1Ey Tanrı, neden bizi sonsuza dek reddettin?Niçin otlağının koyunlarına karşı öfken tütmekte?
1Poučna pjesma. Asafova. Zašto si, Bože, posve zabacio, zašto kiptiš gnjevom na ovce paše svoje?
2Anımsa geçmişte sahiplendiğin topluluğu,Kendi halkın olsun diye kurtardığın oymağıVe üzerine konut kurduğun Siyon Dağını.
2Sjeti se zajednice koju si davno stekao, plÓemena koje namače kao svoju baštinu i brda Siona gdje si Šator svoj udario!
3Yönelt adımlarını şu onarılmaz yıkıntılara doğru,Düşman kutsal yerdeki her şeyi yıktı.
3Korakni k ruševinama vječnim - sve je u Svetištu razorio neprijatelj.
4Düşmanların bizimle buluştuğun yerde kükredi,Zafer simgesi olarak kendi bayraklarını dikti.
4Protivnici tvoji vikahu posred skupštine tvoje, znakove svoje postaviše k'o pobjedne znakove.
5Gür bir ormanaBaltayla dalar gibiydiler.
5Bijahu kao oni koji mašu sjekirom po guštari,
6Baltayla, balyozla kırdılar,Bütün oymaları.
6sjekirom i maljem vrata mu razbijali.
7Ateşe verdiler tapınağını,Yerle bir edip kutsallığını bozdularAdının yaşadığı konutun.
7Ognju predadoše Svetište tvoje, do zemlje oskvrnuše Prebivalište tvoga imena.
8İçlerinden, ‹‹Hepsini ezelim!›› dediler.Ülkede Tanrıyla buluşma yerlerinin tümünü yaktılar.
8Rekoše u srcu: "Istrijebimo ih zajedno; spalite sva svetišta Božja na zemlji!"
9Artık kutsal simgelerimizi görmüyoruz,Peygamberler de yok oldu,İçimizden kimse bilmiyor ne zamana dek...
9Ne vidimo znakova svojih, proroka više nema, i nitko među nama ne zna dokle ...
10Ey Tanrı, ne zamana dek düşman sana sövecek,Hasmın senin adını hor görecek?
10Dokle će se još, o Bože, dušmanin rugati? Hoće li protivnik dovijeka prezirati ime tvoje?
11Niçin geri çekiyorsun elini?Çıkar sağ elini bağrından, yok et onları!
11Zašto povlačiš ruku, zašto u krilu sakrivaš desnicu svoju?
12Ama geçmişten bu yana kralım sensin, ey Tanrı,Yeryüzünde kurtuluş sağladın.
12No Bog je moj kralj od davnine, on koji posred zemlje spasava!
13Gücünle denizi yardın,Canavarların kafasını sularda parçaladın.
13Ti svojom silom rasječe more, smrska glave nakazama u vodi.
14Livyatanın başlarını ezdin,Çölde yaşayanlara onu yem ettin.
14Ti si Levijatanu glave zdrobio, dao ga za hranu nemanima morskim.
15Kaynaklar, dereler fışkırttın,Sürekli akan ırmakları kuruttun.
15Ti si dao da provre izvor i bujica, ti si presušio rijeke nepresušne.
16Gün senindir, gece de senin,Ay ve güneşi sen yerleştirdin, kastediyor.
16Tvoj je dan i noć je tvoja, ti učvrsti mjesec i sunce;
17Yeryüzünün bütün sınırlarını sen saptadın,Yazı da kışı da yaratan sensin.
17ti sazda sve granice zemlji, ti stvori ljeto i zimu.
18Anımsa, ya RAB, düşmanın sana nasıl sövdüğünü,Akılsız bir halkın, adını nasıl hor gördüğünü.
18Spomeni se ovoga: dušmanin ti se rugaše, Jahve, i bezumni narod pogrdi ime tvoje.
19Canavara teslim etme kumrunun canını,Asla unutma düşkün kullarının yaşamını.
19Ne predaj jastrebu život grlice svoje, i život svojih siromaha ne zaboravi zauvijek!
20Yaptığın antlaşmayı gözönüne al,Çünkü ülkenin her karanlık köşesiZorbaların inleriyle dolmuş.
20Pogledaj na Savez svoj, jer svi su zakuci zemlje puni tmina i nasilja.
21Düşkünler boynu bükük geri çevrilmesin,Mazlumlar, yoksullar adına övgüler dizsin.
21Ne daj da jadnik otiđe postiđen: neka siromah i ubog hvale ime tvoje!
22Kalk, ey Tanrı, davanı savun!Anımsa akılsızların gün boyu sana nasıl sövdüğünü!
22Ustani, Bože, zauzmi se za svoju parnicu, spomeni se pogrde koju ti bezumnik svaki dan nanosi.
23Unutma hasımlarının yaygarasını,Sana başkaldıranların durmadan yükselen patırtısını!
23Ne zaboravi vike neprijatelja svojih: buka buntovnika još se diže k tebi!