1Bunlar Yeruşalimde krallık yapan Davut oğlu Vaizin sözleridir:
1Misli Propovjednika, Davidova sina, kralja u Jeruzalemu.
2‹‹Her şey boş, bomboş, bomboş!›› diyor Vaiz.
2Ispraznost nad ispraznošću, veli Propovjednik, ispraznost nad ispraznošću, sve je ispraznost!
3Ne kazancı var insanınGüneşin altında harcadığı onca emekten?
3Kakva je korist čovjeku od svega truda njegova kojim se trudi pod suncem?
4Kuşaklar gelir, kuşaklar geçer,Ama dünya sonsuza dek kalır.
4Jedan naraštaj odlazi, drugi dolazi, a zemlja uvijek ostaje.
5Güneş doğar, güneş batar,Hep doğduğu yere koşar.
5Sunce izlazi, sunce zalazi i onda hiti svojem mjestu odakle izlazi.
6Rüzgar güneye gider, kuzeye döner,Döne döne eserekHep aynı yolu izler.
6Vjetar puše na jug i okreće se na sjever, kovitla sad ovamo sad onamo i vraća se u novom vrtlogu.
7Bütün ırmaklar denize akar,Yine de deniz dolmaz.Irmaklar hep çıktıkları yere döner.
7Sve rijeke teku u more i more se ne prepunja; odakle teku rijeke, onamo se vraćaju da ponovo počnu svoj tok.
8Her şey yorucu,Sözcüklerle anlatılamayacak kadar.Göz görmekle doymuyor,Kulak işitmekle dolmuyor.
8Sve je mučno. Nitko ne može reći da se oči nisu do sita nagledale i uši dovoljno naslušale.
9Önce ne olduysa, yine olacak.Önce ne yapıldıysa, yine yapılacak.Güneşin altında yeni bir şey yok.
9Što je bilo, opet će biti, i što se činilo, opet će se činiti, i nema ništa novo pod suncem.
10Var mı kimsenin, ‹‹Bak bu yeni!›› diyebileceği bir şey?Her şey çoktan, bizden yıllar önce de vardı.
10Ima li išta o čemu bi se moglo reći: "Gle, ovo je novo!" Sve je već davno prije nas postojalo.
11Geçmiş kuşaklar anımsanmıyor,Gelecek kuşaklar da kendilerinden sonra gelenlerce anımsanmayacak.
11Samo, od prošlosti ne ostade ni spomena, kao što ni u budućnosti neće biti sjećanja na ono što će poslije doći.
12Ben Vaiz, Yeruşalimde İsrail kralıyken
12Ja, Propovjednik, bijah kralj nad Izraelom u Jeruzalemu.
13kendimi göklerin altında yapılan her şeyi bilgece araştırıp incelemeye adadım. Tanrının uğraşsınlar diye insanlara verdiği çetin bir zahmettir bu.
13I trudih se da mudrošću istražim i dokučim sve što biva pod nebom; o, kako mučnu zadaću zadade Bog sinovima ljudskim.
14Güneşin altında yapılan bütün işleri gördüm; hepsi boştur, rüzgarı kovalamaya kalkışmaktır!
14Vidjeh sve što se čini pod suncem: kakve li ispraznosti i puste tlapnje!
15Eğri olan doğrultulamaz, eksik olan sayılamaz.
15Što je krivo, ne može se ispraviti; čega nema, izbrojiti se ne može.
16Kendi kendime, ‹‹İşte, bilgeliğimi benden önce Yeruşalimde krallık yapan herkesten çok artırdım›› dedim, ‹‹Alabildiğine bilgi ve bilgelik edindim.››
16Rekoh onda sam sebi: "Gle, stekao sam veću mudrost nego bilo tko od mojih prethodnika u Jeruzalemu. Duh moj sabrao je golemu mudrost i znanje."
17Kendimi bilgi ve bilgeliği, deliliği ve akılsızlığı anlamaya adadım. Gördüm ki, bu da yalnızca rüzgarı kovalamaya kalkışmakmış.
17Mudrost pomnjivo proučih, a tako i glupost i ludost, ali sam spoznao da je to pusta tlapnja.
18Çünkü çok bilgelik çok keder doğurur, bilgi arttıkça acı da artar.
18Mnogo mudrosti - mnogo jada; što više znanja, to više boli.