¹‹‹Gözlerimle antlaşma yaptımŞehvetle bir kıza bakmamak için.

¹Sa svojim očima savez sam sklopio da pogledat neću nijednu djevicu.

²Çünkü insanın yukarıdan, Tanrıdan payı nedir,Yücelerden, Her Şeye Gücü Yetenden mirası ne?

²A što mi je Bog odozgo dosudio, kakva mi je baština od Svesilnoga?

³Kötüler için felaket,Haksızlık yapanlar için bela değil mi?

³TÓa nije li nesreća za opakoga, a nevolja za one koji zlo čine?

⁴Yürüdüğüm yolları görmüyor mu,Attığım her adımı saymıyor mu?

⁴Ne proniče li on sve moje putove, ne prebraja li on sve moje korake?

⁵‹‹Eğer yalan yolunda yürüdümse,Ayağım hileye seğirttiyse,

⁵Zar sam ikad u društvu laži hodio, zar mi je noga k prijevari hitjela?

⁶-Tanrı beni doğru teraziyle tartsın,Kusursuz olduğumu görsün-

⁶Nek' me na ispravnoj mjeri Bog izmjeri pa će uvidjeti neporočnost moju!

⁷Adımım yoldan saptıysa,Yüreğim gözümü izlediyse,Ellerim pisliğe bulaştıysa,

⁷Ako mi je korak s puta kad zašao, ako mi se srce za okom povelo, ako mi je ljaga ruke okaljala,

⁸Ektiğimi başkaları yesin,Ekinlerim kökünden sökülsün.

⁸neka drugi jede što sam posijao, neka sve moje iskorijene izdanke!

⁹‹‹Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam,Komşumun kapısında pusuya yattıysam,

⁹Ako mi zavede srce žena neka, ako za vratima svog bližnjeg kad vrebah,

¹⁰Karım başkasının buğdayını öğütsün,Onunla başka erkekler yatsın.

¹⁰neka moja žena drugom mlin okreće, neka s drugim svoju podijeli postelju!

¹¹Çünkü bu utanç verici,Yargılanması gereken bir suç olurdu.

¹¹Djelo bestidno time bih počinio, zločin kojem pravda treba da presudi,

¹²Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o,Bütün ürünümü kökünden kavururdu.

¹²užego vatru što žeže do Propasti i što bi svu moju sažgala ljetinu.

¹³‹‹Benimle ters düştüklerindeKölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,

¹³Ako kada prezreh pravo sluge svoga il' služavke, sa mnom kad su se parbili,

¹⁴Tanrı yargıladığında ne yaparım?Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?

¹⁴što ću učiniti kada Bog ustane? Što ću odvratit' kad račun zatraži?

¹⁵Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı?Rahimde bize biçim veren O değil mi?

¹⁵Zar nas oba on ne stvori u utrobi i jednako sazda u krilu majčinu?

¹⁶‹‹Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse,Dul kadının umudunu kırdımsa,

¹⁶Ogluših li se na molbe siromaha ili rasplakah oči udovičine?

¹⁷Ekmeğimi yalnız yedim,Öksüzle paylaşmadımsa,

¹⁷Jesam li kada sam svoj jeo zalogaj a da ga nisam sa sirotom dijelio?

¹⁸Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse,Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,

¹⁸TÓa od mladosti k'o otac sam mu bio, vodio sam ga od krila materina!

¹⁹Giysisi olmadığı için can çekişen biriniYa da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,

¹⁹Zar sam beskućnika vidio bez odjeće ili siromaha kog bez pokrivača

²⁰Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam,O da içinden beni kutsamadıysa,

²⁰a da mu bedra ne blagosloviše mene kad se runom mojih ovaca ogrija?

²¹Mahkemede sözümün geçtiğini bilerekÖksüze el kaldırdımsa,

²¹Ako sam ruku na nevina podigao znajuć' da mi je na vratima branitelj,

²²Kolum omuzumdan düşsün,Kol kemiğim kırılsın.

²²nek' se rame moje od pleća odvali i neka mi ruka od lakta otpadne!

²³Çünkü Tanrıdan gelecek beladan korkarım,Onun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.

²³Jer strahote Božje na mene bi pale, njegovu ne bih odolio veličanstvu.

²⁴‹‹Eğer umudumu altına bağladımsa,Saf altına, ‹Güvencim sensin› dedimse,

²⁴Zar sam u zlato pouzdanje stavio i rekao zlatu: 'Sigurnosti moja!'

²⁵Servetim çok,Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,

²⁵Zar sam se veliku blagu radovao, bogatstvima koja su mi stekle ruke?

²⁶Işıldayan güneşe,Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,

²⁶Zar se, gledajući sunce kako blista i kako mjesec sjajni nebom putuje,

²⁷İçimden ayartıldımsa,Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,

²⁷moje srce dalo potajno zavesti da bih rukom njima poljubac poslao?

²⁸Bu da yargılanacak bir suç olurdu,Çünkü yücelerdeki Tanrıyı yadsımış olurdum.

²⁸Grijeh bi to bio što za sudom vapije, jer Boga višnjega bih se odrekao.

²⁹‹‹Eğer düşmanımın yıkımına sevindim,Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,

²⁹Zar se obradovah nevolji dušmana i likovah kad ga je zlo zadesilo,

³⁰-Kimsenin canına lanet ederekAğzımın günah işlemesine izin vermedim-

³⁰ja koji ne dadoh griješiti jeziku, proklinjući ga i želeći da umre?

³¹Evimdeki insanlar, ‹Eyüpün verdiği etleKarnını doyurmayan var mı?› diye sormadıysa,

³¹Ne govorahu li ljudi mog šatora: 'TÓa koga nije on mesom nasitio'?

³²-Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi,Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı-

³²Nikad nije stranac vani noćivao, putniku sam svoja otvarao vrata.

³³Kalabalıktan çok korktuğum,Boyların aşağılamasından yıldığım,Susup dışarı çıkmadığım içinSuçumu bağrımda gizleyipAdem gibi isyanımı örttümse,

³³Zar sam grijehe svoje ljudima tajio, zar sam u grudima skrivao krivicu

³⁵-‹‹Keşke beni dinleyen biri olsa!İşte savunmamı imzalıyorum,Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin!Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,

³⁴jer sam se plašio govorkanja mnoštva i strahovao od prezira plemenskog te sam mučao ne prelazeć' svoga praga?

³⁶Kuşkusuz onu omuzumda taşır,Taç gibi başıma koyardım.

³⁵O, kad bi koga bilo da mene sasluša! Posljednju sam svoju riječ ja izrekao: na Svesilnom je sad da mi odgovori! Nek' mi optužnicu napiše protivnik,

³⁷Attığım her adımı ona bildirir,Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.-

³⁶i ja ću je nosit' na svome ramenu, čelo ću njome k'o krunom uresit'.

³⁸‹‹Toprağım bana feryat ediyorsa,Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,

³⁷Dat ću mu račun o svojim koracima i poput kneza pred njega ću stupiti."

³⁹Ürününü para ödemeden yedimseYa da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,

³⁸Ako je na me zemlja moja vikala, ako su s njom brazde njezine plakale;

⁴⁰Orada buğday yerine diken,Arpa yerine delice bitsin.›› Eyüp'ün konuşması sona erdi.

³⁹ako sam plodove jeo ne plativši i ako sam joj ojadio ratare,

⁴⁰[40a] neka mjesto žita po njoj niče korov, a mjesto ječma nek' posvud kukolj raste! [40b] Konac riječi Jobovih.