na yaon; at nabagsak: at kakilakilabot ang kaniyang pagkabagsak.

²⁷Ug nag-ulan, ug nagbaha ang mga sapa, ug mihuyop ang kahanginan, ug mihampak batok niadtong balaya, ug kini napukan; ug daku kaayo ang iyang pagkapukan.

²⁸At nangyari, na nang matapos na ni Jesus ang mga salitang ito, ay nangatilihan ang mga karamihan sa kaniyang aral:

²⁸Ug nahitabo nga sa natapus ni Jesus kining mga pulonga, nanghibulong ang mga panon sa katawohan sa iyang pagtolon-an;

²⁹Sapagka't sila'y kaniyang tinuturuang tulad sa may kapamahalaan, at hindi gaya ng kanilang mga eskriba.

²⁹Kay siya nagatudlo kanila ingon nga may pagbulot-an ug dili ingon sa mga escriba.