¹At muling ipinagbadya ni Job ang kaniyang talinghaga, at nagsabi,

¹Eyüp yine anlatmaya başladı:

²Oh ako nawa'y napasa mga buwan noong dakong una, gaya noong mga kaarawan ng binabantayan ako ng Dios;

²‹‹Keşke geçen aylar geri gelseydi,Tanrının beni kolladığı,

³Nang ang kaniyang ilawan ay sumisilang sa aking ulo at sa pamamagitan ng kaniyang liwanag ay lumalakad ako sa kadiliman;

³Kandilinin başımın üstünde parladığı,Işığıyla karanlıkta yürüdüğüm günler,

⁴Gaya noong ako'y nasa kabutihan ng aking mga kaarawan, noong ang pagkasi ng Dios ay nasa aking tolda;

⁴Keşke olgunluk günlerim geri gelseydi,Tanrının çadırımı dostça koruduğu,

⁵Noong ang Makapangyarihan sa lahat ay sumasaakin pa, at ang aking mga anak ay nangasa palibot ko;

⁵Her Şeye Gücü Yetenin henüz benimle olduğu,Çocuklarımın çevremde bulunduğu,

⁶Noong ang aking mga hakbang ay naliligo sa gatas, at ang bato ay nagbubuhos para sa akin ng mga ilog ng langis!

⁶Yollarımın sütle yıkandığı,Yanımdaki kayanın zeytinyağı akıttığı günler!

⁷Noong ako'y lumalabas sa pintuang-bayan hanggang sa bayan, noong aking inihahanda ang aking upuan sa lansangan,

⁷‹‹Kent kapısına gidipKürsümü meydana koyduğumda,

⁸Nakikita ako ng mga binata, at nagsisipagkubli, at ang mga matanda ay nagsisitindig at nagsisitayo:

⁸Gençler beni görüp gizlenir,Yaşlılar kalkıp ayakta dururlardı;

⁹Ang mga pangulo ay nagpipigil ng pangungusap, at inilalagay ang kanilang kamay sa kanilang bibig;

⁹Önderler konuşmaktan çekinir,Elleriyle ağızlarını kaparlardı;

¹⁰Ang tinig ng mga mahal na tao ay tumatahimik, at ang kanilang dila ay dumidikit sa ngalangala ng kanilang bibig.

¹⁰Soyluların sesi kesilir,Dilleri damaklarına yapışırdı.

¹¹Sapagka't pagka naririnig ako ng pakinig, ay pinagpapala nga ako; at pagka nakikita ako ng mata, ay sumasaksi sa akin:

¹¹Beni duyan kutlar,Beni gören överdi;

¹²Sapagka't aking iniligtas ang dukha na dumadaing, ang ulila rin naman na walang tumutulong sa kaniya.

¹²Çünkü yardım isteyen yoksulu,Desteği olmayan öksüzü kurtarırdım.

¹³Ang basbas ng malapit nang mamamatay ay sumaakin: at aking pinaawit sa kagalakan ang puso ng babaing bao.

¹³Ölmekte olanın hayır duasını alır,Dul kadının yüreğini sevinçten coştururdum.

¹⁴Ako'y nagbibihis ng katuwiran, at sinusuutan niya ako: ang aking kaganapan ay parang isang balabal at isang diadema.

¹⁴Doğruluğu giysi gibi giyindim,Adalet kaftanım ve sarığımdı sanki.

¹⁵Ako'y naging mga mata sa bulag, at naging mga paa ako sa pilay.

¹⁵Körlere göz,Topallara ayaktım.

¹⁶Ako'y naging ama sa mapagkailangan; at ang usap niyaong hindi ko nakikilala ay aking sinisiyasat.

¹⁶Yoksullara babalık eder,Garibin davasını üstlenirdim.

¹⁷At aking binali ang mga pangil ng liko, at inagaw ko ang huli sa kaniyang mga ngipin.

¹⁷Haksızın çenesini kırar,Avını dişlerinin arasından kapardım.

¹⁸Nang magkagayo'y sinabi ko, mamamatay ako sa aking pugad, at aking pararamihin ang aking mga kaarawan na gaya ng buhangin:

¹⁸‹‹ ‹Son soluğumu yuvamda vereceğim› diye düşünüyordum,‹Günlerim kum taneleri kadar çok.

¹⁹Ang aking ugat ay nakalat sa tubig, at ang hamog ay lumalapag buong gabi sa aking sanga:

¹⁹Köküm sulara erişecek,Çiy geceyi dallarımda geçirecek.

²⁰Ang aking kaluwalhatian ay sariwa sa akin, at ang aking busog ay nababago sa aking kamay.

²⁰Aldığım övgüler tazelenecek,Elimdeki yay yenilenecek.›

²¹Sa akin ay nangakikinig ang mga tao, at nangaghihintay, at nagsisitahimik sa aking payo.

²¹‹‹İnsanlar beni saygıyla dinler,Öğüdümü sessizce beklerlerdi.

²²Pagkatapos ng aking mga salita ay hindi na sila nagsasalita pa uli; at ang aking pananalita ay tumutulo sa kanila.

²²Ben konuştuktan sonra onlar konuşmazdı,Sözlerim üzerlerine damlardı.

²³At kanilang hinihintay ako, na gaya ng paghihintay sa ulan, at kanilang ibinubuka ang kanilang bibig na maluwang na gaya sa huling ulan.

²³Yağmuru beklercesine beni bekler,Son yağmurları içercesine sözlerimi içerlerdi.

²⁴Ako'y ngumingiti sa kanila pagka sila'y hindi nanganiniwala: at ang liwanag ng aking mukha ay hindi nila hinahamak.

²⁴Kendilerine gülümsediğimde gözlerine inanmazlardı,Güler yüzlülüğüm onlara cesaret verirdi.

²⁵Ako'y namimili sa kanilang daan, at nauupong gaya ng puno, at tumatahang gaya ng hari sa hukbo, gaya ng nangaaliw sa nananangis.

²⁵Onların yolunu ben seçer, başlarında dururdum,Askerlerinin ortasında kral gibi otururdum,Yaslıları avutan biri gibiydim.