Tagalog 1905

Spanish: Reina Valera (1909)

Proverbs

21

1Ang puso ng hari ay nasa kamay ng Panginoon na parang mga batis: kumikiling saan man niya ibigin.
1COMO los repartimientos de las aguas, así está el corazón del rey en la mano de Jehová: A todo lo que quiere lo inclina.
2Bawa't lakad ng tao ay matuwid sa kaniyang sariling mga mata: nguni't tinitimbang ng Panginoon ang mga puso.
2Todo camino del hombre es recto en su opinión: Mas Jehová pesa los corazones.
3Gumawa ng kaganapan at kahatulan ay lalong kalugodlugod sa Panginoon kay sa hain.
3Hacer justicia y juicio es á Jehová Más agradable que sacrificio.
4Ang mapagmataas na tingin, at ang palalong puso, siyang ilaw ng masama, ay kasalanan.
4Altivez de ojos, y orgullo de corazón, Y el brillo de los impíos, son pecado.
5Ang mga pagiisip ng masipag ay patungo sa kasaganaan lamang: nguni't bawa't nagmamadali ay sa pangangailangan lamang.
5Los pensamientos del solícito ciertamente van á abundancia; Mas todo presuroso, indefectiblemente á pobreza.
6Ang pagtatamo ng mga kayamanan sa pamamagitan ng sinungaling na dila ay singaw na tinatangay na paroo't parito noong nagsisihanap ng kamatayan.
6Allegar tesoros con lengua de mentira, Es vanidad desatentada de aquellos que buscan la muerte.
7Ang pangdadahas ng masama ay siya ring papalis sa kanila; sapagka't sila'y nagsitangging magsigawa ng kahatulan.
7La rapiña de los impíos los destruirá; Por cuanto no quisieron hacer juicio.
8Ang lakad ng nagpapasan ng sala ay lubhang liko; nguni't tungkol sa malinis, ang kaniyang gawa ay matuwid.
8El camino del hombre perverso es torcido y extraño: Mas la obra del limpio es recta.
9Lalong maigi ang tumahan sa sulok ng bubungan, kay sa palatalong babae sa maluwang na bahay.
9Mejor es vivir en un rincón de zaquizamí. Que con la mujer rencillosa en espaciosa casa.
10Ang kaluluwa ng masama ay nagnanasa ng kasamaan: ang kaniyang kapuwa ay hindi nakakasumpong ng lingap sa kaniyang mga mata.
10El alma del impío desea mal: Su prójimo no le parece bien.
11Pagka ang mangduduwahagi ay pinarusahan, ang musmos ay nagiging pantas: at pagka ang pantas ay tinuturuan, siya'y tumatanggap ng kaalaman.
11Cuando el escarnecedor es castigado, el simple se hace sabio; Y cuando se amonestare al sabio, aprenderá ciencia.
12Pinagninilay ng matuwid ang bahay ng masama, kung paanong napapahamak ang masama sa kanilang pagkapariwara.
12Considera el justo la casa del impío: Cómo los impíos son trastornados por el mal.
13Ang nagtatakip ng kaniyang mga pakinig sa daing ng dukha, siya naman ay dadaing, nguni't hindi didinggin.
13El que cierra su oído al clamor del pobre, También él clamará, y no será oído.
14Ang kaloob na lihim ay nagpapatahimik ng galit, at ang alay sa sinapupunan, ay ng malaking poot.
14El presente en secreto amansa el furor, Y el don en el seno, la fuerte ira.
15Kagalakan sa matuwid ang gumawa ng kahatulan; nguni't kapahamakan sa mga manggagawa ng kasamaan.
15Alegría es al justo hacer juicio; Mas quebrantamiento á los que hacen iniquidad.
16Ang tao na gumagala sa labas ng daan ng kaunawaan, magpapahinga sa kapisanan ng patay.
16El hombre que se extravía del camino de la sabiduría, Vendrá á parar en la compañía de los muertos.
17Ang umiibig ng kalayawan ay magiging dukha: ang umiibig sa alak at langis ay hindi yayaman.
17Hombre necesitado será el que ama el deleite: Y el que ama el vino y ungüentos no enriquecerá.
18Ang masama ay isang katubusan para sa matuwid, at ang taksil ay sa lugar ng matuwid.
18El rescate del justo es el impío, Y por los rectos el prevaricador.
19Lalong maigi ang tumahan sa ilang na lupain, kay sa makisama sa palatalo at magagaliting babae.
19Mejor es morar en tierra del desierto, Que con la mujer rencillosa é iracunda.
20May mahalagang kayamanan at langis sa tahanan ng pantas; nguni't ito'y sinasakmal ng mangmang.
20Tesoro codiciable y pingüe hay en la casa del sabio; Mas el hombre insensato lo disipará.
21Ang sumusunod sa katuwiran at kagandahang-loob nakakasumpong ng buhay, katuwiran, at karangalan.
21El que sigue la justicia y la misericordia, Hallará la vida, la justicia, y la honra.
22Sinasampa ng pantas ang bayan ng makapangyarihan, at ibinabagsak ang lakas ng pagkakatiwala niyaon.
22La ciudad de los fuertes tomó el sabio, Y derribó la fuerza en que ella confiaba.
23Sinomang nagiingat ng kaniyang bibig at kaniyang dila nagiingat ng kaniyang kaluluwa mula sa mga kabagabagan.
23El que guarda su boca y su lengua, Su alma guarda de angustias.
24Ang palalo at mapagmataas na tao, manglilibak ang kaniyang pangalan, siya'y gumagawa sa kahambugan ng kapalaluan.
24Soberbio y presuntuoso escarnecedor es el nombre Del que obra con orgullosa saña.
25Ang nasa ng tamad ay pumapatay sa kaniya; sapagka't tumatanggi ang kaniyang mga kamay sa paggawa.
25El deseo del perezoso le mata, Porque sus manos no quieren trabajar.
26May nagiimbot sa kasakiman buong araw: nguni't ang matuwid ay nagbibigay at hindi nagkakait.
26Hay quien todo el día codicia: Mas el justo da, y no desperdicia.
27Ang hain ng masama ay karumaldumal: gaano pa nga, pagka kaniyang dinadala na may masamang isip!
27El sacrificio de los impíos es abominación: ­Cuánto más ofreciéndolo con maldad!
28Ang sinungaling na saksi ay mamamatay: nguni't ang taong nakikinig ay magsasalita upang mamalagi.
28El testigo mentiroso perecerá: Mas el hombre que oye, permanecerá en su dicho.
29Ang masamang tao ay nagmamatigas ng kaniyang mukha; nguni't tungkol sa taong matuwid, nagaayos ng kaniyang mga lakad.
29El hombre impío afirma rostro: Mas el recto ordena sus caminos.
30Walang karunungan, o kaunawaan man, O payo man laban sa Panginoon.
30No hay sabiduría, ni inteligencia, Ni consejo, contra Jehová.
31Ang kabayo ay handa laban sa kaarawan ng pagbabaka: nguni't ang pagtatagumpay ay sa Panginoon.
31El caballo se apareja para el día de la batalla: Mas de Jehová es el salvar.