¹Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,

¹And Eliphaz the Temanite answered and said,

²Sasagot ba ang isang pantas ng walang kabuluhang kaalaman, at pupunuin ang kaniyang tiyan ng hanging silanganan?

²Should a wise man answer with windy knowledge, and fill his belly with the east wind,

³Makikipagmatuwiranan ba siya ng walang kapakinabangang pangungusap, o ng mga salita na hindi niya ikagagawa ng mabuti?

³Reasoning with unprofitable talk, and with speeches which do no good?

⁴Oo, ikaw ay nagaalis ng katakutan, at iyong pinipigil ang dalangin sa harap ng Dios.

⁴Yea, thou makest piety of none effect, and restrainest meditation before ùGod.

⁵Sapagka't ang iyong kasamaan ang nagtuturo sa iyong bibig, at iyong pinipili ang dila ng mapagkatha.

⁵For thy mouth uttereth thine iniquity, and thou hast chosen the tongue of the crafty.

⁶Ang iyong sariling bibig ang humahatol laban sa iyo, at hindi ako; Oo, ang iyong sariling mga labi ay nagpapatotoo laban sa iyo.

⁶Thine own mouth condemneth thee, and not I; and thy lips testify against thee.

⁷Ikaw ba ang unang tao na ipinanganak? O nalabas ka bang una kay sa mga burol?

⁷Art thou the first man that was born? and wast thou brought forth before the hills?

⁸Iyo bang narinig ang lihim na payo ng Dios? At ikaw ba'y nagpigil ng karunungan sa iyong sarili?

⁸Hast thou listened in the secret council of +God? And hast thou absorbed wisdom for thyself?

⁹Anong nalalaman mo na di namin nalalaman? Anong nauunawa mo na wala sa amin?

⁹What knowest thou that we know not? [what] understandest thou which is not in us?

¹⁰Kasama namin ay mga ulong may uban, at mga totoong napakatandang tao, matandang makapupo kay sa iyong ama.

¹⁰Both the greyheaded and the aged are with us, older than thy father.

¹¹Ang mga pagaliw ba ng Dios ay totoong kaunti pa sa ganang iyo, sa makatuwid baga'y ang salitang napakabuti sa iyo?

¹¹Are the consolations of ùGod too small for thee? and the word gently spoken to thee?

¹²Bakit ka napadadala sa iyong puso? At bakit kumikindat ang iyong mga mata?

¹²Why doth thy heart carry thee away? and why do thine eyes wink?

¹³Na tinatalikdan mo ng iyong diwa ang Dios, at binibigkas mo ang ganyang mga salita sa iyong bibig.

¹³That thou turnest thy spirit against ùGod, and lettest words go out of thy mouth?

¹⁴Ano ang tao upang maging malinis? At siyang ipinanganak ng babae, upang siya'y maging matuwid?

¹⁴What is man, that he should be pure? and he that is born of a woman, that he should be righteous?

¹⁵Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga banal; Oo, ang langit ay hindi malinis sa kaniyang paningin.

¹⁵Behold, he putteth no trust in his holy ones, and the heavens are not pure in his sight:

¹⁶Gaano pa nga kaliit ang karumaldumal at hamak, ang taong umiinom ng kasamaan na parang tubig!

¹⁶How much less the abominable and corrupt, -- man, that drinketh unrighteousness like water!

¹⁷Ipakikilala ko sa iyo, dinggin mo ako; at ang aking nakita ay aking ipahahayag:

¹⁷I will shew thee, listen to me; and what I have seen I will declare;

¹⁸(Ang isinaysay ng mga pantas na mula sa kanilang mga magulang, at hindi inilingid;

¹⁸Which wise men have told from their fathers, and have not hidden;

¹⁹Sa mga yaon lamang ibinigay ang lupain, at walang taga ibang lupa na dumaan sa gitna nila:)

¹⁹Unto whom alone the earth was given, and no stranger passed among them.

²⁰Ang masamang tao ay nagdaramdam ng sakit lahat ng kaniyang araw, sa makatuwid baga'y ang bilang ng mga taon na itinakda sa mamimighati.

²⁰All his days the wicked man is tormented, and numbered years are allotted to the violent.

²¹Ang hugong ng kakilabutan ay nasa kaniyang mga pakinig; sa kaginhawahan ay daratnan siya ng mga mananamsam:

²¹The sound of terrors is in his ears: in prosperity the destroyer cometh upon him.

²²Siya'y hindi naniniwala na babalik siya na mula sa kadiliman, at siya'y hinihintay ng tabak:

²²He believeth not that he shall return out of darkness, and he is singled out for the sword.

²³Siya'y gumagala dahil sa tinapay, na nagsasabi: Nasaan? Kaniyang nalalaman na ang araw ng kadiliman ay handa sa kaniyang kamay:

²³He wandereth abroad for bread, -- where may it be? He knoweth that the day of darkness is ready at his hand.

²⁴Kapanglawan at kadalamhatian ay tumatakot sa kaniya: nangananaig laban sa kaniya, na gaya ng isang hari na handa sa pakikipagbaka;

²⁴Distress and anguish make him afraid; they prevail against him, as a king ready for the battle.

²⁵Sapagka't iniuunat niya ang kaniyang kamay laban sa Dios. At nagpapalalo laban sa Makapangyarihan sa lahat;

²⁵For he hath stretched out his hand against ùGod, and strengthened himself against the Almighty:

²⁶Tinatakbo niya siya na may mapagmatigas na leeg, sa kakapalan ng kaniyang mga kalasag;

²⁶He runneth against him, with [outstretched] neck, with the thick bosses of his bucklers;

²⁷Sapagka't tinakpan niya ang kaniyang mukha ng kaniyang katabaan at nagpangulubot ng kaniyang mga pigi;

²⁷For he hath covered his face with his fatness, and gathered fat upon [his] flanks.

²⁸At siya'y tumahan sa mga sirang bayan, sa mga bahay na walang taong tumatahan, na madaling magiging mga bunton.

²⁸And he dwelleth in desolate cities, in houses that no man inhabiteth, which are destined to become heaps.

²⁹Hindi siya yayaman, o mamamalagi man ang kaniyang pag-aari. Ni di lalawak sa lupa ang kaniyang mga tinatangkilik.

²⁹He shall not become rich, neither shall his substance continue, and their possessions shall not extend upon the earth.

³⁰Siya'y hindi hihiwalay sa kadiliman; tutuyuin ng liyab ang kaniyang mga sanga, at sa pamamagitan ng hininga ng bibig ng Dios ay papanaw siya.

³⁰He shall not depart out of darkness; the flame shall dry up his branches; and by the breath of his mouth shall he go away.

³¹Huwag siyang tumiwala sa kalayawan na dayain ang sarili: sapagka't kalayawan ang magiging kagantihan sa kaniya.

³¹Let him not trust in vanity: he is deceived, for vanity shall be his recompense;

³²Magaganap ito bago dumating ang kaniyang kapanahunan, at ang kaniyang sanga ay hindi mananariwa.

³²It shall be complete before his day, and his branch shall not be green.

³³Lalagasin niya ang kaniyang mga hilaw na ubas na gaya ng puno ng ubas, at lalagasin ang kaniyang bulaklak na gaya ng olibo.

³³He shall shake off his unripe grapes as a vine, and shall cast his flower as an olive.

³⁴Sapagka't ang pulutong ng mga di banal ay hindi lalago, at susupukin ng apoy ang mga toldang suhulan.

³⁴For the family of the ungodly shall be barren, and fire shall consume the tents of bribery.

³⁵Sila'y nag-iisip ng pagapi at naglalabas ng kasamaan, at ang kanilang kalooban ay naghahanda ng pagdaraya.

³⁵They conceive mischief, and bring forth iniquity, and their belly prepareth deceit.