Tagalog 1905

Darby's Translation

Psalms

139

1Oh Panginoon, iyong siniyasat ako, at nakilala ako.
1{To the chief Musician. A Psalm of David.} Jehovah, thou hast searched me, and known [me].
2Iyong nakikilala ang aking pag-upo at ang aking pagtindig, iyong nauunawa ang aking pagiisip sa malayo.
2*Thou* knowest my down-sitting and mine uprising, thou understandest my thought afar off;
3Iyong siniyasat ang aking landas at ang aking higaan, at iyong kilala ang lahat kong mga lakad.
3Thou searchest out my path and my lying down, and art acquainted with all my ways;
4Sapagka't wala pa ang salita sa aking dila, nguni't, narito, Oh Panginoon, natatalastas mo nang buo.
4For there is not yet a word on my tongue, [but] lo, O Jehovah, thou knowest it altogether.
5Iyong kinulong ako sa likuran at sa harapan, at inilapag mo ang iyong kamay sa akin.
5Thou hast beset me behind and before, and laid thy hand upon me.
6Ang ganyang kaalaman ay totoong kagilagilalas sa akin; ito'y mataas, hindi ko maabot.
6O knowledge too wonderful for me! it is high, I cannot [attain] unto it.
7Saan ako paroroon na mula sa iyong Espiritu? O saan ako tatakas na mula sa iyong harapan?
7Whither shall I go from thy Spirit? and whither flee from thy presence?
8Kung sumampa ako sa langit, nandiyan ka: kung gawin ko ang aking higaan sa Sheol, narito, ikaw ay nandoon.
8If I ascend up into the heavens thou art there; or if I make my bed in Sheol, behold, thou [art there];
9Kung aking kunin ang mga pakpak ng umaga, at tumahan sa mga pinakadulong bahagi ng dagat;
9[If] I take the wings of the dawn [and] dwell in the uttermost parts of the sea,
10Doon ma'y papatnubayan ako ng iyong kamay, at ang iyong kanang kamay ay hahawak sa akin.
10Even there shall thy hand lead me, and thy right hand shall hold me.
11Kung aking sabihin, Tunay na tatakpan ako ng kadiliman, at ang liwanag sa palibot ko ay magiging gabi;
11And if I say, Surely darkness shall cover me, and the light about me be night;
12Ang kadiliman man ay hindi nakakukubli sa iyo, kundi ang gabi ay sumisilang na parang araw: ang kadiliman at kaliwanagan ay magkaparis sa iyo.
12Even darkness hideth not from thee, and the night shineth as the day: the darkness is as the light.
13Sapagka't iyong inanyo ang aking mga lamang loob: iyo akong tinakpan sa bahay-bata ng aking ina.
13For thou hast possessed my reins; thou didst cover me in my mother's womb.
14Ako'y magpapasalamat sa iyo; sapagka't nilalang ako na kakilakilabot at kagilagilalas: kagilagilalas ang iyong mga gawa; at nalalamang mabuti ng aking kaluluwa.
14I will praise thee, for I am fearfully, wonderfully made. Marvellous are thy works; and [that] my soul knoweth right well.
15Ang katawan ko'y hindi nakubli sa iyo, nang ako'y gawin sa lihim, at yariing mainam sa mga pinakamababang bahagi sa lupa.
15My bones were not hidden from thee when I was made in secret, curiously wrought in the lower parts of the earth.
16Nakita ng iyong mga mata ang aking mga sangkap na di sakdal, at sa iyong aklat ay pawang nangasulat, kahit na ang mga araw na itinakda sa akin, nang wala pang anoman sa kanila,
16Thine eyes did see my unformed substance, and in thy book all [my members] were written; [during many] days were they fashioned, when [as yet] there was none of them.
17Pagka mahalaga rin ng iyong mga pagiisip sa akin, Oh Dios! Pagka dakila ng kabuoan nila!
17But how precious are thy thoughts unto me, O ùGod! how great is the sum of them!
18Kung aking bibilangin, higit sila sa bilang kay sa buhangin: pagka ako'y nagigising ay laging nasa iyo ako.
18[If] I would count them, they are more in number than the sand. When I awake, I am still with thee.
19Walang pagsalang iyong papatayin ang masama, Oh Dios: hiwalayan nga ninyo ako, Oh mga mabagsik na tao.
19Oh that thou wouldest slay the wicked, O +God! And ye men of blood, depart from me.
20Sapagka't sila'y nangagsasalita laban sa iyo ng kasamaan, at ginagamit ng iyong mga kaaway ang iyong pangalan sa walang kabuluhan.
20For they speak of thee wickedly, they take [thy name] in vain, thine enemies.
21Hindi ko ba ipinagtatanim sila, Oh Panginoon, na nagtatanim sa iyo? At hindi ba kinapapanglawan ko ang mga yaon na nagsisibangon laban sa iyo?
21Do not I hate them, O Jehovah, that hate thee? and do not I loathe them that rise up against thee?
22Aking ipinagtatanim sila ng lubos na kapootan: sila'y naging mga kaaway ko.
22I hate them with perfect hatred; I account them mine enemies.
23Siyasatin mo ako, Oh Dios, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang aking mga pagiisip:
23Search me, O ùGod, and know my heart; prove me, and know my thoughts;
24At tingnan mo kung may anomang lakad ng kasamaan sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.
24And see if there be any grievous way in me; and lead me in the way everlasting.