¹Datapuwa't nang unang araw ng sanglinggo pagkaumagang-umaga, ay nagsiparoon sila sa libingan, na may dalang mga pabango na kanilang inihanda.

¹But on the morrow of the sabbath, very early indeed in the morning, they came to the tomb, bringing the aromatic spices which they had prepared.

²At nasumpungan nilang naigulong na ang bato mula sa libingan.

²And they found the stone rolled away from the sepulchre.

³At sila'y nagsipasok, at hindi nila nangasumpungan ang bangkay ng Panginoong Jesus.

³And when they had entered they found not the body of the Lord Jesus.

⁴At nangyari, na samantalang sila'y nangatitilihan dahil dito, narito, tumayo sa tabi nila ang dalawang lalake na nakasisilaw ang mga damit:

⁴And it came to pass as they were in perplexity about it, that behold, two men suddenly stood by them in shining raiment.

⁵At nang sila'y nangatatakot at nangakatungo ang kanilang mga mukha sa lupa ay sinabi nila sa kanila, Bakit hinahanap ninyo ang buhay sa gitna ng mga patay?

⁵And as they were filled with fear and bowed their faces to the ground, they said to them, Why seek ye the living one among the dead?

⁶Wala siya rito, datapuwa't nagbangon: alalahanin ninyo ang salita niya sa inyo nang siya'y nasa Galilea pa,

⁶He is not here, but is risen: remember how he spoke to you, being yet in Galilee,

⁷Na sinasabi, Kinakailangan na ang Anak ng tao ay ibigay sa mga kamay ng mga taong makasalanan, at ipako sa krus, at magbangong muli sa ikatlong araw.

⁷saying, The Son of man must be delivered up into the hands of sinners, and be crucified, and rise the third day.

⁸At naalaala nila ang kaniyang mga salita,

⁸And they remembered his words;

⁹At nagsibalik mula sa libingan, at ibinalita ang lahat ng mga bagay na ito sa labingisa, at sa lahat ng mga iba pa.

⁹and, returning from the sepulchre, related all these things to the eleven and to all the rest.

¹⁰Sila nga'y si Maria Magdalena, si Juana, at si Mariang ina ni Santiago: at iba pang mga babaing kasama nila ang nangagbalita ng mga bagay na ito sa mga apostol.

¹⁰Now it was Mary of Magdala, and Johanna, and Mary the [mother] of James, and the others with them, who told these things to the apostles.

¹¹At ang mga salitang ito'y inakala nilang walang kabuluhan; at hindi nila pinaniwalaan.

¹¹And their words appeared in their eyes as an idle tale, and they disbelieved them.

¹²Datapuwa't nagtindig si Pedro, at tumakbo sa libingan; at nang siya'y tumungo pagtingin niya sa loob, ay nakita niya ang mga kayong lino na nangasa isang tabi; at umuwi siya sa kaniyang bahay na nanggigilalas sa nangyaring yaon.

¹²But Peter, rising up, ran to the sepulchre, and stooping down he sees the linen clothes lying there alone, and went away home, wondering at what had happened.

¹³At narito, dalawa sa kanila ay naparoroon nang araw ding yaon sa isang nayong ngala'y Emaus, na may anim na pung estadio ang layo sa Jerusalem.

¹³And behold, two of them were going on the same day to a village distant sixty stadia from Jerusalem, called Emmaus;

¹⁴At kanilang pinaguusapan ang lahat ng mga bagay na nangyari.

¹⁴and they conversed with one another about all these things which had taken place.

¹⁵At nangyari, na samantalang sila'y naguusap at nagtatanongan, na si Jesus din ay lumapit, at nakisabay sa kanila.

¹⁵And it came to pass as they conversed and reasoned, that Jesus himself drawing nigh, went with them;

¹⁶Datapuwa't sa mga mata nila'y may nakatatakip upang siya'y huwag nilang makilala.

¹⁶but their eyes were holden so as not to know him.

¹⁷At sinabi niya sa kanila, Ano ang mga salitaan ninyong ito sa inyong paglalakad? At sila'y nagsitigil, na nangalulumbay ang mga mukha.

¹⁷And he said to them, What discourses are these which pass between you as ye walk, and are downcast?

¹⁸At isa sa kanila, na nagngangalang Cleopas, sa pagsagot ay sinabi sa kaniya, Ikaw baga'y nakikipamayan lamang sa Jerusalem, at hindi nakaalam ng mga bagay na doo'y nangyari nang mga araw na ito?

¹⁸And one [of them], named Cleopas, answering said to him, Thou sojournest alone in Jerusalem, and dost not know what has taken place in it in these days?

¹⁹At sinabi niya sa kanila, Anong mga bagay? At sinabi nila sa kaniya, Ang mga bagay tungkol kay Jesus na Nazareno, na isang propetang makapangyarihan sa gawa at sa salita sa harap ng Dios at ng buong bayan:

¹⁹And he said to them, What things? And they said to him, The things concerning Jesus the Nazaraean, who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people;

²⁰At kung paano ang pagkabigay sa kaniya ng mga pangulong saserdote at ng mga pinuno upang hatulan sa kamatayan, at siya'y ipako sa krus.

²⁰and how the chief priests and our rulers delivered him up to [the] judgment of death and crucified him.

²¹Datapuwa't hinihintay naming siya ang tutubos sa Israel. Oo at bukod sa lahat ng mga ito ay ngayon ang ikatlong araw buhat nang mangyari ang mga bagay na ito.

²¹But *we* had hoped that *he* was [the one] who is about to redeem Israel. But then, besides all these things, it is now, to-day, the third day since these things took place.

²²Bukod sa rito iba sa mga babaing kasamahan namin na nagsiparoong maaga sa libingan, ay nakapagtaka sa amin;

²²And withal, certain women from amongst us astonished us, having been very early at the sepulchre,

²³At nang hindi mangasumpungan ang kaniyang bangkay, ay nangagbalik sila, na nangagsabing sila nama'y nakakita ng isang pangitain ng mga anghel, na nangagsabing siya'y buhay.

²³and, not having found his body, came, saying that they also had seen a vision of angels, who say that he is living.

²⁴At nagsiparoon sa libingan ang ilang kasama namin, at nasumpungan nila alinsunod sa sinabi ng mga babae: datapuwa't siya'y hindi nila nakita.

²⁴And some of those with us went to the sepulchre, and found it so, as the women also had said, but him they saw not.

²⁵At sinabi niya sa kanila, Oh mga taong haling, at makukupad ang mga pusong magsisampalataya sa lahat ng salita ng mga propeta!

²⁵And *he* said to them, O senseless and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!

²⁶Hindi baga kinakailangang si Cristo ay maghirap ng mga bagay na ito, at pumasok sa kaniyang kaluwalhatian?

²⁶Ought not the Christ to have suffered these things and to enter into his glory?

²⁷At magmula kay Moises at sa mga propeta, ay ipinaaninaw niya sa kanila ang mga bagay tungkol sa kaniya sa lahat ng mga kasulatan.

²⁷And having begun from Moses and from all the prophets, he interpreted to them in all the scriptures the things concerning himself.

²⁸At sila'y malapit na sa nayong kanilang paroroonan: at naganyo siyang wari may paroroonang lalo pang malayo.

²⁸And they drew near to the village where they were going, and *he* made as though he would go farther.

²⁹At siya'y kanilang pinigil, na sinasabi, tumuloy ka sa amin, sapagka't gumagabi na, at kumikiling na ang araw. At pumasok siya upang tumuloy sa kanila.

²⁹And they constrained him, saying, Stay with us, for it is toward evening and the day is declining. And he entered in to stay with them.

³⁰At nangyari, nang siya'y nakaupo na kasalo nila sa dulang ng pagkain, ay kaniyang dinampot ang tinapay at binasbasan; at ito'y pinagputolputol, at ibinigay sa kanila.

³⁰And it came to pass as he was at table with them, having taken the bread, he blessed, and having broken it, gave it to them.

³¹At nangabuksan ang kanilang mga mata, at siya'y nakilala nila; at siya'y nawala sa kanilang mga paningin.

³¹And their eyes were opened, and they recognised him. And he disappeared from them.

³²At sila-sila'y nangagsabihan, Hindi baga nagaalab ang ating puso sa loob natin, habang tayo'y kinakausap niya sa daan, samantalang binubuksan niya sa atin ang mga kasulatan?

³²And they said to one another, Was not our heart burning in us as he spoke to us on the way, [and] as he opened the scriptures to us?

³³At sila'y nagsitindig sa oras ding yaon, at nangagbalik sa Jerusalem, at naratnang nangagkakatipon ang labingisa, at ang kanilang mga kasama.

³³And rising up the same hour, they returned to Jerusalem. And they found the eleven, and those with them, gathered together,

³⁴Na nangagsasabi, Tunay na nagbangong muli ang Panginoon, at napakita kay Simon,

³⁴saying, The Lord is indeed risen and has appeared to Simon.

³⁵At isinaysay nila ang mga bagay na nangyari sa daan, at kung paanong siya'y nakilala nila nang pagputolputulin ang tinapay.

³⁵And they related what [had happened] on the way, and how he was made known to them in the breaking of bread.

³⁶At samantalang kanilang pinaguusapan ang mga bagay na ito, siya rin ay tumayo sa gitna nila, at sa kanila'y nagsabi, Kapayapaa'y suma inyo.

³⁶And as they were saying these things, he himself stood in their midst, and says to them, Peace [be] unto you.

³⁷Datapuwa't sila'y kinilabutan, at nangahintakutan, at inakala nila na nakakakita sila ng isang espiritu.

³⁷But they, being confounded and being frightened, supposed they beheld a spirit.

³⁸At sinabi niya sa kanila, Bakit kayo'y nangagugulumihanan? at bakit nangyayari ang pagtatalo sa inyong puso?

³⁸And he said to them, Why are ye troubled? and why are thoughts rising in your hearts?

³⁹Tingnan ninyo ang aking mga kamay at ang aking mga paa, ako rin nga: hipuin ninyo ako, at tingnan; sapagka't ang isang espiritu'y walang laman at mga buto, na gaya ng inyong nakikita na nasa akin.

³⁹behold my hands and my feet, that it is *I* myself. Handle me and see, for a spirit has not flesh and bones as ye see me having.

⁴⁰At pagkasabi niya nito, ay ipinakita niya sa kanila ang kaniyang mga kamay at ang kaniyang mga paa.

⁴⁰And having said this he shewed them his hands and his feet.

⁴¹At samantalang hindi pa sila nagsisisampalataya dahil sa galak, at nagsisipanggilalas, ay sinabi niya sa kanila, Mayroon baga kayo ritong anomang makakain?

⁴¹But while they yet did not believe for joy, and were wondering, he said to them, Have ye anything here to eat?

⁴²At binigyan nila siya ng isang putol na isdang inihaw.

⁴²And they gave him part of a broiled fish and of a honeycomb;

⁴³At kaniyang inabot yaon, at kumain sa harap nila.

⁴³and he took it and ate before them.

⁴⁴At sinabi niya sa kanila, Ito ang aking mga salitang sinabi ko sa inyo, nang ako'y sumasa inyo pa, na kinakailangang matupad ang lahat ng mga bagay na nangasusulat tungkol sa akin sa kautusan ni Moises, at sa mga propeta, at sa mga awit.

⁴⁴And he said to them, These [are] the words which I spoke to you while I was yet with you, that all that is written concerning me in the law of Moses and prophets and psalms must be fulfilled.

⁴⁵Nang magkagayo'y binuksan niya ang kanilang mga pagiisip, upang mapagunawa nila ang mga kasulatan;

⁴⁵Then he opened their understanding to understand the scriptures,

⁴⁶At sinabi niya sa kanila, Ganyan ang pagkasulat, na kinakailangang maghirap ang Cristo, at magbangong muli sa mga patay sa ikatlong araw;

⁴⁶and said to them, Thus it is written, and thus it behoved the Christ to suffer, and to rise from among the dead the third day;

⁴⁷At ipangaral sa kaniyang pangalan ang pagsisisi at pagpapatawad ng mga kasalanan sa lahat ng mga bansa, magbuhat sa Jerusalem.

⁴⁷and that repentance and remission of sins should be preached in his name to all the nations beginning at Jerusalem.

⁴⁸Kayo'y mga saksi ng mga bagay na ito.

⁴⁸And *ye* are witnesses of these things.

⁴⁹At narito, ipadadala ko sa inyo ang pangako ng aking Ama, datapuwa't magsipanatili kayo sa bayan, hanggang sa kayo'y masangkapan ng kapangyarihang galing sa itaas.

⁴⁹And behold, I send the promise of my Father upon you; but do ye remain in the city till ye be clothed with power from on high.

⁵⁰At kaniyang dinala sila sa labas hanggang sa tapat ng Betania: at itinaas niya ang kaniyang mga kamay, at sila'y binasbasan.

⁵⁰And he led them out as far as Bethany, and having lifted up his hands, he blessed them.

⁵¹At nangyari, na samantalang sila'y binabasbasan niya, ay iniwan niya sila; at dinala siya sa itaas sa langit.

⁵¹And it came to pass as he was blessing them, he was separated from them and was carried up into heaven.

⁵²At siya'y sinamba nila, at nagsibalik sila sa Jerusalem na may malaking galak:

⁵²And *they*, having done him homage, returned to Jerusalem with great joy,

⁵³At palaging sila'y nasa templo, na nangagpupuri sa Dios.

⁵³and were continually in the temple praising and blessing God.