¹Oh Dios, bakit mo itinakuwil kami magpakailan man? Bakit ang iyong galit ay umuusok laban sa mga tupa ng iyong pastulan?

¹Aasafi õpetuslaul. Miks sa, Jumal, oled meid ära heitnud jäädavalt? Miks suitseb su viha su karjamaa lammaste vastu?

²Alalahanin mo ang iyong kapisanan na iyong binili ng una, na iyong tinubos upang maging lipi ng iyong mana; at ang bundok ng Sion na iyong tinahanan.

²Mõtle oma kogudusele, mille sa muiste oled enesele asutanud ja oma pärandi jaoks lunastanud, Siioni mäele, kus sina asud!

³Itaas mo ang iyong mga paa sa mga walang hanggang guho, ang lahat na kasamaang ginawa ng kaaway sa santuario.

³Tõsta oma sammud nendele igavestele varemetele, vaenlane on kõik rikkunud pühamus!

⁴Ang mga kaaway mo'y nagsisiangal sa gitna ng iyong kapulungan; kanilang itinaas ang kanilang mga watawat na pinakatanda.

⁴Su vastased möirgasid su kohtumishoones, nad on oma tähised pannud tähisteks.

⁵Sila'y tila mga tao na nangagtaas ng mga palakol sa mga kakahuyan.

⁵Näis, nagu oleksid nad kirveid kõrgele tõstnud metsarägastikus.

⁶At ngayo'y lahat ng gawang inanyuan doon. Kanilang pinagputolputol ng palakol at ng mga pamukpok.

⁶Nii lõid nad puruks kiinide ja haamritega kõik selle nikerdused.

⁷Kanilang sinilaban ng apoy ang iyong santuario; kanilang dinumhan ang tahanang dako ng iyong pangalan hanggang sa lupa.

⁷Nad on su pühamu süüdanud tulega põlema, su nime eluaseme on nad reostanud maani.

⁸Kanilang sinabi sa kanilang puso, ating gibaing paminsan: kanilang sinunog ang lahat na sinagoga ng Dios sa lupain.

⁸Nad ütlesid oma südames: 'Hävitagem need täielikult!' Nad põletasid maha kõik Jumala kogudusekojad kogu maal.

⁹Hindi namin nakikita ang aming mga tanda: Wala nang propeta pa; at wala mang sinoman sa amin na nakakaalam kung hanggang kailan.

⁹Oma tähiseid me ei näe, prohvetit ei ole enam, ja meie seas ei ole kedagi, kes teaks, kui kaua.

¹⁰Hanggang kailan, Oh Dios, mangduduwahagi ang kaaway? Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan magpakailan man?

¹⁰Kui kaua, oh Jumal, saab tagakiusaja teotada? Kas vaenlane võib sinu nime laimata jäädavalt?

¹¹Bakit mo iniuurong ang iyong kamay, ang iyong kanan? Ilabas mo sa iyong sinapupunan, at iyong lipulin sila.

¹¹Miks sa tõmbad tagasi oma käe, oma parema käe? Tõmba see välja oma põuest, hävita!

¹²Gayon ma'y ang Dios ay aking Hari ng una, na nagliligtas sa gitna ng lupa.

¹²Jumal on muistsest ajast mu kuningas, kes maailmas teostab päästmise.

¹³Iyong hinawi ang dagat sa iyong kalakasan: iyong pinagbasag ang mga ulo ng mga buwaya sa mga tubig.

¹³Sina lõhestasid oma võimusega mere kaheks, sina lõid katki lohede pead vete peal.

¹⁴Iyong pinagputolputol ang mga ulo ng leviatan, ibinigay mo siya na pagkain sa bayan na tumatahan sa ilang.

¹⁴Sina purustasid Leviatani pead, sa andsid need söögiks meresõitjale rahvale.

¹⁵Ikaw ay nagbukas ng bukal at ilog: iyong tinutuyo ang mga malaking ilog.

¹⁵Sina lõhkusid allikad ja jõed, sina tegid voolavad jõed kuivaks.

¹⁶Ang araw ay iyo, ang gabi ay iyo rin: iyong inihanda ang liwanag at ang araw.

¹⁶Sinu päralt on päev ja öögi on sinu päralt, sina oled valmistanud valguse ja päikese.

¹⁷Iyong inilagay ang lahat ng mga hangganan ng lupa: iyong ginawa ang taginit at taginaw.

¹⁷Sina oled seadnud kõik ilmamaa rajad, suve ja talve oled sina teinud.

¹⁸Iyong alalahanin ito, na nangduwahagi ang kaaway, Oh Panginoon, at nilapastangan ng mangmang na bayan ang iyong pangalan.

¹⁸Mõtle sellele! Vaenlane teotab Issandat ja jõle rahvas laimab su nime.

¹⁹Oh huwag mong ibigay ang kaluluwa ng inakay ng iyong kalapati sa mabangis na hayop: huwag mong kalimutan ang buhay ng iyong dukha magpakailan man.

¹⁹Ära anna oma tuvikese hinge kiskjate kätte, ära unusta oma viletsate elu jäädavalt!

²⁰Magkaroong pitagan ka sa tipan: sapagka't ang mga madilim na dako ng lupa ay puno ng mga tahanan ng karahasan.

²⁰Vaata oma lepingule! Sest pimedad maanurgad on täis vägivalda.

²¹Oh huwag bumalik na may kahihiyan ang naaapi: pupurihin ng dukha at mapagkailangan ang iyong pangalan.

²¹Ära lase rõhutuid tulla häbiga tagasi, viletsad ja vaesed kiitku sinu nime!

²²Bumangon ka, Oh Dios, ipaglaban mo ang iyong sariling usap: alalahanin mo kung paanong dinuduwahagi ka ng mangmang buong araw.

²²Tõuse, Jumal, seleta oma riiuasi, mõtle teotamisele, mis kogu päeva tuleb jõledalt mehelt!

²³Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kaaway: ang ingay niyaong nagsisibangon laban sa iyo ay patuloy na lumalala.

²³Ära unusta oma vastaste kisa, nende möll, kes sulle vastu hakkavad, kohub suuremaks alatasa!