¹Ang mga salita ng haring Lemuel; ang sanggunian na itinuro sa kaniya ng kaniyang ina.

¹PALABRAS del rey Lemuel; la profecía con que le enseñó su madre.

²Ano anak ko? at ano, Oh anak ng aking bahay-bata? At ano, Oh anak ng aking mga panata?

²¿Qué, hijo mío? ¿y qué, hijo de mi vientre? ¿Y qué, hijo de mis deseos?

³Huwag mong ibigay ang iyong kalakasan sa mga babae, o ang iyo mang mga lakad sa lumilipol ng mga hari.

³No des á las mujeres tu fuerza, Ni tus caminos á lo que es para destruir los reyes.

⁴Hindi sa mga hari, Oh Lemuel, hindi sa mga hari ang paginom ng alak; ni sa mga pangulo man, na magsabi, saan nandoon ang matapang na alak?

⁴No es de los reyes, oh Lemuel, no es de los reyes beber vino, Ni de los príncipes la cerveza.

⁵Baka sila'y uminom, at makalimotan ang kautusan, at humamak ng kahatulan sa sinomang nagdadalamhati.

⁵No sea que bebiendo olviden la ley, Y perviertan el derecho de todos los hijos afligidos.

⁶Bigyan mo ng matapang na inumin siya na handang manaw, at ng alak ang mapanglaw na loob.

⁶Dad la cerveza al desfallecido, Y el vino á los de amargo ánimo:

⁷Uminom siya at limutin niya ang kaniyang kahirapan, at huwag nang alalahanin pa ang kaniyang karalitaan.

⁷Beban, y olvídense de su necesidad, Y de su miseria no más se acuerden.

⁸Bukhin mo ang iyong bibig sa pipi, sa bagay ng lahat ng naiwang walang kandili.

⁸Abre tu boca por el mudo, En el juicio de todos los hijos de muerte.

⁹Bukhin mo ang iyong bibig, humatol ka ng katuwiran, at mangasiwa ka ng kahatulan sa dukha at mapagkailangan.

⁹Abre tu boca, juzga justicia, Y el derecho del pobre y del menesteroso.

¹⁰Isang mabait na babae sinong makakasumpong? Sapagka't ang kaniyang halaga ay higit na makapupo kay sa mga rubi.

¹⁰Mujer fuerte, ¿quién la hallará? Porque su estima sobrepuja largamente á la de piedras preciosas.

¹¹Ang puso ng kaniyang asawa ay tumitiwala sa kaniya, at siya'y hindi kukulangin ng pakinabang.

¹¹El corazón de su marido está en ella confiado, Y no tendrá necesidad de despojo.

¹²Gumagawa siya ng mabuti sa kaniya at hindi kasamaan lahat ng mga kaarawan ng kaniyang buhay.

¹²Darále ella bien y no mal, Todos los días de su vida.

¹³Siya'y humahanap ng balahibo ng tupa at lino, at gumagawang kusa ng kaniyang mga kamay.

¹³Buscó lana y lino, Y con voluntad labró de sus manos.

¹⁴Siya'y parang mga sasakyang dagat ng kalakal; nagdadala siya ng kaniyang pagkain mula sa malayo.

¹⁴Fué como navío de mercader: Trae su pan de lejos.

¹⁵Siya'y bumabangon naman samantalang gabi pa, at nagbibigay ng pagkain sa kaniyang sangbahayan, at ng kanilang gawain sa kaniyang alilang babae.

¹⁵Levantóse aun de noche, Y dió comida á su familia, Y ración á sus criadas.

¹⁶Kaniyang minamasdan ang bukid at binibili: sa pamamagitan ng kaniyang kamay ay nagtatanim siya ng ubasan.

¹⁶Consideró la heredad, y compróla; Y plantó viña del fruto de sus manos.

¹⁷Binibigkisan niya ang kaniyang mga balakang ng kalakasan, at nagpapalakas ng kaniyang mga bisig.

¹⁷Ciñó sus lomos de fortaleza, Y esforzó sus brazos.

¹⁸Kaniyang namamalas na ang kaniyang kalakal ay makikinabang: ang kaniyang ilaw ay hindi namamatay sa gabi.

¹⁸Gustó que era buena su granjería: Su candela no se apagó de noche.

¹⁹Kaniyang itinangan ang kaniyang mga kamay sa panulid, at ang kaniyang mga kamay ay humahawak ng panghabi.

¹⁹Aplicó sus manos al huso, Y sus manos tomaron la rueca.

²⁰Iginagawad niya ang kaniyang kamay sa dukha: Oo, iniaabot niya ang kaniyang mga kamay sa mapagkailangan.

²⁰Alargó su mano al pobre, Y extendió sus manos al menesteroso.

²¹Hindi niya ikinatatakot ang kaniyang sangbahayan sa niebe; sapagka't ang boo niyang sangbahayan ay nakapanamit ng mapulang mapula.

²¹No tendrá temor de la nieve por su familia, Porque toda su familia está vestida de ropas dobles.

²²Gumagawa siya sa ganang kaniya ng mga unang may burda; ang kaniyang pananamit ay mainam na kayong lino at ng kayong kulay ube.

²²Ella se hizo tapices; De lino fino y púrpura es su vestido.

²³Ang kaniyang asawa ay kilala sa mga pintuang-bayan, pagka siya'y nauupo sa kasamahan ng mga matanda ng lupain.

²³Conocido es su marido en las puertas, Cuando se sienta con los ancianos de la tierra.

²⁴Gumagawa siya ng mga kasuutang kayong lino at ipinagbibili; at nagbibigay ng mga pamigkis sa mga mangangalakal.

²⁴Hizo telas, y vendió; Y dió cintas al mercader.

²⁵Kalakasan at kamahalan ay siyang kaniyang suot. At kaniyang tinatawanan ang panahong darating.

²⁵Fortaleza y honor son su vestidura; Y en el día postrero reirá.

²⁶Binubuka niya ang kaniyang bibig na may karunungan; at ang kautusan ng kagandahang-loob ay nasa kaniyang dila.

²⁶Abrió su boca con sabiduría: Y la ley de clemencia está en su lengua.

²⁷Kaniyang tinitignang mabuti ang mga lakad ng kaniyang sangbahayan, at hindi kumakain ng tinapay ng katamaran.

²⁷Considera los caminos de su casa, Y no come el pan de balde.

²⁸Nagsisibangon ang kaniyang mga anak, at tinatawag siyang mapalad; gayon din ang kaniyang asawa, at pinupuri siya niya, na sinasabi:

²⁸Levantáronse sus hijos, y llamáronla bienaventurada; Y su marido también la alabó.

²⁹Maraming anak na babae ay nagsisigawang may kabaitan, nguni't ikaw, ay humihigit sa kanilang lahat.

²⁹Muchas mujeres hicieron el bien; Mas tú las sobrepujaste á todas.

³⁰Ang lingap ay magdaraya, at ang kagandahan ay walang kabuluhan: nguni't ang babae na natatakot sa Panginoon, ay siya'y pupurihin.

³⁰Engañosa es la gracia, y vana la hermosura: La mujer que teme á Jehová, ésa será alabada.

³¹Bigyan ninyo siya ng bunga ng kaniyang mga kamay; at purihin siya ng kaniyang mga gawa sa mga pintuang-bayan.

³¹Dadle el fruto de sus manos, Y alábenla en las puertas sus hechos.