¹Ang madalas na masaway na nagpapatigas ng kaniyang leeg, biglang mababali, at walang kagamutan.

¹EL hombre que reprendido endurece la cerviz, De repente será quebrantado; ni habrá para él medicina.

²Pagka ang matuwid ay dumadami, ang bayan ay nagagalak: nguni't pagka ang masama ay nagpupuno, ang bayan ay nagbubuntong-hininga.

²Cuando los justos dominan, el pueblo se alegra: Mas cuando domina el impío, el pueblo gime.

³Ang umiibig ng karunungan ay nagpapagalak sa kaniyang ama: nguni't ang nakikisama sa mga patutot ay sumisira ng kaniyang tinatangkilik.

³El hombre que ama la sabiduría, alegra á su padre: Mas el que mantiene rameras, perderá la hacienda.

⁴Ang hari ay nagtatatag ng lupain sa pamamagitan ng kahatulan: nguni't ang humihingi ng suhol ay gumigiba.

⁴El rey con el juicio afirma la tierra: Mas el hombre de presentes la destruirá.

⁵Ang tao na kunwang pumupuri sa kaniyang kapuwa naglalagay ng bitag sa kaniyang mga hakbang.

⁵El hombre que lisonjea á su prójimo, Red tiende delante de sus pasos.

⁶Sa pagsalangsang ng masamang tao ay may silo: nguni't ang matuwid ay umaawit at nagagalak.

⁶En la prevaricación del hombre malo hay lazo: Mas el justo cantará y se alegrará.

⁷Ang matuwid ay kumukuhang alam sa bagay ng dukha: ang masama ay walang unawang makaalam.

⁷Conoce el justo la causa de los pobres: Mas el impío no entiende sabiduría.

⁸Ang mga mangduduwahaging tao ay naglalagay ng bayan sa liyab: nguni't ang mga pantas na tao ay nagaalis ng poot.

⁸Los hombres escarnecedores enlazan la ciudad: Mas los sabios apartan la ira.

⁹Kung ang pantas ay magkaroon ng pakikipagtalo sa isang mangmang, magalit man o tumawa, ang mangmang ay hindi magkakaroon ng kapahingahan.

⁹Si el hombre sabio contendiere con el necio, Que se enoje ó que se ría, no tendrá reposo.

¹⁰Ang mangbububo ng dugo ay nagtatanim sa sakdal: at tungkol sa matuwid, hinahanap nila ang kaniyang buhay.

¹⁰Los hombres sanguinarios aborrecen al perfecto: Mas los rectos buscan su contentamiento.

¹¹Inihihinga ng mangmang ang buong galit niya: nguni't ang pantas ay nagpipigil at tumitiwasay.

¹¹El necio da suelta á todo su espíritu; Mas el sabio al fin le sosiega.

¹²Kung ang puno ay nakikinig sa kabulaanan, lahat niyang mga lingkod ay masasama.

¹²Del señor que escucha la palabra mentirosa, Todos sus ministros son impíos.

¹³Ang dukha at ang mamimighati ay nagsasalubong; pinapagniningas ng Panginoon ang mga mata nila kapuwa.

¹³El pobre y el usurero se encontraron: Jehová alumbra los ojos de ambos.

¹⁴Ang hari na humahatol na tapat sa dukha, ang kaniyang luklukan ay matatatag magpakailan man.

¹⁴El rey que juzga con verdad á los pobres, Su trono será firme para siempre.

¹⁵Ang pamalo at saway ay nagbibigay karunungan: nguni't ang batang binabayaan ay humihiya sa kaniyang ina.

¹⁵La vara y la corrección dan sabiduría: Mas el muchacho consentido avergonzará á su madre.

¹⁶Pagka ang masama ay dumadami, pagsalangsang ay dumadami: nguni't mamamasdan ng matuwid ang kanilang pagkabuwal.

¹⁶Cuando los impíos son muchos, mucha es la prevaricación; Mas los justos verán la ruina de ellos.

¹⁷Sawayin mo ang iyong anak, at bibigyan ka niya ng kapahingahan; Oo, bibigyan niya ng kaluguran ang iyong kaluluwa.

¹⁷Corrige á tu hijo, y te dará descanso, Y dará deleite á tu alma.

¹⁸Kung saan walang pangitain, ang bayan ay sumasama: nguni't siyang nagiingat ng kautusan ay maligaya siya.

¹⁸Sin profecía el pueblo será disipado: Mas el que guarda la ley, bienaventurado él.

¹⁹Ang alipin ay hindi masasaway ng mga salita: sapagka't bagaman nalalaman niya ay hindi siya makikinig.

¹⁹El siervo no se corregirá con palabras: Porque entiende, mas no corresponde.

²⁰Nakikita mo ba ang tao, na nagmamadali sa kaniyang mga salita? May pagasa pa sa mangmang kay sa kaniya.

²⁰¿Has visto hombre ligero en sus palabras? Más esperanza hay del necio que de él.

²¹Siyang maingat na nagpalaki ng kaniyang lingkod mula sa pagkabata, magiging anak niya siya sa kawakasan.

²¹El que regala á su siervo desde su niñez, A la postre será su hijo:

²²Ang taong magagalitin ay humihila ng kaalitan, at ang mainiting tao ay nananagana sa pagsalangsang.

²²El hombre iracundo levanta contiendas; Y el furioso muchas veces peca.

²³Ang kapalaluan ng tao ay magbababa sa kaniya: nguni't ang may mapagpakumbabang diwa ay magtatamo ng karangalan.

²³La soberbia del hombre le abate; Pero al humilde de espíritu sustenta la honra.

²⁴Ang nakikisama sa isang magnanakaw ay nagtatanim sa kaniyang sariling kaluluwa: siya'y nakakarinig ng sumpa at hindi umiimik.

²⁴El aparcero del ladrón aborrece su vida; Oirá maldiciones, y no lo denunciará.

²⁵Ang pagkatakot sa tao ay nagdadala ng silo: nguni't ang naglalagak ng kaniyang tiwala sa Panginoon ay maliligtas.

²⁵El temor del hombre pondrá lazo: Mas el que confía en Jehová será levantado.

²⁶Marami ang nagsisihanap ng lingap ng pinuno: nguni't ang kahatulan ng tao ay nagmumula sa Panginoon.

²⁶Muchos buscan el favor del príncipe: Mas de Jehová viene el juicio de cada uno.

²⁷Ang di ganap na tao ay karumaldumal sa matuwid: at ang matuwid sa lakad ay karumaldumal sa masama.

²⁷Abominación es á los justos el hombre inicuo; Y abominación es al impío el de rectos caminos.