1Ang aking diwa ay nanglulumo, ang aking mga kaarawan ay natatapos, ang libingan ay handa sa akin.
1MI ALIENTO está corrompido, acórtanse mis días, Y me está aparejado el sepulcro.
2Tunay na may mga manunuya na kasama ako, at ang aking mata ay nananahan sa kanilang pamumungkahi.
2No hay conmigo sino escarnecedores, En cuya acrimonia se detienen mis ojos.
3Magbigay ka ngayon ng sangla, panagutan mo ako ng iyong sarili; sinong magbubuhat ng mga kamay sa akin?
3Pon ahora, dame fianza para litigar contigo: ¿Quién tocará ahora mi mano?
4Sapagka't iyong ikinubli ang kanilang puso sa pagunawa: kaya't hindi mo sila itataas.
4Porque á éstos has tú escondido su corazón de inteligencia: Por tanto, no los ensalzarás.
5Ang paglililo sa kaniyang mga kaibigan upang mahuli, ang mga mata nga ng kaniyang mga anak ay mangangalumata.
5El que denuncia lisonjas á sus prójimos, Los ojos de sus hijos desfallezcan.
6Nguni't ginawa rin niya akong kakutyaan ng bayan: at niluraan nila ako sa mukha.
6El me ha puesto por parábola de pueblos, Y delante de ellos he sido como tamboril.
7Ang aking mata naman ay nanglalabo dahil sa kapanglawan. At ang madlang sangkap ko ay parang isang anino.
7Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, Y mis pensamientos todos son como sombra.
8Mga matuwid na tao ay matitigilan nito, at ang walang sala ay babangon laban sa di banal.
8Los rectos se maravillarán de esto, Y el inocente se levantará contra el hipócrita.
9Gayon ma'y magpapatuloy ang matuwid ng kaniyang lakad, at ang may malinis na mga kamay ay lalakas ng lalakas.
9No obstante, proseguirá el justo su camino, Y el limpio de manos aumentará la fuerza.
10Nguni't tungkol sa inyong lahat, magsiparito kayo ngayon uli; at hindi ako makakasumpong ng isang pantas sa gitna ninyo.
10Mas volved todos vosotros, y venid ahora, Que no hallaré entre vosotros sabio.
11Ang aking mga kaarawan ay lumipas, ang aking mga panukala ay nangasira, sa makatuwid baga'y ang mga akala ng aking puso.
11Pasáronse mis días, fueron arrancados mis pensamientos, Los designios de mi corazón.
12Kanilang ipinalit ang araw sa gabi: ang liwanag, wika nila, ay malapit sa kadiliman.
12Pusieron la noche por día, Y la luz se acorta delante de las tinieblas.
13Kung aking hanapin ang Sheol na parang aking bahay; kung aking ilatag ang aking higaan sa kadiliman:
13Si yo espero, el sepulcro es mi casa: Haré mi cama en las tinieblas.
14Kung sinabi ko sa kapahamakan: ikaw ay aking ama: sa uod: ikaw ay aking ina, at aking kapatid na babae;
14A la huesa tengo dicho: Mi padre eres tú; A los gusanos: Mi madre y mi hermana.
15Nasaan nga ang aking pagasa? At tungkol sa aking pagasa, sinong makakakita?
15¿Dónde pues estará ahora mi esperanza? Y mi esperanza ¿quién la verá?
16Lulusong sa mga pangawan ng Sheol, pagtataglay ng kapahingahan sa alabok.
16A los rincones de la huesa descenderán, Y juntamente descansarán en el polvo.