¹Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

¹ヨブは答えて言った、

²Sa katotohanan ay nalalaman kong ito'y gayon: nguni't paanong makapaggaganap ang tao sa Dios?

²「まことにわたしは、その事のそのとおりであることを知っている。しかし人はどうして神の前に正しくありえようか。

³Kung kalugdan niyang makipagtalo sa kaniya, siya'y hindi makasasagot sa kaniya ng isa sa isang libo.

³よし彼と争おうとしても、千に一つも答えることができない。

⁴Siya ay pantas sa puso, at may kaya sa kalakasan: sinong nagmatigas laban sa kaniya at guminhawa?

⁴彼は心賢く、力強くあられる。だれが彼にむかい、おのれをかたくなにして、栄えた者があるか。

⁵Na siyang naglilipat ng mga bundok, at hindi nila nalalaman, pagka nililiglig niya sa kaniyang pagkagalit.

⁵彼は、山を移されるが、山は知らない。彼は怒りをもって、これらをくつがえされる。

⁶Na siyang umuuga ng lupa sa kaniyang kinaroroonan, at ang mga haligi nito ay nangayayanig.

⁶彼が、地を震い動かしてその所を離れさせられると、その柱はゆらぐ。

⁷Na siyang naguutos sa araw, at hindi sumisikat; at nagtatakda sa mga bituin.

⁷彼が日に命じられると、日は出ない。彼はまた星を閉じこめられる。

⁸Na nagiisang inuunat ang langit, at tumutungtong sa mga alon ng dagat.

⁸彼はただひとり天を張り、海の波を踏まれた。

⁹Na lumikha sa Oso, sa Orion, at sa mga Pleyade, at sa mga silid ng timugan.

⁹彼は北斗、オリオン、プレアデスおよび南の密室を造られた。

¹⁰Na gumagawa ng mga dakilang bagay na di masayod; Oo, mga kamanghamanghang bagay na walang bilang.

¹⁰彼が大いなる事をされることは測りがたく、不思議な事をされることは数知れない。

¹¹Narito, siya'y dumaraan sa siping ko, at hindi ko siya nakikita: siya'y nagpapatuloy rin naman, nguni't hindi ko siya namamataan.

¹¹見よ、彼がわたしのかたわらを通られても、わたしは彼を見ない。彼は進み行かれるが、わたしは彼を認めない。

¹²Narito, siya'y nangangagaw sinong makasasansala sa kaniya? Sinong magsasabi sa kaniya: Anong ginagawa mo?

¹²見よ、彼が奪い去られるのに、だれが彼をはばむことができるか。だれが彼にむかって『あなたは何をするのか』と言うことができるか。

¹³Hindi iuurong ng Dios ang kaniyang galit; ang mga manunulong sa Rahab ay nagsisiyukod sa ilalim niya.

¹³神はその怒りをやめられない。ラハブを助ける者どもは彼のもとにかがんだ。

¹⁴Gaano pa nga kaya kaliit ang maisasagot ko sa kaniya, at mapipiling aking mga salita na maimamatuwid ko sa kaniya?

¹⁴どうしてわたしは彼に答え、言葉を選んで、彼と議論することができよう。

¹⁵Na kahiman ako'y matuwid, gayon may hindi ako sasagot sa kaniya; ako'y mamamanhik sa aking hukom.

¹⁵たといわたしは正しくても答えることができない。わたしを責められる者にあわれみを請わなければならない。

¹⁶Kung ako'y tumawag, at siya'y sumagot sa akin; gayon ma'y hindi ako maniniwala na kaniyang dininig ang aking tinig.

¹⁶たといわたしが呼ばわり、彼がわたしに答えられても、わたしの声に耳を傾けられたとは信じない。

¹⁷Sapagka't ako'y ginigiba niya sa pamamagitan ng isang bagyo, at pinararami ang aking mga sugat ng walang kadahilanan.

¹⁷彼は大風をもってわたしを撃ち砕き、ゆえなく、わたしに多くの傷を負わせ、

¹⁸Hindi niya ako tutulutang ako'y huminga, nguni't nililipos niya ako ng hirap.

¹⁸わたしに息をつかせず、苦い物をもってわたしを満たされる。

¹⁹Kung kami ay magsalita tungkol sa kalakasan, narito, siya'y may kapangyarihan! At kung sa kahatulan, sino, sinasabi niya ay magtatakda sa akin ng panahon?

¹⁹力の争いであるならば、彼を見よ、さばきの事であるならば、だれが彼を呼び出すことができよう。

²⁰Kahiman ako'y matuwid, ang aking sariling bibig ay hahatol sa akin: kahiman ako'y sakdal patototohanan niya akong masama.

²⁰たといわたしは正しくても、わたしの口はわたしを罪ある者とする。たといわたしは罪がなくても、彼はわたしを曲った者とする。

²¹Ako'y sakdal; hindi ko talos ang aking sarili; aking niwalang kabuluhan ang aking buhay.

²¹わたしは罪がない、しかしわたしは自分を知らない。わたしは自分の命をいとう。

²²Lahat ay isa; kaya't aking sinasabi: kaniyang ginigiba ang sakdal at ang masama.

²²皆同一である。それゆえ、わたしは言う、『彼は罪のない者と、悪しき者とを共に滅ぼされるのだ』と。

²³Kung ang panghampas ay pumapatay na bigla, tatawanan niya ang paglilitis sa mga walang sala.

²³災がにわかに人を殺すような事があると、彼は罪のない者の苦難をあざ笑われる。

²⁴Ang lupa ay nabigay sa kamay ng masama: kaniyang tinatakpan ang mga mukha ng mga hukom nito; kung hindi siya, sino nga?

²⁴世は悪人の手に渡されてある。彼はその裁判人の顔をおおわれる。もし彼でなければ、これはだれのしわざか。

²⁵Ngayo'y ang mga kaarawan ko ay matulin kay sa isang sugo: dumadaang matulin, walang nakikitang mabuti.

²⁵わたしの日は飛脚よりも速く、飛び去って幸を見ない。

²⁶Sila'y nagsisidaang parang mga matuling sasakyan: parang agila na dumadagit ng huli.

²⁶これは走ること葦舟のごとく、えじきに襲いかかる、わしのようだ。

²⁷Kung aking sabihin: Aking kalilimutan ang aking daing, aking papawiin ang aking malungkot na mukha, at magpapakasaya ako:

²⁷たといわたしは『わが嘆きを忘れ、憂い顔をかえて元気よくなろう』と言っても、

²⁸Ako'y natatakot sa lahat kong kapanglawan, talastas ko na hindi mo aariin akong walang sala.

²⁸わたしはわがもろもろの苦しみを恐れる。あなたがわたしを罪なき者とされないことをわたしは知っているからだ。

²⁹Ako'y mahahatulan; bakit nga ako gagawa ng walang kabuluhan?

²⁹わたしは罪ある者とされている。どうして、いたずらに労する必要があるか。

³⁰Kung ako'y maligo ng nieveng tubig, at gawin ko ang aking mga kamay na napakalinis;

³⁰たといわたしは雪で身を洗い、灰汁で手を清めても、

³¹Gayon ma'y itutulak mo ako sa hukay, at kayayamutan ako ng aking mga sariling kasuutan.

³¹あなたはわたしを、みぞの中に投げ込まれるので、わたしの着物も、わたしをいとうようになる。

³²Sapagka't siya'y hindi tao, na gaya ko, na sasagot ako sa kaniya, na tayo'y pumasok kapuwa sa kahatulan,

³²神はわたしのように人ではないゆえ、わたしは彼に答えることができない。われわれは共にさばきに臨むことができない。

³³Walang hukom sa pagitan natin, na makapaglagay ng kaniyang kamay sa ating dalawa.

³³われわれの間には、われわれふたりの上に手を置くべき仲裁者がない。

³⁴Ihiwalay niya sa akin ang kaniyang tungkod, at huwag akong takutin ng kaniyang pangilabot:

³⁴どうか彼がそのつえをわたしから取り離し、その怒りをもって、わたしを恐れさせられないように。そうすれば、わたしは語って、彼を恐れることはない。わたしはみずからそのような者ではないからだ。

³⁵Kung magkagayo'y magsasalita ako, at hindi matatakot sa kaniya; sapagka't hindi gayon ako sa aking sarili.

³⁵そうすれば、わたしは語って、彼を恐れることはない。わたしはみずからそのような者ではないからだ。