1Sapagka't ang Panginoon ay maaawa sa Jacob, at kaniyang pipiliin pa ang Israel, at ilalagay sila sa kanilang sariling lupain: at ang taga ibang lupa ay lalakip sa kanila, at sila'y masasanib sa sangbahayan ni Jacob.
1TOUPAN Jakobte a hehpih dinga, Israelte telin amau gam ngeingeiah lah a omsak sin ngala; Huan, gam dang miten amau a jui ding ua, Jakob inkuanpihte a lenkip ding uhi.
2At kukunin sila ng mga tao, at dadalhin sila sa kanilang dako: at aariin sila ng sangbahayan ng Israel sa lupain ng Panginoon, na mga pinakaaliping lalake at babae: at kanilang bibihagin sila, na nagsibihag sa kanila; at mangagpupuno sila sa mga mamimighati sa kanila.
2Huan, mi chihin amaute a pi ding ua, a mun ding uh a tun ding uhi; huchiin Israel inkuanpihten TOUPA gamah amau salpa leh salnuin a nei ding ua; amau sala neimite salin a honman ding ua; amaute simmohte tungah vai a honhawm ding uhi.
3At mangyayari, sa araw na bibigyan ka ng Panginoon ng kapahingahan sa iyong kapanglawan, at sa iyong kabagabagan, at sa mabigat na paglilingkod na ipinapaglingkod sa iyo,
3Huan, na lungkhamnaa kipan bang, na buainaa kipan bang, nasep haksapipi a honsepsakna ua kipante bangin TOUPAN nang a honkhawlsak ni chiangin hichi ahi ding hi.
4Na iyong gagamitin ang talinghagang ito laban sa hari sa Babilonia, at iyong sasabihin, Kung paano ang mamimighati ay naglikat! ang bayang ginto ay naglikat!
4Hiai pauel thu Babulon kumpipa kikoukhumin na gen ding. Bangchidan ahia, simmohhatpa daita na e! bangchi dan ahia, dangkaeng khopi daita na tele!
5Binali ng Panginoon ang tungkod ng masama, ang cetro ng mga pinuno;
5TOUPAN mi gilousalou chiang a hihtanta, vaihawmmite lal chiang;
6Siya na sumakit ng mga tao sa poot ng walang likat na bugbog, na nagpuno sa mga bansa sa galit, na may pag-uusig na hindi pinigil ng sinoman.
6Mi chih heh kawma vo jiakjiak jel, mi chih thangpai kawma kuamah kham ngei louh sawinaa vaihawm sak jel.
7Ang buong lupa ay nasa katiwasayan, at tahimik: sila'y biglang nagsisiawit.
7Lei pumpi a khawla, a dai vungvunga; thakhatin la a sa khe guih uh.
8Oo, ang mga puno ng cipres ay nagagalak dahil sa iyo, at ang mga cedro sa Libano, na nangagsasabi, Mula nang ikaw ay malugmok wala nang mamumutol na umaahon laban sa amin.
8A hi, na tungthu jiakin meilahte a nuam ua, Lebanon tanga sidar singte toh, Hihniama na om nungsiah phukpaitu ding himhim ka kiang uah a hongtou ngei nawn kei uh, chiin,
9Ang Sheol mula sa ibaba ay nakikilos sa iyo upang salubungin ka sa iyong pagdating; nangapupukaw ang mga patay dahil sa iyo, sa makatuwid baga'y ang lahat na pinakapangulo sa lupa; nagsitindig mula sa kanilang mga luklukan ang lahat ng hari ng mga bansa.
9Nuailama kipan Sheol nang hongtung dawn dingin, nangmah jiakin a buai lutlut hi; misi, leia makai tengteng nangmah jiakin a tokthou a; nam chih kumpipa tengteng a laltutphah ua kipanin a kaidingta.
10Silang lahat ay magsisisagot at mangagsasabi sa iyo, Pati ba ikaw ay naging mahinang gaya namin? ikaw ba'y naging gaya namin?
10Huai tengtengin nangmah biain, na kiangah hichiin a gen ding uh. Nang leng kou banga hatta lou na hi maw?
11Ang iyong kahambugan ay nababa sa Sheol pati ng tunog ng iyong mga biola: ang uod ay nangangalat sa ilalim mo, at tinatakpan ka ng mga uod.
11Na thupi mahmahna Sheola pi khiaksuk a hita, na kaihging lunglungte toh; tangtel na nuaiah a phah ua, thanin nang a honkhuhta uhi, chiin.
12Ano't nahulog ka mula sa langit, Oh tala sa umaga, anak ng umaga! paanong ikaw ay lumagpak sa lupa, ikaw na siyang nagpahina sa mga bansa!
12Sun Aksi aw, Jingsanglam tapa, bangchi dangin ahia vana kipan na kiaktak maimah! nam chih hihpukpa, bangchi danin ahia leia sat khiak suka na ommai mah.
13At sinabi mo sa iyong sarili, Ako'y sasampa sa langit, aking itataas ang aking luklukan sa itaas ng mga bituin ng Dios; at ako'y uupo sa bundok ng kapisanan, sa mga kaduluduluhang bahagi ng hilagaan:
13Na lungtangin, Van ah ka kah dinga, Pathian aksitetunglamah ka laltutphah ka tawisang ding; huan, kikhopna tang, mal tawpa omah, ka tu dinga;
14Ako'y sasampa sa itaas ng mga kaitaasan ng mga alapaap; ako'y magiging gaya ng Kataastaasan.
14Meipi sanga sangah ka kah dinga; Tungnungpen bang maiin ka om ding, na chi nak viala.
15Gayon ma'y mabababa ka sa Sheol, sa mga kaduluduluhang bahagi ng hukay.
15Himahleh, Sheolah, kokhuk tawpah, pi khiak sukin lah na om sin ngala,
16Silang nangakakakita sa iyo ay magsisititig sa iyo, kanilang mamasdan ka, na mangagsasabi, Ito baga ang lalake na nagpayanig ng lupa, na nagpauga ng mga kaharian;
16A honmu peuhin hon lim et ding ua, Hiai mi maw lei hihlinga, gam chih kisingsaka,
17Na ginawang gaya ng ilang ang sanglibutan, at gumiba ng mga bayan nito; na hindi nagpakawala ng kaniyang mga bilanggo upang magsiuwi?
17Khovel gamdai banga bawla, a kho omte hihmanga, a salte a inlam ua pai dia pawtsak ngei lou? chiin, na tanchin a sut ding uh.
18Lahat ng mga hari ng mga bansa, silang lahat, nangatutulog sa kaluwalhatian, bawa't isa'y sa kaniyang sariling bahay.
18Nam chih kumpipa tengteng, a vek un, amau in chiat uah thupi takin a ihmu ua,
19Nguni't ikaw ay natapon mula sa iyong libingan na gaya ng kasuklamsuklam na sanga, gaya ng bihisan ng mga patay, na tinaga ng tabak, na bumaba sa mga bato ng hukay: gaya ng bangkay na nayapakan ng paa.
19Nang bel a hunlou-a piang kihhuaitak bangin leh, gal thah, namsaua sut pailet, kokhuka thante laka pai sukte puansilh bangin na han in akipan gamlapi-a paihkhiakin na omzota hi; luang sikden bang maiin.
20Ikaw ay hindi malalakip sa kanila sa libingan, sapagka't iyong sinira ang iyong lupain, iyong pinatay ang iyong bayan; ang angkan ng mga manggagawa ng kasamaan ay hindi lalagi magpakailan man.
20Na gam na hihsiata, na khua na tuite na thah jiakin a lak ua vuiin nang jaw na om kei ding hi. Thil hoihlou hihmite suante min khantawnin a lou ngei kei ding uh.
21Mangaghanda kayo na pumatay sa kanilang mga anak dahil sa kasamaan ng kanilang mga magulang; upang sila'y huwag magsibangon, at ariin ang lupain, at punuin ang ibabaw ng lupa ng mga bayan.
21A kisak ua, lei a neih ua, leitung khopia a dimsak louhna ding un, a pipute uh khelhna jiakin a tate uh thah ding ngaihtuah un, chiin.
22At ako'y babangon laban sa kanila, sabi ng Panginoon ng mga hukbo, at ihihiwalay ko sa Babilonia ang pangalan at ang nalabi, at ang anak at ang anak ng anak, sabi ng Panginoon.
22Huan, amaute sual dingin ka kisa ding, sepaihte TOUPAN a chi, Babulon akipan min leh, a om zek sunte leh, tapa leh tapa tapa kahih mang ding, TOUPAN a chi.
23Akin namang gagawing pinakaari ng hayop na erizo, at mga lawa ng tubig: at aking papalisin ng pangpalis na kagibaan, sabi ng Panginoon ng mga hukbo.
23Sakuh adingin gouin ka bawl dinga, dil khawngahte leng ka bawl ding; hihmanna munphiatin ka phiat lai ding, sepaihte TOUPAn a chi.
24Ang Panginoon ng mga hukbo ay sumumpa, na nagsabi, Tunay na kung ano ang iniisip ko, gayon ang mangyayari; at kung ano ang aking pinanukala, gayon mananayo:
24Sepaihte TOUPAN hichi banga genin a kichiamta, Pellouin ka ngaihtuah bang takin a hongtung ding; ka seh bang takin leng a om ding;
25Na aking lalansagin ang taga Asiria sa aking lupain, at sa aking mga bundok ay yayapakan ko siya sa ilalim ng paa; kung magkagayo'y mahihiwalay ang kaniyang atang sa kanila, at ang ipinasan niya ay mahihiwalay sa kanilang balikat.
25Ka gamah Asuria mi ka hihse dinga, ka tangte ah ka chil ek dinga, chih bangin; huai hun chiangin a hakkol uh amau akipan a mang ta dinga, a puakgik uh a liangjang ua kipanin a mang sam ding hi.
26Ito ang panukala na aking pinanukala sa buong lupa: at ito ang kamay na umunat sa lahat ng mga bansa.
26Huai ahi, lei pumpi-a thuseh, huaimah ahi, nam chih tunga khut jak.
27Sapagka't pinanukala ng Panginoon ng mga hukbo, at sinong wawala ng kabuluhan? at ang kaniyang kamay na nakaunat, at sinong maguurong?
27Sepaihte TOUPAN a septa ngala, kuan a sut dia? a khut lah jakin a omta, kuan a lak nawn sak dia? chiin.
28Nagkaroon ng hulang ito nang taong mamatay ang haring Achaz.
28Kumpipa Ahaz sih kumin hiai puakgik a hongomta.
29Ikaw ay huwag magalak, ikaw na buong Filistia, sa pagkabali ng pamalo na sumakit sa iyo: sapagka't sa ahas ay lalabas ang ulupong, at ang kaniyang anak ay magiging mabangis na ahas na lumilipad.
29Philistia gam pumpi aw, nangmah vuakna chiang a kitantak jiakin kipak ken: gul zunga kipanin guldekpak a pawt sin ngala, a gah tuh gul kuang leng thei a honghi ding hi.
30At ang panganay ng dukha ay kakain, at ang mapagkailangan ay mahihigang tiwasay: at aking papatayin ng gutom ang iyong angkan, at ang nalabi sa iyo ay papatayin.
30Mi genthei ta masaten a ne un a ta ding ua, mi tangahte leng bit takin a om ding uh; huan, nang a zung bel kialin ka hihlum dinga, nanga om sunte thahin a om dng uh.
31Ikaw ay umungal, Oh pintuang-bayan; ikaw ay humiyaw, Oh bayan; ikaw ay napugnaw, Oh ikaw na buong Filistia; sapagka't lumalabas ang usok na mula sa hilagaan, at walang malalabi sa kaniyang mga takdang panahon.
31Kongkhak aw, mau tuaituai in; khopi aw, kikouin; Philistia aw, na pumin na zulmang khinta; mal lama kipanin lah meikhu a hongpawt ngala, a hun seh uah tuantual himhim a om ngei kei uh.Philistia nam palaite bangchi bangin i dawng ding ua? TOUPAN Zion lah a tungdinga, a mite laka gentheiten bitna a mu uh, chi ve hang.
32Ano nga ang isasagot sa mga sugo ng bansa? Na itinayo ng Panginoon ang Sion, at doon nanganganlong ang nagdadalamhati sa kaniyang bayan.
32Philistia nam palaite bangchi bangin i dawng ding ua? TOUPAN Zion lah a tungdinga, a mite laka gentheiten bitna a mu uh, chi ve hang.