¹Oh magpasalamat kayo sa Panginoon, kayo'y magsitawag sa kaniyang pangalan; ipabatid ninyo ang kaniyang mga gawain sa mga bayan.

¹Give ye thanks unto Jehovah, call upon his name; make known his acts among the peoples.

²Magsiawit kayo sa kaniya, magsiawit kayo sa kaniya ng mga pagpuri; salitain ninyo ang lahat niyang kagilagilalas na mga gawa.

²Sing unto him, sing psalms unto him; meditate upon all his wondrous works.

³Lumuwalhati kayo sa kaniyang banal na pangalan: mangagalak ang puso nila na nagsisihanap sa Panginoon.

³Glory ye in his holy name: let the heart of them rejoice that seek Jehovah.

⁴Hanapin ninyo ang Panginoon at ang kaniyang kalakasan; hanapin ninyo ang kaniyang mukha magpakailan man.

⁴Seek Jehovah and his strength, seek his face continually;

⁵Alalahanin ninyo ang kaniyang kagilagilalas na mga gawa na kaniyang ginawa: ang kaniyang mga kababalaghan at ang mga kahatulan ng kaniyang bibig;

⁵Remember his wondrous works which he hath done, his miracles and the judgments of his mouth:

⁶Oh ninyong binhi ni Abraham na kaniyang lingkod, ninyong mga anak ni Jacob, na kaniyang mga hirang.

⁶Ye seed of Abraham his servant, ye sons of Jacob, his chosen ones.

⁷Siya ang Panginoon nating Dios: ang kaniyang mga kahatulan ay nangasa buong lupa.

⁷He, Jehovah, is our God; his judgments are in all the earth.

⁸Kaniyang inalaala ang kaniyang tipan magpakailan man, ang salita na kaniyang iniutos sa libong sali't saling lahi;

⁸He is ever mindful of his covenant, -- the word which he commanded to a thousand generations, --

⁹Ang tipan na kaniyang ginawa kay Abraham, at ang kaniyang sumpa kay Isaac;

⁹Which he made with Abraham, and of his oath unto Isaac;

¹⁰At pinagtibay yaon kay Jacob na pinakapalatuntunan, sa Israel na pinakawalang hanggang tipan:

¹⁰And he confirmed it unto Jacob for a statute, unto Israel for an everlasting covenant,

¹¹Na sinasabi, sa iyo'y ibibigay ko ang lupain ng Canaan, ang kapalaran na iyong mana;

¹¹Saying, Unto thee will I give the land of Canaan, the lot of your inheritance;

¹²Nang sila'y kaunti lamang tao sa bilang; Oo, totoong kaunti, at nangakikipamayan doon;

¹²When they were a few men in number, of small account, and strangers in it.

¹³At sila'y nagsiyaon sa bansa at bansa, mula sa isang kaharian hanggang sa ibang bayan.

¹³And they went from nation to nation, from one kingdom to another people.

¹⁴Hindi niya tiniis ang sinomang tao na gawan sila ng kamalian; Oo, kaniyang sinaway ang mga hari dahil sa kanila;

¹⁴He suffered no man to oppress them, and reproved kings for their sakes,

¹⁵Na sinasabi, Huwag ninyong galawin ang mga pinahiran ko ng langis. At huwag ninyong gawan ng masama ang mga propeta ko.

¹⁵[Saying,] Touch not mine anointed ones, and do my prophets no harm.

¹⁶At siya'y nagdala ng kagutom sa lupain; kaniyang binali ang buong tukod ng tinapay.

¹⁶And he called for a famine upon the land; he broke the whole staff of bread.

¹⁷Siya'y nagsugo ng isang lalake sa unahan nila; si Jose ay naipagbiling pinakaalipin:

¹⁷He sent a man before them: Joseph was sold for a bondman.

¹⁸Ang kaniyang mga paa ay sinaktan nila ng mga pangpangaw; siya'y nalagay sa mga tanikalang bakal:

¹⁸They afflicted his feet with fetters; his soul came into irons;

¹⁹Hanggang sa panahon na nangyari ang kaniyang salita; tinikman siya ng salita ng Panginoon.

¹⁹Until the time when what he said came about: the word of Jehovah tried him.

²⁰Ang hari ay nagsugo, at pinawalan siya; sa makatuwid baga'y ang pinuno ng mga bayan, at pinalaya niya siya.

²⁰The king sent and loosed him -- the ruler of peoples -- and let him go free.

²¹Ginawa niya siyang panginoon sa kaniyang bahay, at pinuno sa lahat niyang pag-aari:

²¹He made him lord of his house, and ruler over all his possessions:

²²Upang talian ang kaniyang mga pangulo sa kaniyang kaligayahan, at turuan ang kaniyang mga kasangguni ng karunungan.

²²To bind his princes at his pleasure, and teach his elders wisdom.

²³Si Israel naman ay nasok sa Egipto; at si Jacob ay nakipamayan sa lupain ng Cham.

²³And Israel came into Egypt, and Jacob sojourned in the land of Ham.

²⁴At kaniyang pinalagong mainam ang kaniyang bayan, at pinalakas sila kay sa kanilang mga kaaway.

²⁴And he made his people exceeding fruitful, and made them mightier than their oppressors.

²⁵Kaniyang pinapanumbalik ang kanilang puso upang mangagtanim sa kaniyang bayan, upang magsigawang may katusuhan sa kaniyang mga lingkod.

²⁵He turned their heart to hate his people, to deal subtilly with his servants.

²⁶Kaniyang sinugo si Moises na kaniyang lingkod, at si Aaron na kaniyang hirang.

²⁶He sent Moses his servant, [and] Aaron whom he had chosen:

²⁷Kanilang inilagay sa gitna nila ang kaniyang mga tanda, at mga kababalaghan sa lupain ng Cham.

²⁷They set his signs among them, and miracles in the land of Ham.

²⁸Siya'y nagsugo ng mga kadiliman, at nagpadilim; at sila'y hindi nagsipanghimagsik laban sa kaniyang mga salita.

²⁸He sent darkness, and made it dark; and they rebelled not against his word.

²⁹Kaniyang pinapaging dugo ang kanilang tubig, at pinatay ang kanilang mga isda.

²⁹He turned their waters into blood, and caused their fish to die.

³⁰Ang kanilang lupain ay binukalan ng mga palaka, sa mga silid ng kanilang mga hari.

³⁰Their land swarmed with frogs, -- in the chambers of their kings.

³¹Siya'y nagsalita, at dumating ang mga pulutong na mga langaw, at kuto sa lahat ng kanilang mga hangganan.

³¹He spoke, and there came dog-flies, [and] gnats in all their borders.

³²Ibinigay niya sa kanila na pinakaulan ay graniso, at liyab ng apoy sa kanilang lupain.

³²He gave them hail for rain, [and] flaming fire in their land;

³³Sinaktan naman niya ang kanilang mga puno ng ubas, at ang kanilang mga puno ng higos; at binali ang mga punong kahoy ng kanilang mga hangganan.

³³And he smote their vines and their fig-trees, and broke the trees of their borders.

³⁴Siya'y nagsalita at ang mga balang ay nagsidating, at ang mga higad, ay yao'y walang bilang,

³⁴He spoke, and the locust came, and the cankerworm, even without number;

³⁵At kinain ang lahat na gugulayin sa kanilang lupain, at kinain ang bunga ng kanilang lupa.

³⁵And they devoured every herb in their land, and ate up the fruit of their ground.

³⁶Sinaktan din niya ang lahat na panganay sa kanilang lupain, ang puno ng lahat nilang kalakasan.

³⁶And he smote every firstborn in their land, the firstfruits of all their vigour.

³⁷At kaniyang inilabas sila na may pilak at ginto: at hindi nagkaroon ng mahinang tao sa kaniyang mga lipi.

³⁷And he brought them forth with silver and gold; and there was not one feeble among their tribes.

³⁸Natuwa ang Egipto nang sila'y magsialis; sapagka't ang takot sa kanila ay nahulog sa kanila.

³⁸Egypt rejoiced at their departure; for the fear of them had fallen upon them.

³⁹Kaniyang inilatag ang ulap na pinakakubong; at apoy upang magbigay liwanag sa gabi,

³⁹He spread a cloud for a covering, and fire to give light in the night.

⁴⁰Sila'y nagsihingi, at dinalhan niya ng mga pugo, at binusog niya sila ng pagkain na mula sa langit.

⁴⁰They asked, and he brought quails, and satisfied them with the bread of heaven.

⁴¹Kaniyang ibinuka ang bato at binukalan ng tubig; nagsiagos sa tuyong mga dako na parang ilog.

⁴¹He opened the rock, and waters gushed forth; they ran in the dry places [like] a river.

⁴²Sapagka't kaniyang naalaala ang kaniyang banal na salita, at si Abraham na kaniyang lingkod.

⁴²For he remembered his holy word, [and] Abraham his servant;

⁴³At kaniyang inilabas ang kaniyang bayan na may kagalakan, at ang kaniyang hirang na may awitan.

⁴³And he brought forth his people with gladness, his chosen with rejoicing;

⁴⁴At ibinigay niya sa kanila ang mga lupain ng mga bansa; at kinuha nila ang gawa ng mga bayan na pinakaari:

⁴⁴And he gave them the lands of the nations, and they took possession of the labour of the peoples:

⁴⁵Upang kanilang maingatan ang kaniyang mga palatuntunan, at sundin ang kaniyang mga kautusan. Purihin ninyo ang Panginoon.

⁴⁵That they might keep his statutes, and observe his laws. Hallelujah!