¹Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,

¹Y RESPONDIO Job y dijo:

²Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.

²Oh si pesasen al justo mi queja y mi tormento, Y se alzasen igualmente en balanza!

³Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.

³Porque pesaría aquél más que la arena del mar: Y por tanto mis palabras son cortadas.

⁴Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.

⁴Porque las saetas del Todopoderoso están en mí, Cuyo veneno bebe mi espíritu; Y terrores de Dios me combaten.

⁵Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?

⁵¿Acaso gime el asno montés junto á la hierba? ¿Muge el buey junto á su pasto?

⁶Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?

⁶¿Comeráse lo desabrido sin sal? ¿O habrá gusto en la clara del huevo?

⁷Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.

⁷Las cosas que mi alma no quería tocar, Por los dolores son mi comida.

⁸Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!

⁸Quién me diera que viniese mi petición, Y que Dios me otorgase lo que espero;

⁹Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!

⁹Y que pluguiera á Dios quebrantarme; Que soltara su mano, y me deshiciera!

¹⁰Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.

¹⁰Y sería aún mi consuelo, Si me asaltase con dolor sin dar más tregua, Que yo no he escondido las palabras del Santo.

¹¹Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?

¹¹¿Cuál es mi fortaleza para esperar aún? ¿Y cuál mi fin para dilatar mi vida?

¹²Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?

¹²¿Es mi fortaleza la de las piedras? ¿O mi carne, es de acero?

¹³Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?

¹³¿No me ayudo cuanto puedo, Y el poder me falta del todo?

¹⁴Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.

¹⁴El atribulado es consolado de su compañero: Mas hase abandonado el temor del Omnipotente.

¹⁵Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;

¹⁵Mis hermanos han mentido cual arroyo: Pasáronse como corrientes impetuosas,

¹⁶Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:

¹⁶Que están escondidas por la helada, Y encubiertas con nieve;

¹⁷Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.

¹⁷Que al tiempo del calor son deshechas, Y en calentándose, desaparecen de su lugar;

¹⁸Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.

¹⁸Apártanse de la senda de su rumbo, Van menguando y piérdense.

¹⁹Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.

¹⁹Miraron los caminantes de Temán, Los caminantes de Saba esperaron en ellas:

²⁰Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.

²⁰Mas fueron avergonzados por su esperanza; Porque vinieron hasta ellas, y halláronse confusos.

²¹Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.

²¹Ahora ciertamente como ellas sois vosotros: Que habéis visto el tormento, y teméis.

²²Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?

²²¿Os he dicho yo: Traedme, Y pagad por mí de vuestra hacienda;

²³O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?

²³Y libradme de la mano del opresor, Y redimidme del poder de los violentos?

²⁴Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.

²⁴Enseñadme, y yo callaré: Y hacedme entender en qué he errado.

²⁵Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?

²⁵Cuán fuertes son las palabras de rectitud! Mas ¿qué reprende el que reprende de vosotros?

²⁶Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.

²⁶¿Pensáis censurar palabras, Y los discursos de un desesperado, que son como el viento?

²⁷Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.

²⁷También os arrojáis sobre el huérfano, Y hacéis hoyo delante de vuestro amigo.

²⁸Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.

²⁸Ahora pues, si queréis, mirad en mí, Y ved si miento delante de vosotros.

²⁹Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.

²⁹Tornad ahora, y no haya iniquidad; Volved aún á considerar mi justicia en esto.

³⁰May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?

³⁰¿Hay iniquidad en mi lengua? ¿No puede mi paladar discernir las cosas depravadas?