¹Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,

¹時にシュヒびとビルダデが答えて言った、

²Hanggang kailan magsasalita ka ng mga bagay na ito? At hanggang kailan magiging gaya ng makapangyarihang hangin ang mga salita ng iyong bibig?

²「いつまであなたは、そのような事を言うのか。あなたの口の言葉は荒い風ではないか。

³Nagliliko ba ng kahatulan ang Dios? O nagliliko ba ang Makapangyarihan sa lahat ng kaganapan?

³神は公義を曲げられるであろうか。全能者は正義を曲げられるであろうか。

⁴Kung ang iyong mga anak ay nangagkasala laban sa kaniya, at kaniyang ibinigay sila sa kamay ng kanilang pagkasalangsang:

⁴あなたの子たちが彼に罪を犯したので、彼らをそのとがの手に渡されたのだ。

⁵Kung hanapin mong mainam ang Dios, at iyong pamanhikan ang Makapangyarihan sa lahat;

⁵あなたがもし神に求め、全能者に祈るならば、

⁶Kung ikaw ay malinis at matuwid; walang pagsalang ngayo'y gigising siya dahil sa iyo. At pasasaganain ang tahanan ng iyong katuwiran.

⁶あなたがもし清く、正しくあるならば、彼は必ずあなたのために立って、あなたの正しいすみかを栄えさせられる。

⁷At bagaman ang iyong pasimula ay maliit, gayon ma'y ang iyong huling wakas ay lalaking mainam.

⁷あなたの初めは小さくあっても、あなたの終りは非常に大きくなるであろう。

⁸Sapagka't ikaw ay magsisiyasat, isinasamo ko sa iyo, sa unang panahon, at pasiyahan mo ang sinaliksik ng kanilang mga magulang:

⁸先の代の人に問うてみよ、先祖たちの尋ねきわめた事を学べ。

⁹(Sapagka't tayo'y kahapon lamang, at walang nalalaman, sapagka't ang ating mga kaarawan sa lupa ay anino:)

⁹われわれはただ、きのうからあった者で、何も知らない、われわれの世にある日は、影のようなものである。

¹⁰Hindi ka ba nila tuturuan, at sasaysayin sa iyo, at mangagsasalita ng mga salita mula sa kanilang puso?

¹⁰彼らはあなたに教え、あなたに語り、その悟りから言葉を出さないであろうか。

¹¹Makatataas ba ang yantok ng walang putik? Tutubo ba ang tambo ng walang tubig?

¹¹紙草は泥のない所に生長することができようか。葦は水のない所におい茂ることができようか。

¹²Samantalang nasa kasariwaan, at hindi pinuputol, natutuyong una kay sa alin mang damo.

¹²これはなお青くて、まだ刈られないのに、すべての草に先だって枯れる。

¹³Gayon ang mga landas ng lahat na nagsisilimot sa Dios; at ang pagasa ng di banal ay mawawala:

¹³すべて神を忘れる者の道はこのとおりだ。神を信じない者の望みは滅びる。

¹⁴Na ang kaniyang pagtitiwala ay mapaparam, at ang kaniyang tiwala ay isang bahay gagamba.

¹⁴その頼むところは断たれ、その寄るところは、くもの巣のようだ。

¹⁵Siya'y sasandal sa kaniyang bahay, nguni't hindi tatayo; siya'y pipigil na mahigpit dito, nguni't hindi makapagmamatigas.

¹⁵その家によりかかろうとすれば、家は立たず、それにすがろうとしても、それは耐えない。

¹⁶Siya'y sariwa sa harap ng araw, at ang kaniyang mga suwi ay sumisibol sa kaniyang halamanan.

¹⁶彼は日の前に青々と茂り、その若枝を園にはびこらせ、

¹⁷Ang kaniyang mga ugat ay nagkakapitan sa palibot ng bunton, kaniyang minamasdan ang dako ng mga bato.

¹⁷その根を石塚にからませ、岩の間に生きていても、

¹⁸Kung siya'y magiba sa kaniyang dako, kung magkagayo'y itatakuwil niya siya, na sinasabi: Hindi kita nakita.

¹⁸もしその所から取り除かれれば、その所は彼を拒んで言うであろう、『わたしはあなたを見たことがない』と。

¹⁹Narito, ito ang kagalakan ng kaniyang lakad, at mula sa lupa ay sisibol ang mga iba.

¹⁹見よ、これこそ彼の道の喜びである、そしてほかの者が地から生じるであろう。

²⁰Narito, hindi itatakuwil ng Dios ang sakdal na tao, ni aalalayan man niya ang mga manggagawa ng kasamaan.

²⁰見よ、神は全き人を捨てられない。また悪を行う者の手を支持されない。

²¹Kaniya namang pupunuin ang iyong bibig ng pagtawa, at ang iyong mga labi ng paghiyaw.

²¹彼は笑いをもってあなたの口を満たし、喜びの声をもってあなたのくちびるを満たされる。あなたを憎む者は恥を着せられ、悪しき者の天幕はなくなる」。

²²Silang nangapopoot sa iyo ay mabibihisan ng pagkahiya; at ang tolda ng masama ay mawawala.

²²あなたを憎む者は恥を着せられ、悪しき者の天幕はなくなる」。