¹Kung paano ang niebe sa taginit, at kung paano ang ulan sa pagaani, gayon ang karangalan ay hindi nababagay sa mangmang.

¹Like snow in summer, and as rain in harvest, so honor is not fitting for a fool.

²Kung paano ang maya sa kaniyang paggagala, kung paano ang langaylangayan sa kaniyang paglipad, gayon ang sumpa na walang kadahilanan ay hindi tumatalab.

²Like a fluttering sparrow, like a darting swallow, so the undeserved curse doesn’t come to rest.

³Ang paghagupit ay sa kabayo, ang paningkaw ay sa asno, at ang pamalo ay sa likod ng mga mangmang.

³A whip is for the horse, a bridle for the donkey, and a rod for the back of fools!

⁴Huwag mong sagutin ang mangmang ng ayon sa kaniyang kamangmangan, baka ikaw man ay maging gaya rin niya.

⁴Don’t answer a fool according to his folly, lest you also be like him.

⁵Sagutin mo ang mangmang ayon sa kaniyang kamangmangan, baka siya'y maging pantas sa ganang kaniya.

⁵Answer a fool according to his folly, lest he be wise in his own eyes.

⁶Siyang nagsusugo ng pasugo sa pamamagitan ng kamay ng mangmang naghihiwalay ng kaniyang mga paa, at umiinom sa kasiraan.

⁶One who sends a message by the hand of a fool is cutting off feet and drinking violence.

⁷Ang mga hita ng pilay ay nabibitin: gayon ang talinghaga sa bibig ng mga mangmang.

⁷Like the legs of the lame that hang loose: so is a parable in the mouth of fools.

⁸Kung paano ang isa'y nagbabalot ng isang bato sa isang lambanog, gayon ang nagbibigay ng karangalan sa mangmang.

⁸As one who binds a stone in a sling, so is he who gives honor to a fool.

⁹Kung paano ang tinik na tumutusok sa kamay ng lango, gayon ang talinghaga sa bibig ng mga mangmang.

⁹Like a thornbush that goes into the hand of a drunkard, so is a parable in the mouth of fools.

¹⁰Kung paano ang mamamana sumusugat sa lahat, gayon ang umupa sa mangmang at umuupa sa pagayongayon.

¹⁰As an archer who wounds all, so is he who hires a fool or he who hires those who pass by.

¹¹Kung paano ang aso na bumabalik sa kaniyang suka, gayon ang mangmang na umuulit ng kaniyang kamangmangan.

¹¹As a dog that returns to his vomit, so is a fool who repeats his folly.

¹²Nakikita mo ba ang taong pantas sa ganang kaniyang sarili. May higit na pagasa sa mangmang kay sa kaniya.

¹²Do you see a man wise in his own eyes? There is more hope for a fool than for him.

¹³Sinabi ng tamad, may leon sa daan; isang leon ay nasa mga lansangan.

¹³The sluggard says, “There is a lion in the road! A fierce lion roams the streets!”

¹⁴Kung paano ang pintuan ay pumipihit sa kaniyang bisagra, gayon ang tamad sa kaniyang higaan.

¹⁴As the door turns on its hinges, so does the sluggard on his bed.

¹⁵Idinadampot ng tamad ang kaniyang kamay sa pinggan; napapagod siyang dalhin uli sa kaniyang bibig.

¹⁵The sluggard buries his hand in the dish. He is too lazy to bring it back to his mouth.

¹⁶Ang tamad ay lalong pantas sa ganang kaniyang sarili kay sa pitong tao na makapagbibigay katuwiran.

¹⁶The sluggard is wiser in his own eyes than seven men who answer with discretion.

¹⁷Ang nagdaraan, at nakikialam sa pagaaway na hindi ukol sa kaniya, ay gaya ng humahawak ng aso sa mga tainga.

¹⁷Like one who grabs a dog’s ears is one who passes by and meddles in a quarrel not his own.

¹⁸Kung paano ang taong ulol na naghahagis ng mga dupong na apoy, mga pana, at kamatayan;

¹⁹Gayon ang tao na nagdadaya sa kaniyang kapuwa, at nagsasabi, hindi ko ba ginagawa sa paglilibang?

²⁰Sapagka't sa kakulangan ng gatong ay namamatay ang apoy: at kung saan walang mapaghatid-dumapit ay tumitigil ang pagkakaalit.

²⁰For lack of wood a fire goes out. Without gossip, a quarrel dies down.

²¹Kung paano ang mga uling sa mga baga, at ang kahoy sa apoy; gayon ang taong madaldal na nagpapaningas ng pagkakaalit.

²¹As coals are to hot embers, and wood to fire, so is a contentious man to kindling strife.

²²Ang mga salita ng mapaghatid-dumapit ay parang mga masarap na subo, at nagsisibaba sa mga pinakaloob na bahagi ng tiyan.

²²The words of a whisperer are as dainty morsels, they go down into the innermost parts.

²³Mga mapusok na labi at masamang puso ay parang sisidlang-lupa na nababalot ng dumi ng pilak.

²³Like silver dross on an earthen vessel are the lips of a fervent one with an evil heart.

²⁴Ang nagtatanim ay nagpapakunwari ng kaniyang mga labi, nguni't siya'y naglalagay ng pagdaraya sa loob niya:

²⁴A malicious man disguises himself with his lips, but he harbors evil in his heart.

²⁵Pagka siya'y nagsasalitang mainam, huwag mo siyang paniwalaan; sapagka't may pitong karumaldumal sa kaniyang puso:

²⁵When his speech is charming, don’t believe him; for there are seven abominations in his heart.

²⁶Bagaman ang kaniyang pagtatanim ay magtakip ng karayaan, at ang kaniyang kasamaan ay lubos na makikilala sa harap ng kapisanan.

²⁶His malice may be concealed by deception, but his wickedness will be exposed in the assembly.

²⁷Ang humuhukay ng lungaw ay mabubuwal doon: at siyang nagpapagulong ng bato, ay babalikan nito siya.

²⁷Whoever digs a pit shall fall into it. Whoever rolls a stone, it will come back on him.

²⁸Ang sinungaling na dila ay nagtatanim sa mga sinaktan niya; at ang bibig ng kunwang mapagpuri ay gumagawa ng kapahamakan.

²⁸A lying tongue hates those it hurts; and a flattering mouth works ruin.