¹Itinayo ng karunungan ang kaniyang bahay, kaniyang tinabas ang kaniyang pitong haligi:

¹Išmintis pasistatė namus, išsikirto septynias kolonas.

²Pinatay niya ang kaniyang mga hayop: hinaluan niya ang kaniyang alak; kaniya namang ginayakan ang kaniyang dulang.

²Ji papjovė gyvulius, sumaišė vyną ir, padengusi stalą,

³Kaniya namang sinugo ang kaniyang mga alilang babae; siya'y sumisigaw sa mga pinakapantas na dako sa bayan:

³pasiuntė tarnaites šaukti miesto aukščiausiose vietose:

⁴Kung sinoma'y musmos, pumasok dito: tungkol sa kaniya na mapurol sa pagunawa, sinasabi niya sa kaniya:

⁴“Neišmanėliai, ateikite!” Kam trūksta supratimo, ji sako:

⁵Kayo'y magsiparito, magsikain kayo ng aking tinapay, at magsiinom kayo ng alak na aking hinaluan.

⁵“Ateikite, valgykite mano duonos ir gerkite vyno, kurį sumaišiau.

⁶Iwan ninyo, ninyong mga musmos at kayo'y mabuhay; at kayo'y magsilakad sa daan ng kaunawaan.

⁶Atsisakykite kvailystės ir gyvenkite; eikite supratimo keliu”.

⁷Siyang sumasaway sa manglilibak ay nagtataglay ng kahihiyan sa kaniyang sarili: at siyang sumasaway sa masama ay nagtataglay ng pula sa kaniyang sarili.

⁷Kas bara niekintoją, susilauks gėdos; sudraudęs nedorėlį, užsitrauksi dėmę.

⁸Huwag mong sawayin ang manglilibak, baka ipagtanim ka niya: sawayin mo ang pantas, at kaniyang iibigin ka.

⁸Nebark niekintojo, kad jis neimtų tavęs neapkęsti; sudrausk išmintingą, ir jis mylės tave.

⁹Turuan mo ang pantas, at siya'y magiging lalong pantas pa: iyong turuan ang matuwid, at siya'y lalago sa pagkatuto.

⁹Patark išmintingam, ir jis taps dar išmintingesnis; pamokyk teisųjį, ir jo pažinimas išaugs.

¹⁰Ang pagkatakot sa Panginoon ay pasimula ng karunungan: at ang pagkakilala sa Banal ay kaunawaan.

¹⁰Viešpaties baimė­išminties pradžia, o Šventojo pažinimas­supratimas.

¹¹Sapagka't sa pamamagitan ko ay dadami ang iyong mga kaarawan, at ang mga taon ng iyong buhay ay magsisidami.

¹¹Per mane padaugės tavo dienų, bus pridėta gyvenimo metų.

¹²Kung ikaw ay pantas, ikaw ay pantas sa ganang iyong sarili: at kung ikaw ay manglilibak, ikaw na magisa ang magpapasan.

¹²Jei esi išmintingas, esi išmintingas pats sau; jei niekintojas, pats ir nukentėsi.

¹³Ang hangal na babae ay madaldal; siya'y musmos at walang nalalaman.

¹³Kvaila moteris yra triukšmadarė, neišmananti ir nieko nežino.

¹⁴At siya'y nauupo sa pintuan ng kaniyang bahay, sa isang upuan sa mga mataas na dako sa bayan,

¹⁴Ji sėdi kėdėje prie savo namų, aukštose miesto vietose,

¹⁵Upang tawagin ang nangagdadaan, na nagsisiyaong matuwid ng kanilang mga lakad:

¹⁵ir kviečia visus, kurie eina savo keliais:

¹⁶Sinomang musmos ay pumasok dito: at tungkol sa kaniya na mapurol sa pagunawa, sinasabi niya sa kaniya:

¹⁶“Neišmanėliai, ateikite!” Kam trūksta supratimo, ji sako:

¹⁷Ang mga nakaw na tubig ay matamis, at ang tinapay na kinakain sa lihim ay masarap.

¹⁷“Vogtas vanduo yra saldesnis, o duona, valgoma slaptoje, skanesnė”.

¹⁸Nguni't hindi niya nalalaman na ang patay ay nandoon; na ang mga panauhin niya ay nangasa mga kalaliman ng Sheol.

¹⁸Jie nežino, kad ten mirusieji, ir jos svečiai pragaro gelmėse.