1Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.
1(101:1) Молитва страждущего, когда он унывает и изливает пред Господом печаль свою. (101:2) Господи! услышь молитву мою, и вопль мой да придет к Тебе.
2Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.
2(101:3) Не скрывай лица Твоего от меня; в день скорби моей приклони комне ухо Твое; в день, когда воззову к Тебе , скоро услышь меня;
3Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.
3(101:4) ибо исчезли, как дым, дни мои, и кости мои обожжены, как головня;
4Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.
4(101:5) сердце мое поражено, и иссохло, как трава, так что я забываю есть хлеб мой;
5Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.
5(101:6) от голоса стенания моего кости мои прильпнули к плоти моей.
6Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.
6(101:7) Я уподобился пеликану в пустыне; я стал как филин на развалинах;
7Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.
7(101:8) не сплю и сижу, как одинокая птица на кровле.
8Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.
8(101:9) Всякий день поносят меня враги мои, и злобствующие на меня клянут мною.
9Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.
9(101:10) Я ем пепел, как хлеб, и питье мое растворяю слезами,
10Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.
10(101:11) от гнева Твоего и негодования Твоего, ибо Ты вознес меня и низверг меня.
11Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.
11(101:12) Дни мои – как уклоняющаяся тень, и я иссох, как трава.
12Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.
12(101:13) Ты же, Господи, вовек пребываешь, и память о Тебе в род и род.
13Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.
13(101:14) Ты восстанешь, умилосердишься над Сионом, ибо время помиловать его, – ибо пришло время;
14Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.
14(101:15) ибо рабы Твои возлюбили и камни его, и о прахе его жалеют.
15Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;
15(101:16) И убоятся народы имени Господня, и все цари земные – славы Твоей.
16Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;
16(101:17) Ибо созиждет Господь Сион и явится во славе Своей;
17Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.
17(101:18) призрит на молитву беспомощных и не презрит моления их.
18Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.
18(101:19) Напишется о сем для рода последующего, и поколение грядущеевосхвалит Господа,
19Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;
19(101:20) ибо Он приникнул со святой высоты Своей, с небес призрелГосподь на землю,
20Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;
20(101:21) чтобы услышать стон узников, разрешить сынов смерти,
21Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;
21(101:22) дабы возвещали на Сионе имя Господне и хвалу Его – в Иерусалиме,
22Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.
22(101:23) когда соберутся народы вместе и царства для служения Господу.
23Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.
23(101:24) Изнурил Он на пути силы мои, сократил дни мои.
24Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.
24(101:25) Я сказал: Боже мой! не восхити меня в половине дней моих. Твоилета в роды родов.
25Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.
25(101:26) В начале Ты, основал землю, и небеса – дело Твоих рук;
26Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:
26(101:27) они погибнут, а Ты пребудешь; и все они, как риза, обветшают, и,как одежду, Ты переменишь их, и изменятся;
27Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.
27(101:28) но Ты – тот же, и лета Твои не кончатся.
28Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.
28(101:29) Сыны рабов Твоих будут жить, и семя их утвердится пред лицем Твоим.