¹Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,

¹Y RESPONDIO Bildad Suhita, y dijo:

²Hanggang kailan manghuhuli kayo ng mga salita? Inyong bulayin, at pagkatapos ay magsasalita kami.

²¿Cuándo pondréis fin á las palabras? Entended, y después hablemos.

³Bakit kami nangabibilang na parang mga hayop, at naging marumi sa iyong paningin?

³¿Por qué somos tenidos por bestias, Y en vuestros ojos somos viles?

⁴Ikaw na nagpapakabagbag sa iyong galit, pababayaan ba ang lupa dahil sa iyo? O babaguhin ba ang bato mula sa kinaroroonan?

⁴Oh tú, que despedazas tu alma con tu furor, ¿Será dejada la tierra por tu causa, Y serán traspasadas de su lugar las peñas?

⁵Oo, ang ilaw ng masama ay papatayin, at ang liyab ng kaniyang apoy ay hindi liliwanag.

⁵Ciertamente la luz de los impíos será apagada, Y no resplandecerá la centella de su fuego.

⁶Ang ilaw ay magdidilim sa kaniyang tolda, at ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.

⁶La luz se oscurecerá en su tienda, Y apagaráse sobre él su lámpara.

⁷Ang mga hakbang ng kaniyang kalakasan ay mapipigil, at ang kaniyang sariling payo ang magbabagsak sa kaniya.

⁷Los pasos de su pujanza serán acortados, Y precipitarálo su mismo consejo.

⁸Sapagka't siya'y inihagis sa lambat ng kaniyang sariling mga paa, at siya'y lumalakad sa mga silo.

⁸Porque red será echada en sus pies, Y sobre red andará.

⁹Isang panghuli ang huhuli sa kaniya sa mga sakong. At isang silo ay huhuli sa kaniya.

⁹Lazo prenderá su calcañar: Afirmaráse la trampa contra él.

¹⁰Ang panali ay nakakubli ukol sa kaniya sa lupa, at isang patibong na ukol sa kaniya ay nasa daan.

¹⁰Su cuerda está escondida en la tierra, Y su torzuelo sobre la senda.

¹¹Mga kakilabutan ay tatakot sa kaniya sa lahat ng dako, at hahabol sa kaniya sa kaniyang mga sakong.

¹¹De todas partes lo asombrarán temores, Y haránle huir desconcertado.

¹²Ang kaniyang kalakasan ay manglalata sa gutom, at ang kapahamakan ay mahahanda sa kaniyang tagiliran.

¹²Su fuerza será hambrienta, Y á su lado estará aparejado quebrantamiento.

¹³Susupukin ang mga sangkap ng kaniyang katawan, Oo, lalamunin ng panganay ng kamatayan ang kaniyang mga sangkap.

¹³El primogénito de la muerte comerá los ramos de su piel, Y devorará sus miembros.

¹⁴Siya'y ilalabas sa kaniyang tolda na kaniyang tinitiwalaan; at siya'y dadalhin sa hari ng mga kakilabutan.

¹⁴Su confianza será arrancada de su tienda, Y harále esto llevar al rey de los espantos.

¹⁵Tatahan sa kaniyang tolda yaong di niya kaanoano: azufre ay makakalat sa kaniyang tahanan.

¹⁵En su tienda morará como si no fuese suya: Piedra azufre será esparcida sobre su morada.

¹⁶Ang kaniyang mga ugat ay mangatutuyo sa ilalim, at sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang sanga.

¹⁶Abajo se secarán sus raíces, Y arriba serán cortadas sus ramas.

¹⁷Ang alaala sa kaniya ay mawawala sa lupa, at siya'y mawawalan ng pangalan sa lansangan.

¹⁷Su memoria perecerá de la tierra, Y no tendrá nombre por las calles.

¹⁸Siya'y ihahatid sa kadiliman mula sa liwanag, at itatapon sa labas ng sanglibutan.

¹⁸De la luz será lanzado á las tinieblas, Y echado fuera del mundo.

¹⁹Siya'y hindi magkakaroon kahit anak, ni anak man ng anak sa gitna ng kaniyang bayan, ni anomang nalabi sa kaniyang pinakipamayanan.

¹⁹No tendrá hijo ni nieto en su pueblo, Ni quien le suceda en sus moradas.

²⁰Silang nagsisidating pagkatapos ay mangatitigilan sa kaniyang kaarawan, gaya ng nangauna na nangatakot.

²⁰Sobre su día se espantarán los por venir, Como ocupó el pavor á los que fueron antes.

²¹Tunay na ganyan ang mga tahanan ng mga liko, at ito ang kalalagyan niya na hindi nakakakilala sa Dios.

²¹Ciertamente tales son las moradas del impío, Y este será el lugar del que no conoció á Dios.