¹Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,

¹ויען אליפז התימני ויאמר׃

²Sasagot ba ang isang pantas ng walang kabuluhang kaalaman, at pupunuin ang kaniyang tiyan ng hanging silanganan?

²החכם יענה דעת רוח וימלא קדים בטנו׃

³Makikipagmatuwiranan ba siya ng walang kapakinabangang pangungusap, o ng mga salita na hindi niya ikagagawa ng mabuti?

³הוכח בדבר לא יסכון ומלים לא יועיל בם׃

⁴Oo, ikaw ay nagaalis ng katakutan, at iyong pinipigil ang dalangin sa harap ng Dios.

⁴אף אתה תפר יראה ותגרע שיחה לפני אל׃

⁵Sapagka't ang iyong kasamaan ang nagtuturo sa iyong bibig, at iyong pinipili ang dila ng mapagkatha.

⁵כי יאלף עונך פיך ותבחר לשון ערומים׃

⁶Ang iyong sariling bibig ang humahatol laban sa iyo, at hindi ako; Oo, ang iyong sariling mga labi ay nagpapatotoo laban sa iyo.

⁶ירשיעך פיך ולא אני ושפתיך יענו בך׃

⁷Ikaw ba ang unang tao na ipinanganak? O nalabas ka bang una kay sa mga burol?

⁷הראישון אדם תולד ולפני גבעות חוללת׃

⁸Iyo bang narinig ang lihim na payo ng Dios? At ikaw ba'y nagpigil ng karunungan sa iyong sarili?

⁸הבסוד אלוה תשמע ותגרע אליך חכמה׃

⁹Anong nalalaman mo na di namin nalalaman? Anong nauunawa mo na wala sa amin?

⁹מה ידעת ולא נדע תבין ולא עמנו הוא׃

¹⁰Kasama namin ay mga ulong may uban, at mga totoong napakatandang tao, matandang makapupo kay sa iyong ama.

¹⁰גם שב גם ישיש בנו כביר מאביך ימים׃

¹¹Ang mga pagaliw ba ng Dios ay totoong kaunti pa sa ganang iyo, sa makatuwid baga'y ang salitang napakabuti sa iyo?

¹¹המעט ממך תנחמות אל ודבר לאט עמך׃

¹²Bakit ka napadadala sa iyong puso? At bakit kumikindat ang iyong mga mata?

¹²מה יקחך לבך ומה ירזמון עיניך׃

¹³Na tinatalikdan mo ng iyong diwa ang Dios, at binibigkas mo ang ganyang mga salita sa iyong bibig.

¹³כי תשיב אל אל רוחך והצאת מפיך מלין׃

¹⁴Ano ang tao upang maging malinis? At siyang ipinanganak ng babae, upang siya'y maging matuwid?

¹⁴מה אנוש כי יזכה וכי יצדק ילוד אשה׃

¹⁵Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga banal; Oo, ang langit ay hindi malinis sa kaniyang paningin.

¹⁵הן בקדשו לא יאמין ושמים לא זכו בעיניו׃

¹⁶Gaano pa nga kaliit ang karumaldumal at hamak, ang taong umiinom ng kasamaan na parang tubig!

¹⁶אף כי נתעב ונאלח איש שתה כמים עולה׃

¹⁷Ipakikilala ko sa iyo, dinggin mo ako; at ang aking nakita ay aking ipahahayag:

¹⁷אחוך שמע לי וזה חזיתי ואספרה׃

¹⁸(Ang isinaysay ng mga pantas na mula sa kanilang mga magulang, at hindi inilingid;

¹⁸אשר חכמים יגידו ולא כחדו מאבותם׃

¹⁹Sa mga yaon lamang ibinigay ang lupain, at walang taga ibang lupa na dumaan sa gitna nila:)

¹⁹להם לבדם נתנה הארץ ולא עבר זר בתוכם׃

²⁰Ang masamang tao ay nagdaramdam ng sakit lahat ng kaniyang araw, sa makatuwid baga'y ang bilang ng mga taon na itinakda sa mamimighati.

²⁰כל ימי רשע הוא מתחולל ומספר שנים נצפנו לעריץ׃

²¹Ang hugong ng kakilabutan ay nasa kaniyang mga pakinig; sa kaginhawahan ay daratnan siya ng mga mananamsam:

²¹קול פחדים באזניו בשלום שודד יבואנו׃

²²Siya'y hindi naniniwala na babalik siya na mula sa kadiliman, at siya'y hinihintay ng tabak:

²²לא יאמין שוב מני חשך וצפו הוא אלי חרב׃

²³Siya'y gumagala dahil sa tinapay, na nagsasabi: Nasaan? Kaniyang nalalaman na ang araw ng kadiliman ay handa sa kaniyang kamay:

²³נדד הוא ללחם איה ידע כי נכון בידו יום חשך׃

²⁴Kapanglawan at kadalamhatian ay tumatakot sa kaniya: nangananaig laban sa kaniya, na gaya ng isang hari na handa sa pakikipagbaka;

²⁴יבעתהו צר ומצוקה תתקפהו כמלך עתיד לכידור׃

²⁵Sapagka't iniuunat niya ang kaniyang kamay laban sa Dios. At nagpapalalo laban sa Makapangyarihan sa lahat;

²⁵כי נטה אל אל ידו ואל שדי יתגבר׃

²⁶Tinatakbo niya siya na may mapagmatigas na leeg, sa kakapalan ng kaniyang mga kalasag;

²⁶ירוץ אליו בצואר בעבי גבי מגניו׃

²⁷Sapagka't tinakpan niya ang kaniyang mukha ng kaniyang katabaan at nagpangulubot ng kaniyang mga pigi;

²⁷כי כסה פניו בחלבו ויעש פימה עלי כסל׃

²⁸At siya'y tumahan sa mga sirang bayan, sa mga bahay na walang taong tumatahan, na madaling magiging mga bunton.

²⁸וישכון ערים נכחדות בתים לא ישבו למו אשר התעתדו לגלים׃

²⁹Hindi siya yayaman, o mamamalagi man ang kaniyang pag-aari. Ni di lalawak sa lupa ang kaniyang mga tinatangkilik.

²⁹לא יעשר ולא יקום חילו ולא יטה לארץ מנלם׃

³⁰Siya'y hindi hihiwalay sa kadiliman; tutuyuin ng liyab ang kaniyang mga sanga, at sa pamamagitan ng hininga ng bibig ng Dios ay papanaw siya.

³⁰לא יסור מני חשך ינקתו תיבש שלהבת ויסור ברוח פיו׃

³¹Huwag siyang tumiwala sa kalayawan na dayain ang sarili: sapagka't kalayawan ang magiging kagantihan sa kaniya.

³¹אל יאמן בשו נתעה כי שוא תהיה תמורתו׃

³²Magaganap ito bago dumating ang kaniyang kapanahunan, at ang kaniyang sanga ay hindi mananariwa.

³²בלא יומו תמלא וכפתו לא רעננה׃

³³Lalagasin niya ang kaniyang mga hilaw na ubas na gaya ng puno ng ubas, at lalagasin ang kaniyang bulaklak na gaya ng olibo.

³³יחמס כגפן בסרו וישלך כזית נצתו׃

³⁴Sapagka't ang pulutong ng mga di banal ay hindi lalago, at susupukin ng apoy ang mga toldang suhulan.

³⁴כי עדת חנף גלמוד ואש אכלה אהלי שחד׃

³⁵Sila'y nag-iisip ng pagapi at naglalabas ng kasamaan, at ang kanilang kalooban ay naghahanda ng pagdaraya.

³⁵הרה עמל וילד און ובטנם תכין מרמה׃