¹Kami ay nagpapasalamat sa iyo, Oh Dios: kami ay nagpapasalamat, sapagka't ang iyong pangalan ay malapit: isinasaysay ng mga tao ang iyong mga kagilagilalas na gawa.

¹Laulujuhatajale: viisil 'Ära hävita!'; Aasafi lugu ja laul.

²Pagka aking nakamtan ang takdang kapanahunan, hahatol ako ng matuwid.

²Me ülistame sind, Jumal, me ülistame sind, sest su nimi on ligi; sinu imeasju jutustatakse!

³Ang lupa at lahat na tagarito ay natutunaw: aking itinayo ang mga haligi niyaon. (Selah)

³'Kui ma määran paraja aja, siis ma mõistan kohut õiglaselt.

⁴Aking sinabi sa hambog, Huwag kang gumawang may kahambugan: at sa masama, Huwag kang magtaas ng sungay:

⁴Ilmamaa vabiseb ja kõik selle elanikud, aga mina olen selle sambad pannud paigale.' Sela.

⁵Huwag mong itaas ang iyong sungay ng mataas; huwag kang magsalitang may matigas na ulo.

⁵Ma ütlen hooplejaile: Ärge hoobelge! Ja õelatele: Ärge tõstke sarve üles!

⁶Sapagka't hindi man mula sa silanganan, o mula man sa kalunuran, o mula man sa timugan, ang pagkataas.

⁶Ärge tõstke oma sarve kõrgele, ärge rääkige kangekaelselt, jultunult!

⁷Kundi ang Dios ay siyang hukom: kaniyang ibinababa ang isa, at itinataas ang isa.

⁷Sest ei idast ega läänest ega kõrbe poolt tule ülendamist,

⁸Sapagka't sa kamay ng Panginoon ay may isang saro, at ang alak ay bumubula; puno ng pagkakahalohalo, at kaniyang inililiguwak din: tunay na ibubuhos ng lahat na masama sa lupa ang latak, at iinumin.

⁸vaid Jumal on, kes mõistab kohut; ta alandab ühte ja ülendab teist.

⁹Nguni't aking ipahahayag magpakailan man, ako'y aawit ng mga kapurihan sa Dios ni Jacob.

⁹Sest Issanda käes on karikas ja see vahutab veinist; see on täis tembitud jooki. Ja tema kallab sealt seest; isegi selle pära peavad kõik õelad maa peal ära jooma viimse tilgani.

¹⁰Lahat ng mga sungay naman ng masama ay aking ihihiwalay; nguni't ang mga sungay ng matuwid ay matataas.

¹⁰Aga mina kuulutan igavesti, ma mängin Jaakobi Jumalale.

¹¹Ja ma raiun maha kõik õelate sarved, aga õigete sarved tõusevad kõrgele.