¹Huwag mong ipaghambog ang kinabukasan; Sapagka't hindi mo nalalaman kung ano ang ilalabas ng ibang araw.

¹Jingchiang thu ah kiuangsak ken; niin bang ahia a honsuahsak ding lah na theikei ngala.

²Purihin ka ng ibang tao at huwag ng iyong sariling bibig; ng iba, at huwag ng iyong sariling mga labi.

²Midangin nang hon phat uhen, nangmah mah kam hilouin; mikhualin nangmah mah mukte hilouin.

³Ang bato ay mabigat, at ang buhangin ay matimbang; nguni't ang galit ng mangmang ay lalong mabigat kay sa mga yaon.

³Suang agika, piaunel a gik hi; himahleh mihai lungjinna huaite gel sangin a gikjaw hi.

⁴Poot ay mabagsik, at ang galit ay mamumugnaw, nguni't sinong makatatayo sa harap ng paninibugho?

⁴Thangpaihna a gilou, hehna a khel; himahleh thiikna maah kua a ding thei dia?

⁵Maigi ang saway na hayag kay sa pagibig na nakukubli.

⁵A langtanga salhna itna selguk sangin a hoihjaw.

⁶Tapat ang mga sugat ng kaibigan: nguni't ang mga halik ng kaaway ay malabis.

⁶Lawm liamna te a ginom: himahleh melma tawpna a loliap hi.

⁷Ang busog na tao ay umaayaw sa pulot-pukyutan: nguni't sa gutom na tao ay matamis ang bawa't mapait na bagay.

⁷Kha gilvahin khuaikhak a chimtaka: himahleh kha gilkial adingin thil kha chiteng a khum hi.

⁸Kung paano ang ibon na gumagala mula sa kaniyang pugad, gayon ang tao na gumagala mula sa kaniyang dako.

⁸Vasa a buk akipan a vakvai bangin, huaibang in a mun akipan mi vakvai ahi.

⁹Ang unguento at pabango ay nagpapagalak ng puso: gayon ang katamisan ng kaibigan ng tao na nagbubuhat sa maiging payo.

⁹Nuhtheih leh gimnamtuiin lungtang a kipaksaka: huai bangmah mihing lawm khumna lungsimtaka thupha a hongpai ahi.

¹⁰Ang iyong sariling kaibigan at ang kaibigan ng iyong ama, ay huwag mong pabayaan; at huwag kang pumaroon sa bahay ng iyong kapatid sa kaarawan ng iyong kasakunaan: maigi ang kapuwa na malapit kay sa kapatid na malayo.

¹⁰Na lawm mah mah, na pa lawm manghilh ken; na tuahsiatna niin na unau in ah hoh ken: inveng a naia om unau gamla pia om sangin ahoih jaw hi.

¹¹Anak ko, ikaw ay magpakadunong, at iyong pasayahin ang aking puso, upang aking masagot siya na tumutuya sa akin.

¹¹Ka tapa, pil in, ka lungtang kipak sak in, kei hontai ka dawn theihna dingin.

¹²Ang taong mabait ay nakakakita ng kasamaan, at nagkukubli: nguni't dinadaanan ng musmos, at naghihirap.

¹²Mi pil in hoih lou a mua, a bu hi: himahleh mi mawlin a awlmoh keia, a thuak loh hi.

¹³Kunin mo ang kaniyang kasuutan na nananagot sa di kilala; at tanggapan mo siya ng sanla na nananagot sa babaing di kilala.

¹³Mikhual a ding mohkhu dia om a puansilh la in; huan numei lamdang adia mohkhu dia om chiamkamna dingin len in.

¹⁴Siyang nagpapala sa kaniyang kaibigan ng malakas na tinig, na bumabangong maaga sa kinaumagahan, mabibilang na sumpa sa kaniya.

¹⁴Kuapeuh aw ngaihtaka, jingsanga bel taka thoua, vualzawl, amah adingin hamsiaa sim ahi ding hi.

¹⁵Ang laging tulo sa araw na maulan at ang babaing palatalo ay magkahalintulad:

¹⁵Vuahchin nia vuah ju leh numei kinak hat a kibang:

¹⁶Ang magibig pumigil sa kaniya, ay pumipigil sa hangin, at ang kaniyang kanan ay nakakasumpong ng langis.

¹⁶Kuapeuh amah khou tuh huih khou bang ahia, khut taklama sathau ham bang ahi.

¹⁷Ang bakal ay nagpapatalas sa bakal; gayon ang tao ay nagpapatalas sa mukha ng kaniyang kaibigan.

¹⁷Sikin sik ahiamsaka; huaimahbangin mihingin a lawm mel a himsak hi.

¹⁸Ang nagiingat ng puno ng higos ay kakain ng bunga niyaon; at ang naghihintay sa kaniyang panginoon ay pararangalin.

¹⁸Kuapeuh theipi kung kem in huaia a gah a ne ding; huan kuapeuh a pu ngak zahtakin a om ding hi.

¹⁹Kung paanong sa tubig ang mukha ay sumasagot sa mukha, gayon ang puso ng tao sa tao.

¹⁹Tuia maitangin maitang a muh bangin, huaimah bangin mihing lungsim ah mihinna a kimu.

²⁰Ang Sheol at ang kapahamakan ay hindi nasisiyahan kailan man; at ang mga mata ng tao ay hindi nasisiyahan kailan man.

²⁰Seol leh abaddon a lungkim ngei kei ua, huan mihing mitte a lungkim ngeikei uh.

²¹Ang sangagan ay sa pilak, at ang hurno ay sa ginto, at ang tao ay nasusubok sa pamamagitan ng kaniyang pagpuri.

²¹Huansiangna bel dangka ading ahi, huan meipi dangkaeng a ding, huchiin mihing phatnaa zeetin a om.

²²Bagaman iyong piitin ang mangmang sa isang piitan na kasama ng pangbayo sa mga bayong trigo, gayon ma'y hindi hihiwalay ang kaniyang kamangmangan sa kaniya.

²²Mihai sum sungah buh taisate lakah sukin su mahlecin, huchipiin leng amah akipanin a haina a paimang kei lai ding hi.

²³Magmasipag ka na alamin mo ang kalagayan ng iyong mga kawan, at tingnan mong mabuti ang iyong mga bakahan:

²³Na belamhonte omdan thei dingin thanuam in, huan na ganhonte hoih takin en in:

²⁴Sapagka't ang mga kayamanan ay hindi magpakailan man: at namamalagi ba ang putong sa lahat ng sali't saling lahi?

²⁴Hauhsaknate lah khantawn ading ahi ngal keia; huan manglukhuin suan tengteng a daihzou hia?

²⁵Ang tuyong damo ay pinupulot, at ang sariwang damo ay lumilitaw, at ang mga gugulayin sa mga bundok ay pinipisan.

²⁵Buhpawl puakin a oma, huan loupa nou a kilang, mualte loupate a kilakhawm ahi.

²⁶Ang mga kordero ay ukol sa iyong kasuutan, at ang mga kambing ay siyang halaga ng bukid:

²⁶Belamnouten na puansilh ding honpe ding, huan kelten na lou man ding:Huan na an dingin, na inkote an dingin kel nawitul kiching a om ding hi; huan na nungakte vakna dingin.

²⁷At magkakaroon ng kasiyahang gatas ng kambing sa iyong pagkain, sa pagkain ng iyong sangbahayan; at pagkain sa iyong mga alilang babae.

²⁷Huan na an dingin, na inkote an dingin kel nawitul kiching a om ding hi; huan na nungakte vakna dingin.