Tagalog 1905

Spanish: Reina Valera (1909)

Job

41

1Mahuhuli mo ba ang buwaya ng isang bingwit? O mailalabas mo ba ang kaniyang dila ng isang panali?
1¿SACARAS tú al leviathán con el anzuelo, O con la cuerda que le echares en su lengua?
2Makapaglalagay ka ba ng tali sa kaniyang ilong? O makabubutas sa kaniyang panga ng isang taga ng bingwit?
2¿Pondrás tú garfio en sus narices, Y horadarás con espinas su quijada?
3Mamamanhik ba siya ng marami sa iyo? O magsasalita ba siya ng mga malumanay na salita sa iyo?
3¿Multiplicará él ruegos para contigo? ¿Hablaráte él lisonjas?
4Makikipagtipan ba siya sa iyo, upang ariin mo siyang alipin magpakailan man?
4¿Hará concierto contigo Para que lo tomes por siervo perpetuo?
5Makikipaglaro ka ba sa kaniya na gaya sa isang ibon? O iyong tatalian ba siya para sa iyong mga dalaga?
5¿Jugarás tú con él como con pájaro, O lo atarás para tus niñas?
6Makakalakal ba siya ng mga pulutong ng mangingisda? Mababahagi ba siya nila sa mga mangangalakal?
6¿Harán de él banquete los compañeros? ¿Partiránlo entre los mercaderes?
7Mahihiwa mo ba ang kaniyang balat ng sundang na bakal, o ang kaniyang ulo ng panaksak ng isda?
7¿Cortarás tú con cuchillo su cuero, O con asta de pescadores su cabeza?
8Ipatong mo ang iyong kamay sa kaniya; alalahanin mo ang pagbabaka at huwag mo nang gawin.
8Pon tu mano sobre él; Te acordarás de la batalla, y nunca más tornarás.
9Narito, ang pagasa riyan ay walang kabuluhan: hindi ba malulugmok ang sinoman makita lamang yaon?
9He aquí que la esperanza acerca de él será burlada; Porque aun á su sola vista se desmayarán.
10Walang malakas na makapangahas kumilos niyaon: sino ngang makatatayo sa harap ko?
10Nadie hay tan osado que lo despierte: ¿Quién pues podrá estar delante de mí?
11Sinong naunang nagbigay sa akin upang aking bayaran siya? Anomang nasa silong ng buong langit ay akin.
11¿Quién me ha anticipado, para que yo restituya? Todo lo que hay debajo del cielo es mío.
12Hindi ako tatahimik tungkol sa kaniyang mga sangkap ng katawan, ni sa kaniya mang dakilang kapangyarihan, ni sa kaniya mang mainam na hugis.
12Yo no callaré sus miembros, Ni lo de sus fuerzas y la gracia de su disposición.
13Sinong makapaglilitaw na karayagan ng kaniyang mga damit? Sinong makalalapit sa kaniyang magkasaping pangil?
13¿Quién descubrirá la delantera de su vestidura? ¿Quién se llegará á él con freno doble?
14Sinong makapagbubukas ng mga pinto ng kaniyang mukha? Sa palibot ng kaniyang ngipin ay kakilabutan.
14¿Quién abrirá las puertas de su rostro? Los órdenes de sus dientes espantan.
15Ang kaniyang mga matibay na palikpik ay kaniyang kapalaluan, nangagkakadikit na maigi na gaya sa isang tatak na mahigpit.
15La gloria de su vestido son escudos fuertes, Cerrados entre sí estrechamente.
16Nagkakadikit sa isa't isa, na ang hangin ay hindi makaraan sa pagitan sa mga yaon.
16El uno se junta con el otro, Que viento no entra entre ellos.
17Sila'y nagkakasugpongan sa isa't isa; Nagkakalakip na magkasama, na hindi maihihiwalay.
17Pegado está el uno con el otro, Están trabados entre sí, que no se pueden apartar.
18Ang kanilang mga bahin ay kumikislap ng apoy, at ang kanilang mga mata ay gaya ng mga bukang liwayway kung umaga.
18Con sus estornudos encienden lumbre, Y sus ojos son como los párpados del alba.
19Mula sa kaniyang bibig ay lumalabas ang nagliliyab na sulo, at mga alipatong apoy ay nagsisilabas.
19De su boca salen hachas de fuego, Centellas de fuego proceden.
20Mula sa kaniyang mga butas ng ilong ay lumalabas ang usok, na gaya ng isang kumukulong talyasi at nagniningas na mga talahib.
20De sus narices sale humo, Como de una olla ó caldero que hierve.
21Ang kaniyang hinga ay nagpapaningas ng mga baga, at isang alab ay lumalabas sa kaniyang bibig.
21Su aliento enciende los carbones, Y de su boca sale llama.
22Sa kaniyang leeg ay tumitira ang kalakasan, at ang kakilabutan ay sumasayaw sa harap niya.
22En su cerviz mora la fortaleza, Y espárcese el desaliento delante de él.
23Ang mga kaliskis ng kaniyang laman ay nangagkakadikitan; nangagtutumibay sa kaniya; hindi magagalaw.
23Las partes momias de su carne están apretadas: Están en él firmes, y no se mueven.
24Ang kaniyang puso ay matatag na gaya ng isang bato; Oo, matatag na gaya ng batong pangibaba ng gilingan.
24Su corazón es firme como una piedra, Y fuerte como la muela de abajo.
25Pagka siya'y tumitindig ay natatakot ang makapangyarihan: dahil sa pagkagulat ay nangalilito sila.
25De su grandeza tienen temor los fuertes, Y á causa de su desfallecimiento hacen por purificarse.
26Kung siya'y tagain ninoman ng tabak ay hindi tumatalab; ni ng sibat man, ng pana, ni ng matalas na tulis man.
26Cuando alguno lo alcanzare, ni espada, Ni lanza, ni dardo, ni coselete durará.
27Kaniyang ipinalalagay ang bakal na parang dayami, at ang tanso na parang lapok na kahoy.
27El hierro estima por pajas, Y el acero por leño podrido.
28Hindi niya mapatakas ng palaso: ang mga batong panghilagpos ay nagiging sa kaniya'y parang pinagputulan ng trigo.
28Saeta no le hace huir; Las piedras de honda se le tornan aristas.
29Ang mga panakbat ay nangapapalagay na parang pinagputulan ng trigo: kaniyang tinatawanan ang galaw ng sibat.
29Tiene toda arma por hojarascas, Y del blandir de la pica se burla.
30Ang kaniyang mga sangkap sa ibaba ay gaya ng mga matulis na bibinga: lumalaganap na tila saksak sa banlik.
30Por debajo tiene agudas conchas; Imprime su agudez en el suelo.
31Kaniyang pinagpapakuluan ang kalaliman na parang palyok: kaniyang ginagawa ang dagat na parang pamahid.
31Hace hervir como una olla la profunda mar, Y tórnala como una olla de ungüento.
32Kaniyang pinasisilang ang landas sa likuran niya; aakalain ng sinoman na mauban ang kalaliman.
32En pos de sí hace resplandecer la senda, Que parece que la mar es cana.
33Sa ibabaw ng lupa ay walang gaya niya, na likhang walang takot.
33No hay sobre la tierra su semejante, Hecho para nada temer.
34Kaniyang minamasdan ang bawa't mataas na bagay: siya'y hari sa lahat ng mga anak na palalo.
34Menosprecia toda cosa alta: Es rey sobre todos los soberbios.