¹‹‹Ama şimdi, yaşı benden küçük olanlarBenimle alay etmekte,Oysa babalarını sürümün köpeklerininYanına koymaya tenezzül etmezdim.

¹"A sada, gle, podruguju se mnome ljudi po ljetima mlađi od mene kojih oce ne bih bio metnuo ni s ovčarskim psima stada svojega.

²Çünkü güçleri tükenmişti,Bileklerinin gücü ne işime yarardı?

²Ta što će mi jakost ruku njihovih kad im muževna ponestane snaga ispijena glađu i oskudicom.

³Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler,Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.

³Glodali su u pustinji korijenje i čestar opustjelih ruševina.

⁴Çalılıklarda karapazı topluyor,Retem kökü yiyorlardı.

⁴Lobodu su i s grmlja lišće brali, kao kruh jeli korijenje žukino.

⁵Toplumdan kovuluyorlardı,İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.

⁵Od društva ljudskog oni su prognani, za njima viču k'o za lopovima.

⁶Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde,Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.

⁶Živjeli su po strašnim jarugama, po spiljama i u raspuklinama.

⁷Çalıların arasında anırır,Çalı altında birbirine sokulurlardı.

⁷Urlik im se iz šikarja dizao; po trnjacima ležahu stisnuti.

⁸Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar,Ülkeden kovulmuşlardı.

⁸Sinovi bezvrijednih, soj bezimenih, bičevima su iz zemlje prognani.

⁹‹‹Şimdiyse destan oldum dillerine,Ağızlarına doladılar beni.

⁹Rugalicom sam postao takvima i njima sada služim kao priča!

¹⁰Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar,Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.

¹⁰Gnušaju me se i bježe od mene, ne ustežu se pljunut' mi u lice.

¹¹Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı içinDizginsiz davranmaya başladılar bana.

¹¹I jer On luk mi slomi i satrije me, iz usta svojih izbaciše uzdu.

¹²Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor,Ayaklarımı kaydırıyor,Bana karşı rampalar kuruyorlar.

¹²S desne moje strane rulja ustaje, noge moje u bijeg oni tjeraju, put propasti prema meni nasiplju.

¹³Yolumu kesiyor,Kimseden yardım görmedenBeni yok etmeye çalışıyorlar.

¹³Stazu mi ruše da bi me satrli, napadaju i ne brani im nitko,

¹⁴Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor,Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.

¹⁴prolomom oni širokim naviru i kotrljaju se poput oluje.

¹⁵Dehşet çöktü üzerime,Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu,Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.

¹⁵Strahote sve se okreću na mene, mojeg ugleda kao vjetra nesta, poput oblaka iščeznu spasenje.

¹⁶‹‹Şimdi tükeniyorum,Acı günler beni ele geçirdi.

¹⁶Duša se moja rasipa u meni, dani nevolje na me se srušili.

¹⁷Geceleri kemiklerim sızlıyor,Beni kemiren acılar hiç durmuyor.

¹⁷Noću probada bolest kosti moje, ne počivaju boli što me glođu.

¹⁸Tanrının şiddetiÜzerimdeki giysiye dönüştü,Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.

¹⁸Muka mi je i halju nagrdila i stegla me k'o ovratnik odjeće.

¹⁹Beni çamura fırlattı,Toza, küle döndüm.

¹⁹U blato me je oborila dolje, gle, postao sam k'o prah i pepeo.

²⁰‹‹Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun,Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.

²⁰K Tebi vičem, al' Ti ne odgovaraš; pred Tobom stojim, al' Ti i ne mariš.

²¹Bana acımasız davranıyor,Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.

²¹Prema meni postao si okrutan; rukom preteškom na me se obaraš.

²²Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun,Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.

²²U vihor me dižeš, nosiš me njime, u vrtlogu me olujnom kovitlaš.

²³Biliyorum, beni ölüme,Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.

²³Da, znadem da si me smrti predao, saborištu zajedničkom svih živih.

²⁴‹‹Kuşkusuz düşenin dostu olmaz,Felakete uğrayıp yardım istediğinde.

²⁴Al' ne pruža li ruku utopljenik, ne viče li kad padne u nevolju?

²⁵Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım?Yoksullar için üzülmez miydim?

²⁵Ne zaplakah li nad nevoljnicima, ne sažalje mi duša siromaha?

²⁶Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi,Işık umarken karanlık geldi.

²⁶Sreći se nadah, a dođe nesreća; svjetlost čekah, a gle, zavi me tama.

²⁷İçim kaynıyor, rahatım yok,Önümde acı günler var.

²⁷Utroba vri u meni bez prestanka, svaki dan nove patnje mi donosi.

²⁸Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok,Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.

²⁸Smrknut idem, al' nitko me ne tješi; ustajem u zboru - da bih kriknuo.

²⁹Çakallarla kardeş,Baykuşlarla arkadaş oldum.

²⁹Sa šakalima sam se zbratimio i nojevima postao sam drugom.

³⁰Derim karardı, soyuluyor,Kemiklerim ateşten yanıyor.

³⁰Na meni sva je koža pocrnjela, i kosti mi je sažgala ognjica.

³¹Lirimin sesi yas feryadına,Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.

³¹Tužaljka mi je ugodila harfu, svirala mi glas narikača ima.