¹Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko. Oh Panginoon kong Dios ikaw ay totoong dakila; ikaw ay nabibihisan ng karangalan at kamahalan.

¹Bless Jehovah, O my soul! Jehovah my God, thou art very great; thou art clothed with majesty and splendour;

²Na siyang nagbabalot sa iyo ng liwanag na parang bihisan; na siyang naguunat ng mga langit na parang tabing:

²Covering thyself with light as with a garment, stretching out the heavens like a tent-curtain; --

³Na siyang naglalagay ng mga tahilan ng kaniyang mga silid sa tubig; na siyang gumagawa sa mga alapaap na kaniyang karro; na siyang lumalakad sa mga pakpak ng hangin:

³Who layeth the beams of his upper chambers in the waters, who maketh clouds his chariot, who walketh upon the wings of the wind;

⁴Na siyang gumagawa sa mga hangin na mga sugo niya; ang kaniyang mga tagapangasiwa ay alab ng apoy:

⁴Who maketh his angels spirits; his ministers a flame of fire.

⁵Na siyang naglagay ng mga patibayan ng lupa, upang huwag makilos magpakailan man,

⁵He laid the earth upon its foundations: it shall not be removed for ever.

⁶Iyong tinakpan ng kalaliman na tila isang bihisan; ang tubig ay tumatayo sa itaas ng mga bundok.

⁶Thou hadst covered it with the deep, as with a vesture; the waters stood above the mountains:

⁷Sa iyong pagsaway sila'y nagsitakas; sa hugong ng iyong kulog ay nagmadaling nagsialis sila;

⁷At thy rebuke they fled, at the voice of thy thunder they hasted away; --

⁸Sila'y nagsiahon sa mga bundok, sila'y nagsilusong sa mga libis, sa dako mong itinatag ukol sa kanila.

⁸The mountains rose, the valleys sank, unto the place which thou hadst founded for them; --

⁹Ikaw ay naglagay ng hangganan upang sila'y huwag makaraan; upang sila'y huwag magsibalik na tumakip sa lupa.

⁹Thou hast set a bound which they may not pass over, that they turn not again to cover the earth.

¹⁰Siya'y nagsusugo ng mga bukal sa mga libis; nagsisiagos sa gitna ng mga bundok:

¹⁰He sendeth the springs into the valleys: they run among the mountains;

¹¹Sila'y nagpapainom sa bawa't hayop sa parang; nangagpapatid-uhaw ang mga mailap na asno.

¹¹They give drink to every beast of the field; the wild asses quench their thirst.

¹²Sa tabi nila ay nagkaroon ng kanilang tahanan ang mga ibon sa himpapawid, sila'y nagsisiawit sa mga sanga.

¹²The birds of heaven dwell by them; they give forth their voice from among the branches.

¹³Kaniyang dinidilig ang mga bundok mula sa kaniyang mga silid: ang lupa'y busog sa bunga ng iyong mga gawa.

¹³He watereth the mountains from his upper-chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.

¹⁴Kaniyang pinatutubo ang damo para sa mga hayop, at ang gugulayin sa paglilingkod sa tao: upang siya'y maglabas ng pagkain sa lupa:

¹⁴He maketh the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man; bringing forth bread out of the earth,

¹⁵At ng alak na nagpapasaya sa puso ng tao, at ng langis upang pasilangin ang kaniyang mukha, at ng tinapay na nagpapalakas ng puso ng tao.

¹⁵And wine which gladdeneth the heart of man; making [his] face shine with oil; and with bread he strengtheneth man's heart.

¹⁶Ang mga punong kahoy ng Panginoon ay busog; ang mga sedro sa Libano, na kaniyang itinanim;

¹⁶The trees of Jehovah are satisfied, the cedars of Lebanon, which he hath planted,

¹⁷Na pinamumugaran ng mga ibon: tungkol sa tagak, ang mga puno ng abeto ay kaniyang bahay.

¹⁷Where the birds make their nests; [as for] the stork, the fir trees are her house.

¹⁸Ang mga mataas na bundok ay para sa mga mailap na kambing; ang mga malalaking bato ay kanlungan ng mga coneho.

¹⁸The high mountains are for the wild goats; the cliffs, a refuge for the rock-badgers.

¹⁹Kaniyang itinakda ang buwan sa mga panahon: nalalaman ng araw ang kaniyang paglubog.

¹⁹He made the moon for seasons: the sun knoweth its going down.

²⁰Iyong ginagawa ang kadiliman at nagiging gabi; na iginagalaw ng lahat na hayop sa gubat.

²⁰Thou makest darkness, and it is night, wherein all the beasts of the forest creep forth:

²¹Umuungal ang mga batang leon sa pagsunod sa mahuhuli nila, at hinahanap sa Dios ang kanilang pagkain.

²¹The young lions roar after the prey, and to seek their food from ùGod.

²²Ang araw ay sumisikat sila'y nagsisialis, at nangahihiga sa kanilang mga yungib.

²²The sun ariseth, they retreat, and lay them down in their dens.

²³Lumalabas ang tao sa kaniyang gawain, at sa kaniyang gawa hanggang sa kinahapunan.

²³Man goeth forth unto his work, and to his labour until the evening.

²⁴Oh Panginoon, pagka sarisari ng iyong mga gawa! sa karunungan ay ginawa mo silang lahat: ang lupa ay puno ng iyong kayamanan.

²⁴How manifold are thy works, O Jehovah! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.

²⁵Nandoon ang dagat, na malaki at maluwang, na ginagalawan ng di mabilang na mga bagay, ng mga munti at ng mga malaking hayop din naman.

²⁵Yonder is the great and wide sea: therein are moving things innumerable, living creatures small and great.

²⁶Doo'y nagsisiyaon ang mga sasakyan: nandoon ang buwaya na iyong nilikha upang maglibang doon.

²⁶There go the ships; [there] that leviathan, which thou hast formed to play therein.

²⁷Lahat ng ito ay nangaghihintay sa iyo, upang iyong mabigyan sila ng kanilang pagkain sa ukol na kapanahunan.

²⁷These all look unto thee, that thou mayest give their food in its season:

²⁸Ang iyong ibinibigay sa kanila ay pinipisan nila; iyong ibinubukas ang iyong kamay, sila'y nangabubusog ng kabutihan.

²⁸That thou givest unto them, they gather; thou openest thy hand, they are filled with good.

²⁹Iyong ikinukubli ang iyong mukha, sila'y nangababagabag; iyong inaalis ang kanilang hininga, sila'y nangamamatay, at nagsisibalik sa kanilang pagkaalabok.

²⁹Thou hidest thy face, they are troubled; thou takest away their breath, they expire and return to their dust.

³⁰Iyong sinusugo ang iyong Espiritu, sila'y nangalalalang; at iyong binabago ang balat ng lupa.

³⁰Thou sendest forth thy spirit, they are created, and thou renewest the face of the earth.

³¹Manatili nawa ang kaluwalhatian ng Panginoon kailan man; magalak nawa ang Panginoon sa kaniyang mga gawa:

³¹The glory of Jehovah will endure for ever; Jehovah will rejoice in his works.

³²Na siyang tumitingin sa lupa at nayayanig: kaniyang hinihipo ang mga bundok at nagsisiusok.

³²He looketh on the earth, and it trembleth; he toucheth the mountains, and they smoke.

³³Aawit ako sa Panginoon habang ako'y nabubuhay: ako'y aawit ng pagpuri sa aking Dios, samantalang mayroon akong kabuhayan.

³³I will sing unto Jehovah as long as I live; I will sing psalms to my God while I have my being.

³⁴Matamisin nawa niya ang aking pagbubulay: ako'y magagalak sa Panginoon.

³⁴My meditation shall be pleasant unto him; I will rejoice in Jehovah.

³⁵Malipol nawa ang mga makasalanan sa lupa, at mawala nawa ang masama. Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko. Purihin ninyo ang Panginoon.

³⁵Sinners shall be consumed out of the earth, and the wicked shall be no more. Bless Jehovah, O my soul. Hallelujah!