¹Oh Dios, bakit mo itinakuwil kami magpakailan man? Bakit ang iyong galit ay umuusok laban sa mga tupa ng iyong pastulan?

¹Pathian aw, bangdinga honpai mang den ding na hia oi? Bangdinga na gantatna muna belamte tunga na hehna a khut?

²Alalahanin mo ang iyong kapisanan na iyong binili ng una, na iyong tinubos upang maging lipi ng iyong mana; at ang bundok ng Sion na iyong tinahanan.

²Na mite kikhawmte, nidang laia na lei, nam na gou dinga na tat, thei gige in; na omna nak Zion tang toh.

³Itaas mo ang iyong mga paa sa mga walang hanggang guho, ang lahat na kasamaang ginawa ng kaaway sa santuario.

³Khantawn siatna lamah na khe khaiin, melmaten mun siangthou ah thil gilou chiteng a hihta uhi.

⁴Ang mga kaaway mo'y nagsisiangal sa gitna ng iyong kapulungan; kanilang itinaas ang kanilang mga watawat na pinakatanda.

⁴Nangmah doute na mite kikhawmte lakah a awng juajua ua; achiamnate uh chiamtehna dingin a takta uhi.

⁵Sila'y tila mga tao na nangagtaas ng mga palakol sa mga kakahuyan.

⁵Mi singbawk heipi a ngimte bangin a kimu ua.

⁶At ngayo'y lahat ng gawang inanyuan doon. Kanilang pinagputolputol ng palakol at ng mga pamukpok.

⁶Tunah a thil- khuak kilawm tengteng uh heita leh sekin a hihse chiat uhi.

⁷Kanilang sinilaban ng apoy ang iyong santuario; kanilang dinumhan ang tahanang dako ng iyong pangalan hanggang sa lupa.

⁷Na mun siangthou a hal ua; na min omna leia tum khop hialin a hihbuahta uhi.

⁸Kanilang sinabi sa kanilang puso, ating gibaing paminsan: kanilang sinunog ang lahat na sinagoga ng Dios sa lupain.

⁸A lungsim un, A vekin i hihse ding, a chi ua: hiai gama Pathian kikhopna in tengteng a halse khinta uhi.

⁹Hindi namin nakikita ang aming mga tanda: Wala nang propeta pa; at wala mang sinoman sa amin na nakakaalam kung hanggang kailan.

⁹I kichiamtehnate uh i muta kei ua: jawlnei himhim a omta kei uhi; a sawt dingdan thei himhim i lak uah leng a om kei hi.

¹⁰Hanggang kailan, Oh Dios, mangduduwahagi ang kaaway? Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan magpakailan man?

¹⁰Pathian aw, melmain bangtan ahia hon gensiat ding? Galin na min khantawnin a gense dia hia?

¹¹Bakit mo iniuurong ang iyong kamay, ang iyong kanan? Ilabas mo sa iyong sinapupunan, at iyong lipulin sila.

¹¹Bangdingin ahia, na khut, na khut taklam na lak tak? Pholh khe nawn inla, amaute hihmang in.

¹²Gayon ma'y ang Dios ay aking Hari ng una, na nagliligtas sa gitna ng lupa.

¹²Himahleh, Pathian tuh nidanglai tana ka Kumpipa ahi, lei lai taka hotdamna siampa pen.

¹³Iyong hinawi ang dagat sa iyong kalakasan: iyong pinagbasag ang mga ulo ng mga buwaya sa mga tubig.

¹³Nang na hatnain tuipi na kikhensaka nang tuia drakonte na kitamsak hi.

¹⁴Iyong pinagputolputol ang mga ulo ng leviatan, ibinigay mo siya na pagkain sa bayan na tumatahan sa ilang.

¹⁴Nang tuh ole lute na jansaka, amah tuh gamdai mi omte kiangah an dingin na pia hi.

¹⁵Ikaw ay nagbukas ng bukal at ilog: iyong tinutuyo ang mga malaking ilog.

¹⁵Nang tuikhuk leh tuilian na khena; nang lui lian taktakte na kangsak hi.

¹⁶Ang araw ay iyo, ang gabi ay iyo rin: iyong inihanda ang liwanag at ang araw.

¹⁶Sun nanga ahi a, jan leng nanga ahi. Nang khovak leh nisa na ngaihtuah hi.

¹⁷Iyong inilagay ang lahat ng mga hangganan ng lupa: iyong ginawa ang taginit at taginaw.

¹⁷Nang leitung gamgite tengteng na khung vek hi: nang nipi leh phalbi na siam ahi.

¹⁸Iyong alalahanin ito, na nangduwahagi ang kaaway, Oh Panginoon, at nilapastangan ng mangmang na bayan ang iyong pangalan.

¹⁸Toupa aw, hiai theigige in, melmain a hon gensiata; nam haipiin na min a gensiat.

¹⁹Oh huwag mong ibigay ang kaluluwa ng inakay ng iyong kalapati sa mabangis na hayop: huwag mong kalimutan ang buhay ng iyong dukha magpakailan man.

¹⁹Aw na vakhu hinna gam sahang kiangah pe mahmah kenla; na mi gentheite hinna khantawnin leng mangngilh sam ken.

²⁰Magkaroong pitagan ka sa tipan: sapagka't ang mga madilim na dako ng lupa ay puno ng mga tahanan ng karahasan.

²⁰Thukhun tuh honkhawksa in: leimun mial tata hiamgamna omnain a dim ngala.

²¹Oh huwag bumalik na may kahihiyan ang naaapi: pupurihin ng dukha at mapagkailangan ang iyong pangalan.

²¹Aw, nuaisiahna thuakte zahlakin kihei kei uhenla: genthei leh tagahten na min phat uhen.

²²Bumangon ka, Oh Dios, ipaglaban mo ang iyong sariling usap: alalahanin mo kung paanong dinuduwahagi ka ng mangmang buong araw.

²²Pathian aw, thou inla, nangmah thu tuh kigen tawm inla, mi haiin nitumin a hon gensiatdan theigigr in.Nangmah galte husa tuh mangngilh ken: a hon sualte chiak vengvung tuh a toupai gige ahi.

²³Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kaaway: ang ingay niyaong nagsisibangon laban sa iyo ay patuloy na lumalala.

²³Nangmah galte husa tuh mangngilh ken: a hon sualte chiak vengvung tuh a toupai gige ahi.