¹Ya RAB, beni kurtaran Tanrı,Gece gündüz sana yakarıyorum.

¹Pjesma. Psalam. Sinova Korahovih. Zborovođi. Po napjevu "Bolest". Za pjevanje. Poučna pjesma. Ezrahijca Hemana.

²Duam sana erişsin,Kulak ver yakarışıma.

²Jahve, Bože moj, vapijem danju, a noću naričem pred tobom.

³Çünkü sıkıntıya doydum,Canım ölüler diyarına yaklaştı.

³Neka dopre do tebe molitva moja, prigni uho k vapaju mome.

⁴Ölüm çukuruna inenler arasında sayılıyorum,Tükenmiş gibiyim;

⁴Jer mi je duša zasićena patnjama, moj se život bliži Podzemlju.

⁵Ölüler arasına atılmış,Artık anımsamadığın,İlginden yoksun,Mezarda yatan cesetler gibiyim.

⁵Broje me k onima što u grob silaze, postadoh sličan nemoćniku.

⁶Beni çukurun dibine,Karanlıklara, derinliklere attın.

⁶Među mrtvima moj je ležaj, poput ubijenih što leže u grobu kojih se više ne spominješ, od kojih si ustegao ruku.

⁷Öfken üzerime çöktü,Dalga dalga kızgınlığınla beni ezdin. |iSela

⁷Smjestio si me u jamu duboku, u tmine, u bezdan.

⁸Yakınlarımı benden uzaklaştırdın,İğrenç kıldın beni gözlerinde.Kapalı kaldım, çıkamıyorum.

⁸Teško me pritišće ljutnja tvoja i svim me valima svojim prekrivaš.

⁹Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor,Her gün sana yakarıyorum, ya RAB,Ellerimi sana açıyorum.

⁹Udaljio si od mene znance moje, Óučini da im gnusan budem: zatvoren sam, ne mogu izaći.

¹⁰Harikalarını ölülere mi göstereceksin?Ölüler mi kalkıp seni övecek? |iSela

¹⁰Od nevolje oči mi gasnu: vapijem tebi, Jahve, iz dana u dan, za tobom ruke pružam.

¹¹Sevgin mezarda,Sadakatin yıkım diyarında duyurulur mu?

¹¹Zar na mrtvima činiš čudesa? Zar će sjene ustati i hvaliti tebe?

¹²Karanlıklarda harikaların,Unutulmuşluk diyarında doğruluğun bilinir mi?

¹²Zar se u grobu pripovijeda o tvojoj dobroti? O vjernosti tvojoj u Propasti?

¹³Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni,Sabah duam sana varıyor.

¹³Zar se u tmini objavljuju čudesa tvoja i tvoja pravda u Zaboravu?

¹⁴Niçin beni reddediyorsun, ya RAB,Neden yüzünü benden gizliyorsun?

¹⁴Ipak ja vapijem tebi, Jahve, prije jutra molitvom te pretječem.

¹⁵Düşkünüm, gençliğimden beri ölümle burun burunayım,Dehşetlerinin altında tükendim.

¹⁵Zašto, Jahve, odbacuješ dušu moju? Zašto sakrivaš lice od mene?

¹⁶Şiddetli gazabın üzerimden geçti,Saçtığın dehşet beni yedi bitirdi.

¹⁶Bijedan sam i umirem već od dječaštva, klonuh noseći tvoje strahote.

¹⁷Bütün gün su gibi kuşattılar beni,Çevremi tümüyle sardılar.

¹⁷Preko mene prijeđoše vihori tvojega gnjeva, strahote me tvoje shrvaše,

¹⁸Eşi dostu benden uzaklaştırdın,Tek dostum karanlık kaldı.

¹⁸okružuju me kao voda sveudilj, optječu me svi zajedno.

¹⁹Udaljio si od mene prijatelja i druga: mrak mi je znanac jedini.