¹Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?

¹“I made a covenant with my eyes, how then should I look lustfully at a young woman?

²Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?

²For what is the portion from God above, and the heritage from the Almighty on high?

³Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?

³Is it not calamity to the unrighteous, and disaster to the workers of iniquity?

⁴Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?

⁴Doesn’t he see my ways, and number all my steps?

⁵Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;

⁵“If I have walked with falsehood, and my foot has hurried to deceit

⁶(Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat;)

⁶(let me be weighed in an even balance, that God may know my integrity);

⁷Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:

⁷if my step has turned out of the way, if my heart walked after my eyes, if any defilement has stuck to my hands,

⁸Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.

⁸then let me sow, and let another eat. Yes, let the produce of my field be rooted out.

⁹Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:

⁹“If my heart has been enticed to a woman, and I have laid wait at my neighbor’s door,

¹⁰Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.

¹⁰then let my wife grind for another, and let others sleep with her.

¹¹Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:

¹¹For that would be a heinous crime. Yes, it would be an iniquity to be punished by the judges:

¹²Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.

¹²For it is a fire that consumes to destruction, and would root out all my increase.

¹³Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:

¹³“If I have despised the cause of my male servant or of my female servant, when they contended with me;

¹⁴Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?

¹⁴What then shall I do when God rises up? When he visits, what shall I answer him?

¹⁵Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?

¹⁵Didn’t he who made me in the womb make him? Didn’t one fashion us in the womb?

¹⁶Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:

¹⁶“If I have withheld the poor from their desire, or have caused the eyes of the widow to fail,

¹⁷O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;

¹⁷or have eaten my morsel alone, and the fatherless has not eaten of it

¹⁸(Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina;)

¹⁸(no, from my youth he grew up with me as with a father, her have I guided from my mother’s womb);

¹⁹Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;

¹⁹if I have seen any perish for want of clothing, or that the needy had no covering;

²⁰Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:

²⁰if his heart hasn’t blessed me, if he hasn’t been warmed with my sheep’s fleece;

²¹Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:

²¹if I have lifted up my hand against the fatherless, because I saw my help in the gate,

²²Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.

²²then let my shoulder fall from the shoulder blade, and my arm be broken from the bone.

²³Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.

²³For calamity from God is a terror to me. Because his majesty, I can do nothing.

²⁴Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;

²⁴“If I have made gold my hope, and have said to the fine gold, ‘You are my confidence;’

²⁵Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;

²⁵If I have rejoiced because my wealth was great, and because my hand had gotten much;

²⁶Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;

²⁶if I have seen the sun when it shined, or the moon moving in splendor,

²⁷At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:

²⁷and my heart has been secretly enticed, and my hand threw a kiss from my mouth,

²⁸Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.

²⁸this also would be an iniquity to be punished by the judges; for I should have denied the God who is above.

²⁹Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;

²⁹“If I have rejoiced at the destruction of him who hated me, or lifted up myself when evil found him;

³⁰(Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa;)

³⁰(yes, I have not allowed my mouth to sin by asking his life with a curse);

³¹Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?

³¹if the men of my tent have not said, ‘Who can find one who has not been filled with his meat?’

³²Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,

³²(the foreigner has not lodged in the street, but I have opened my doors to the traveler);

³³Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;

³³if like Adam I have covered my transgressions, by hiding my iniquity in my heart,

³⁴Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?

³⁴because I feared the great multitude, and the contempt of families terrified me, so that I kept silence, and didn’t go out of the door—

³⁵O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat;) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!

³⁵oh that I had one to hear me! (behold, here is my signature, let the Almighty answer me); let the accuser write my indictment!

³⁶Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.

³⁶Surely I would carry it on my shoulder; and I would bind it to me as a crown.

³⁷Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.

³⁷I would declare to him the number of my steps. as a prince would I go near to him.

³⁸Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;

³⁸If my land cries out against me, and its furrows weep together;

³⁹Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:

³⁹if I have eaten its fruits without money, or have caused its owners to lose their life,

⁴⁰Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.

⁴⁰let briars grow instead of wheat, and stinkweed instead of barley.” The words of Job are ended.