¹Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,

¹And Eliphaz the Temanite answered and said,

²Kung tikman ng isa na makipagusap sa iyo, ikababalisa mo ba? Nguni't sinong makapipigil ng pagsasalita?

²If a word were essayed to thee, wouldest thou be grieved? But who can refrain from speaking?

³Narito, ikaw ay nagturo sa marami, at iyong pinalakas ang mahinang mga kamay.

³Behold, thou hast instructed many, and thou hast strengthened the weak hands;

⁴Ang iyong mga salita ay nagsialalay sa nangabubuwal, at iyong pinalakas ang mahinang mga tuhod.

⁴Thy words have upholden him that was stumbling, and thou hast braced up the bending knees:

⁵Nguni't ngayo'y dinaratnan ka ng kasamaan, at ikaw ay nanglulupaypay; ginagalaw ka, at ikaw ay nababagabag.

⁵But now it is come upon thee, and thou grievest; it toucheth thee, and thou art troubled.

⁶Hindi ba ang iyong takot sa Dios ay ang iyong tiwala, at ang iyong pagasa ay ang pagtatapat ng iyong mga lakad?

⁶Hath not thy piety been thy confidence, and the perfection of thy ways thy hope?

⁷Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, kung sino ang namatay, na walang malay? O saan nangahiwalay ang mga matuwid?

⁷Remember, I pray thee, who that was innocent has perished? and where were the upright cut off?

⁸Ayon sa aking pagkakita yaong nagsisipagararo ng kasamaan, at nangaghahasik ng kabagabagan ay gayon din ang inaani.

⁸Even as I have seen, they that plough iniquity and sow mischief, reap the same.

⁹Sa hinga ng Dios sila'y nangamamatay, at sa bugso ng kaniyang galit sila'y nangalilipol.

⁹By the breath of +God they perish, and by the blast of his nostrils are they consumed.

¹⁰Ang ungal ng leon, at ang tinig ng mabangis na leon, at ang mga ngipin ng mga batang leon, ay nangabali.

¹⁰The roar of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken;

¹¹Ang matandang leon ay namamatay dahil sa kawalan ng huli, at ang mga batang leong babae ay nagsisipangalat.

¹¹The old lion perisheth for lack of prey, and the whelps of the lioness are scattered.

¹²Ngayo'y nadalang lihim sa akin ang isang bagay, at ang aking pakinig ay nakakaulinig ng bulong niyaon.

¹²Now to me a word was secretly brought, and mine ear received a whisper thereof.

¹³Sa mga pagiisip na mula sa mga pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na tulog ay nahuhulog sa mga tao,

¹³In thoughts from visions of the night, when deep sleep falleth on men: --

¹⁴Takot ay dumating sa akin, at panginginig, na nagpapanginig ng lahat ng aking mga buto.

¹⁴Fear came on me, and trembling, and made all my bones to shake;

¹⁵Nang magkagayo'y dumaan ang isang espiritu sa aking mukha. Ang balahibo ng aking balat ay nanindig.

¹⁵And a spirit passed before my face -- the hair of my flesh stood up --

¹⁶Tumayong nakatigil, nguni't hindi ko mawari ang anyo niyaon; isang anyo ang nasa harap ng aking mga mata: tahimik, at ako'y nakarinig ng tinig, na nagsasabi,

¹⁶It stood still; I could not discern the appearance thereof: a form was before mine eyes; I heard a slight murmur and a voice:

¹⁷Magiging ganap pa ba ang taong may kamatayan kay sa Dios? Lilinis pa ba kaya ang tao kay sa Maylalang sa kaniya?

¹⁷Shall [mortal] man be more just than +God? Shall a man be purer than his Maker?

¹⁸Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga lingkod; at inaari niyang mga mangmang ang kaniyang mga anghel:

¹⁸Lo, he trusteth not his servants, and his angels he chargeth with folly:

¹⁹Gaano pa kaya sila na nagsisitahan sa mga bahay na putik, na ang patibayan ay nasa alabok, na napipisang gaya ng paroparo!

¹⁹How much more them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed as the moth!

²⁰Sa pagitan ng umaga at hapon, ay nangagigiba; nangapaparam magpakailan man na walang pumupuna.

²⁰From morning to evening are they smitten: without any heeding it, they perish for ever.

²¹Hindi ba nalalagot ang tali ng kanilang tolda sa loob nila? Sila'y nangamamatay at walang karunungan.

²¹Is not their tent-cord torn away in them? they die, and without wisdom.