¹Tumawag ka ngayon; may sasagot ba sa iyo? At sa kanino sa mga banal babalik ka?

¹AHORA pues da voces, si habrá quien te responda; ¿Y á cuál de los santos te volverás?

²Sapagka't ang bigat ng loob ay pumapatay sa taong hangal, at ang paninibugho ay pumapatay sa mangmang.

²Es cierto que al necio la ira lo mata, Y al codicioso consume la envidia.

³Aking nakita ang hangal na umuunlad: nguni't agad kong sinumpa ang kaniyang tahanan.

³Yo he visto al necio que echaba raíces, Y en la misma hora maldije su habitación.

⁴Ang kaniyang mga anak ay malayo sa katiwasayan, at sila'y mangapipisa sa pintuang-bayan, na wala mang magligtas sa kanila.

⁴Sus hijos estarán lejos de la salud, Y en la puerta serán quebrantados, Y no habrá quien los libre.

⁵Na ang kaniyang ani ay kinakain ng gutom, at kinukuha na mula sa mga tinik, at ang silo ay nakabuka sa kanilang pag-aari.

⁵Su mies comerán los hambrientos, Y sacaránla de entre las espinas, Y los sedientos beberán su hacienda.

⁶Sapagka't ang kadalamhatian ay hindi lumalabas sa alabok, ni bumubukal man sa lupa ang kabagabagan;

⁶Porque la iniquidad no sale del polvo, Ni la molestia brota de la tierra.

⁷Kundi ang tao ay ipinanganak sa kabagabagan. Gaya ng alipato na umiilanglang sa itaas.

⁷Empero como las centellas se levantan para volar por el aire, Así el hombre nace para la aflicción.

⁸Nguni't sa ganang akin, ay hahanapin ko ang Dios, at sa Dios ay aking ihahabilin ang aking usap:

⁸Ciertamente yo buscaría á Dios, Y depositaría en él mis negocios:

⁹Na siyang gumagawa ng mga dakilang bagay at ng mga hindi magunita; ng mga kamanghamanghang bagay na walang bilang:

⁹El cual hace cosas grandes é inescrutables, Y maravillas que no tienen cuento:

¹⁰Na siyang nagbibigay ng ulan sa lupa, at nagpapahatid ng tubig sa mga bukid;

¹⁰Que da la lluvia sobre la haz de la tierra, Y envía las aguas por los campos:

¹¹Na anopa't kaniyang iniuupo sa mataas yaong nangasa mababa; at yaong nagsisitangis ay itinataas sa katiwasayan.

¹¹Que pone los humildes en altura, Y los enlutados son levantados á salud:

¹²Kaniyang sinasayang ang mga katha-katha ng mapagkatha, na anopa't hindi maisagawa ng kanilang mga kamay ang kanilang panukala.

¹²Que frustra los pensamientos de los astutos, Para que sus manos no hagan nada:

¹³Kaniyang hinuhuli ang pantas sa kanilang sariling katha: at ang payo ng suwail ay napapariwara.

¹³Que prende á los sabios en la astucia de ellos, Y el consejo de los perversos es entontecido;

¹⁴Kanilang nasasalunuan ang kadiliman sa araw, at nagsisikapa sa katanghaliang tapat na gaya sa gabi.

¹⁴De día se topan con tinieblas, Y en mitad del día andan á tientas como de noche:

¹⁵Nguni't kaniyang inililigtas sa tabak ng kanilang bibig, sa makatuwid baga'y ang maralita sa kamay ng malakas.

¹⁵Y libra de la espada al pobre, de la boca de los impíos, Y de la mano violenta;

¹⁶Na anopa't ang dukha ay may pagasa, at ang kasamaan ay nagtitikom ng kaniyang bibig.

¹⁶Pues es esperanza al menesteroso, Y la iniquidad cerrará su boca.

¹⁷Narito, maginhawa ang tao na sinasaway ng Dios: kaya't huwag mong waling kabuluhan ang pagsaway ng Makapangyarihan sa lahat.

¹⁷He aquí, bienaventurado es el hombre á quien Dios castiga: Por tanto no menosprecies la corrección del Todopoderoso.

¹⁸Sapagka't siya'y sumusugat, at nagtatapal; siya'y sumusugat, at pinagagaling ng kaniyang mga kamay.

¹⁸Porque él es el que hace la llaga, y él la vendará: El hiere, y sus manos curan.

¹⁹Kaniyang ililigtas ka sa anim na kabagabagan. Oo, sa pito, ay walang kasamaang kikilos sa iyo.

¹⁹En seis tribulaciones te librará, Y en la séptima no te tocará el mal.

²⁰Sa kagutom ay tutubusin ka niya sa kamatayan; at sa pagdidigma ay sa kapangyarihan ng tabak.

²⁰En el hambre te redimirá de la muerte, Y en la guerra de las manos de la espada.

²¹Ikaw ay makukubli sa talas ng dila; na hindi ka man matatakot sa paggiba pagka dumarating.

²¹Del azote de la lengua serás encubierto; Ni temerás de la destrucción cuando viniere.

²²Sa kagibaan at sa kasalatan ay tatawa ka; ni hindi ka matatakot sa mga ganid sa lupa.

²²De la destrucción y del hambre te reirás, Y no temerás de las bestias del campo:

²³Sapagka't ikaw ay makakasundo ng mga bato sa parang; at ang mga ganid sa parang ay makikipagpayapaan sa iyo.

²³Pues aun con las piedras del campo tendrás tu concierto, Y las bestias del campo te serán pacíficas.

²⁴At iyong makikilala na ang iyong tolda ay nasa kapayapaan; at iyong dadalawin ang iyong kulungan, at walang mawawala na anoman.

²⁴Y sabrás que hay paz en tu tienda; Y visitarás tu morada, y no pecarás.

²⁵Iyo rin namang makikilala na ang iyong binhi ay magiging dakila, at ang iyong lahi ay gaya ng damo sa lupa.

²⁵Asimismo echarás de ver que tu simiente es mucha, Y tu prole como la hierba de la tierra.

²⁶Ikaw ay darating sa iyong libingan sa lubos na katandaan. Gaya ng bigkis ng trigo na dumarating sa kaniyang kapanahunan.

²⁶Y vendrás en la vejez á la sepultura, Como el montón de trigo que se coge á su tiempo.

²⁷Narito, aming siniyasat, at gayon nga; dinggin mo, at talastasin mo sa iyong ikabubuti.

²⁷He aquí lo que hemos inquirido, lo cual es así: Oyelo, y juzga tú para contigo.