1Ang mabuting pangalan ay maiging piliin, kay sa malaking kayamanan, at ang magandang kalooban, kay sa pilak at ginto.
1Hellere godt Navn end megen rigdom, Yndest er bedre end Sølv og Guld
2Ang mayaman at ang dukha ay nagkakasalubong kapuwa: ang Panginoon ang May-lalang sa kanilang lahat.
2Rig og fattig mødes, HERREN har skabt dem begge.
3Ang mabait na tao ay nakakakita ng kasamaan at nagkukubli: nguni't dinadaanan ng musmos at nagtitiis.
3Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse går videre og bøder.
4Ang kagantihan sa kapakumbabaan at ang pagkatakot sa Panginoon ay kayamanan, at karangalan, at buhay.
4Lønnen for Ydmyghed og HERRENs Frygt er Rigdom, Ære og Liv.
5Mga tinik at mga silo ay nangasa daan ng magdaraya: ang nagiingat ng kaniyang kaluluwa ay lalayo sa mga yaon.
5På den svigefuldes Vej er der Torne og Snarer; vil man vogte sin Sjæl, må man holde sig fra dem.
6Turuan mo ang bata sa daan na dapat niyang lakaran, at pagka tumanda man siya ay hindi niya hihiwalayan.
6Væn Drengen til den Vej, han skal følge, da viger han ikke derfra, selv gammel.
7Ang mayaman ay magpupuno sa dukha, at ang manghihiram ay alipin ng nagpapahiram.
7Over Fattigfolk råder den rige, Låntager bliver Långivers Træl.
8Siyang naghahasik ng kasamaan ay aani ng kapahamakan; at ang pamalo ng kaniyang poot ay maglilikat.
8Hvo Uret sår, vil høste Fortræd, hans Vredes Ris skal slå ham selv.
9Ang may magandang-loob na mata ay pagpapalain: sapagka't nagbibigay ng kaniyang tinapay sa dukha.
9Den vennesæle velsignes, thi han deler sit Brød med den ringe.
10Itaboy mo ang manglilibak, at ang pagtatalo ay maalis; Oo, ang pagkakaalit at pagduwahagi ay matitigil.
10Driv Spotteren ud, så går Trætten med, og Hiv og Smæden får Ende.
11Siyang umiibig ng kalinisan ng puso, dahil sa biyaya ng kaniyang mga labi ay magiging kaniyang kaibigan ang hari.
11HERREN elsker den rene af Hjertet; med Ynde på Læben er man Kongens Ven.
12Ang mga mata ng Panginoon ay nagiingat sa maalam: nguni't kaniyang ibinabagsak ang mga salita ng taksil.
12HERRENs Øjne agter på Kundskab, men han kuldkaster troløses Ord.
13Sinasabi ng tamad, may leon sa labas: mapapatay ako sa mga lansangan.
13Den lade siger: "En Løve på Gaden! Jeg kan let blive revet ihjel på Torvet."
14Ang bibig ng masasamang babae ay isang malalim na lungaw: siyang nayayamot sa Panginoon ay mabubuwal doon.
14Fremmed Kvindes Mund er en bundløs Grav, den, HERREN er vred på, falder deri.
15Ang kamangmangan ay nababalot sa puso ng bata; nguni't ilalayo sa kaniya ng pamalong pangsaway.
15Dårskab er knyttet til Ynglingens Hjerte, Tugtens Ris skal tjerne den fra ham.
16Ang pumipighati sa dukha upang magpalago ng kaniyang pakinabang, at ang nagbibigay sa mayaman, ay humahangga sa pangangailangan lamang.
16Vold mod den ringe øger hans Eje, Gave til Rigmand gør ham kun fattig. -
17Ikiling mo ang iyong pakinig, at iyong dinggin ang mga salita ng pantas, at ihilig mo ang iyong puso sa aking kaalaman.
17Bøj Øret og hør de vises Ord, vend Hjertet til og kend deres Liflighed!
18Sapagka't maligayang bagay kung iyong ingatan sa loob mo, kung mangatatatag na magkakasama sa iyong mga labi.
18Vogter du dem i dit Indre, er de alle rede på Læben.
19Upang ang iyong tiwala ay malagak sa Panginoon, aking ipinakilala sa iyo sa kaarawang ito, oo, sa iyo.
19For at din Lid skal stå til HERREN, lærer jeg dig i Dag.
20Hindi ba ako sumulat sa iyo ng mga marilag na bagay na mga payo at kaalaman;
20Alt i Går optegned jeg til dig, alt i Forgårs Råd og Kundskab
21Upang ipakilala sa iyo ang katunayan ng mga salitang katotohanan, upang iyong maibalik ang mga salita ng katotohanan sa kanila na nagsusugo sa iyo?
21for at lære dig rammende Sandhedsord, at du kan svare sandt, når du spørges.
22Huwag kang magnakaw sa dukha, sapagka't siya'y dukha, ni pumighati man sa nagdadalamhati sa pintuang-bayan:
22Røv ej fra den ringe, fordi han er ringe, knus ikke den arme i Porten:
23Sapagka't ipakikipaglaban ng Panginoon ang kanilang usap, at sasamsaman ng buhay yaong nagsisisamsam sa kanila.
23thi HERREN fører deres Sag og raner deres Ransmænds Liv.
24Huwag kang makipagkaibigan sa taong magagalitin; at sa mainiting tao ay huwag kang sasama:
24Vær ej Ven med den, der let bliver hidsig, omgås ikke vredladen Mand,
25Baka ka matuto ng kaniyang mga lakad, at magtamo ng silo sa iyong kaluluwa.
25at du ikke skal lære hans Stier og hente en Snare for din Sjæl.
26Huwag kang maging isa sa kanila na nakikikamay, o sa kanila na mangananagot sa mga utang:
26Hør ikke til dem, der giver Håndslag, dem, som borger for Gæld!
27Kung wala kang ikabayad, bakit kaniyang kukunin sa iyo ang iyong higaan?
27Såfremt du ej kan betale, tager man Sengen, du ligger i.
28Huwag mong baguhin ang dating muhon ng lupa, na inilagay ng iyong mga magulang.
28Flyt ej ældgamle Skel, dem, dine Fædre satte.
29Nakikita mo ba ang taong masipag sa kaniyang gawain? siya'y tatayo sa harap ng mga hari: hindi siya tatayo sa harap ng mga taong hamak.
29Ser du en Mand, som er snar til sin Gerning, da skal han stedes for Konger, ikke for Folk af ringe Stand.