¹‹‹Dağ keçilerinin ne zaman doğurduğunu biliyor musun?Geyiklerin yavruladığı zamanı sen mi gözlüyorsun?

¹Kas sa tead kaljukitsede poegimisaega, kas valvad hirvede sünnitust?

²Sen mi sayıyorsun doğuruncaya dek geçirdikleri ayları?Doğurdukları zamanı biliyor musun?

²Kas sa loed nende tiinuskuid ja tead aega, millal nad poegivad,

³Çöküp yavrularını doğurur,Kurtulurlar sancılarından.

³kui nad kõveraks tõmbudes vasikaid heites oma ihuviljast vabanevad?

⁴Güçlenir, kırda büyür yavrular,Gider, bir daha dönmezler.

⁴Nende vasikad kosuvad, kasvavad avaral aasal, lähevad ära ega tule tagasi nende juurde.

⁵‹‹Kim yaban eşeğini başı boş gönderdi,Kim bağlarını çözdü?

⁵Kes on sebra lahti lasknud ja kes on valla päästnud metseesli köidikud,

⁶Yurt olarak ona bozkırı,Barınak olarak tuzlayı verdim.

⁶kellele ma olen seadnud koduks lagendiku ja elukohaks soolakõrbe?

⁷Kentteki kargaşaya güler o,Sürücünün bağırdığını duymaz.

⁷Ta naerab linna kära, sundija kisa ta ei kuule.

⁸Otlamak için tepeleri dolaşır,Yeşillik arar.

⁸Ta uitab mägedel, oma karjamaal, ja otsib kõike, mis aga haljas on.

⁹‹‹Yaban öküzü sana kulluk etmek ister mi?Geceyi senin yemliğinin yanında geçirir mi?

⁹Kas metshärg tahab sind teenida? Kas ta jääb ööseks su sõime juurde?

¹⁰Sabanla yarık açsın diye ona bağ vurabilir misin?Arkanda, ovalarda tırmık çeker mi?

¹⁰Kas sa saad metshärja siduda köiega vaole? Kas ta äestab su järel orumaad?

¹¹Çok güçlü diye ona bel bağlayabilir misin?Ağır işini ona bırakabilir misin?

¹¹Kas sa võid loota tema peale, kuigi ta rammult on suur, ja jätta oma töö tema hooleks?

¹²Ekinini getireceğine,Buğdayını harman yerinde toplayacağına güvenir misin?

¹²Kas sa usud, et ta toob tagasi ja kogub su seemne rehealusesse?

¹³‹‹Devekuşunun kanatları sevinçle dalgalanır,Ama leyleğin kanatları ve tüyleriyle kıyaslanamaz.

¹³Jaanalinnu tiivad lehvivad rõõmsasti, aga ons need tiivad ja suled tegusad?

¹⁴Devekuşu yumurtalarını yere bırakır,Onları kumda ısıtır,

¹⁴Sest ta jätab ju oma munad maa peale ja laseb neid liivas soojeneda,

¹⁵Ayak altında ezilebileceklerini,Yabanıl hayvanlarca çiğnenebileceklerini düşünmez.

¹⁵unustades, et jalg võib need purustada ja metsloom tallata.

¹⁶Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi,Çektiği zahmetin boşa gideceğine üzülmez.

¹⁶Ta on oma poegade vastu vali, nagu ei olekski need ta omad; see pole tema mure, et ta vaev võiks olla asjatu.

¹⁷Çünkü Tanrı ona bilgelik bağışlamamış,Anlayıştan pay vermemiştir.

¹⁷Sest Jumal on teda lasknud unustada tarkuse ega ole jaganud temale mõistust.

¹⁸Yine de koşmak için kabarıncaAta ve binicisine güler.

¹⁸Aga kui ta siis üles kargab, ta naerab hobust ja ratsanikku.

¹⁹‹‹Sen mi ata güç verdin,Dalgalanan yeleyi boynuna giydirdin?

¹⁹Kas sina annad hobusele jõu, ehid ta kaela lakaga?

²⁰Sen misin onu çekirge gibi sıçratan,Gururlu kişnemesiyle korku saçtıran?

²⁰Kas sina paned ta hüppama nagu rohutirtsu? Tema võimas nooskamine on kohutav.

²¹Ayakları toprağı şiddetle eşer,Gücünden ötürü sevinçle coşar,Savaşçının üstüne yürür.

²¹Ta kaabib orus ja tunneb rõõmu, ta läheb jõuliselt relvadele vastu.

²²Korkuya güler, hiçbir şeyden yılmaz,Kılıç önünde geri adım atmaz.

²²Ta naerab hirmu, ta ei kohku ega tagane mõõga eest.

²³Ok kılıfı, parıldayan mızrak ve palaÜzerinde takırdar atın.

²³Ta kohal kõliseb nooletupp, piigitera ja viskoda.

²⁴Coşku ve heyecanla uzaklıkları yutar,Boru çalınca duramaz yerinde.

²⁴Ta kihutab tuhinal ja hoogsasti ega püsi paigal, kui sarv hüüab.

²⁵Boru çaldıkça, ‹Hi!› diye kişner,Savaş kokusunu, komutanların gürleyen sesini,Savaş çığlıklarını uzaklardan duyar.

²⁵Siis kui puhutakse sarve, hirnub tema: iihahaa! Juba kaugelt haistab ta võitlust, pealikute kisa ja hõikeid.

²⁶‹‹Atmaca senin bilgeliğinle mi süzülüyor,Kanatlarını güneye doğru açıyor?

²⁶Kas sinu mõistuse abil lendab kull kõrgele, laotab oma tiibu lõuna poole?

²⁷Kartal senin buyruğunla mı yükseliyor,Yuvasını yükseklere kuruyor?

²⁷Kas sinu käsul kerkib kotkas kõrgustesse ja teeb oma pesa kõrgele?

²⁸Uçurum kenarlarında konaklıyor,Sivri kayalar onun kalesi.

²⁸Ta elab ja ööbib kalju peal, kaljuserval ja ligipääsmatus paigas.

²⁹Oradan gözetliyor yiyeceğini,Gözleri avını uzaktan seçiyor.

²⁹Sealt ta luurab saaki ja ta silmad näevad kaugele.

³⁰Onun yavruları kanla beslenir,Leşler neredeyse, o da oradadır.››

³⁰Ta pojad rüübivad verd, ja kus on mahalööduid, seal on temagi.'