¹Ben RABbe sığınırım,Nasıl dersiniz bana,‹‹Kuş gibi kaç dağlara.

¹Zborovođi. Psalam. Davidov. Jahvi se utječem! Zašto dakle govorite duši mojoj: "Odleti u goru kao ptica!

²Bak, kötüler yaylarını geriyor,Temiz yürekli insanlarıKaranlıkta vurmak içinOklarını kirişine koyuyor.

²Gle, bezbožnici već luk napeše, za tetivu strijelu zapeše da iz potaje ustrijele pravednika.

³Temeller yıkılırsa,Ne yapabilir doğru insan?››

³Kad su temelji uzljuljani, što da učini pravednik?"

⁴RAB kutsal tapınağındadır,Onun tahtı göklerdedir,Bütün insanları görür,Herkesi sınar.

⁴Jahve je u svom svetom Hramu, na nebeskom sjedi prijestolju. Oči njegove motre, vjeđama proniče sinove ljudske.

⁵RAB doğru insanı sınar,Kötüden, zorbalığı sevenden tiksinir.

⁵Jahve proniče pravedna i nepravedna, iz dna duše mrzi silnika.

⁶Kötülerin üzerine kızgın korlar ve kükürt yağdıracak,Paylarına düşen kâse kavurucu rüzgar olacak.

⁶Na grešnike će izlit' žeravu i sumpor, vjetar ognjeni bit će dio njine sudbine.

⁷Çünkü RAB doğrudur, doğruları sever;Dürüst insanlar O'nun yüzünü görecek. kesin olarak bilinmiyor.

⁷Pravedan je Jahve i pravednost ljubi, čestiti će gledat' lice njegovo.