1Haklı davamı dinle, ya RAB,Feryadımı işit!Hilesiz dudaklardan çıkan duama kulak ver!
1Taaveti palve. Kuule, Issand, mu õiget asja, pane tähele mu härrast hüüdmist, võta kuulda mu palvet, mis pole petiste huulte oma!
2Haklı çıkar beni,Çünkü sen gerçeği görürsün.
2Sinu palge eest tulgu mulle õiglane otsus, sinu silmad näevad, mis on õige!
3Yüreğimi yokladın,Gece denedin,Sınadın beni,Kötü bir şey bulmadın;Kararlıyım, ağzımdan kötü söz çıkmaz,
3Kui sa katsud läbi mu südame, tuled öösel mind vaatama ja uurid mind - siis sa ei leia midagi. Kui ma mõtlesin kurja, siis ei pääsenud see üle mu huulte.
4Başkalarının yaptıklarına gelince,Ben senin sözlerine uyarakŞiddet yollarından kaçındım.
4Inimlikes tegudes olen ma sinu huulte sõnade tõttu hoidunud üleannetuist teeradadest.
5Sıkı adımlarla senin yollarını tuttum,Kaymadı ayaklarım.
5Mu sammud hoidsid kinni su jälgedest, mu jalad ei kõikunud.
6Sana yakarıyorum, ey Tanrı,Çünkü beni yanıtlarsın;Kulak ver bana, dinle söylediklerimi!
6Ma hüüan sinu poole, sest sina, Jumal, vastad mulle; pööra oma kõrv mu poole, kuule mu kõnet!
7Göster harika sevgini,Ey sana sığınanları saldırganlardan sağ eliyle kurtaran!
7Osuta imeliselt oma heldust, sa nende päästja, kes otsivad su juures pelgupaika su paremale käele vastupanijate eest!
8Koru beni gözbebeği gibi;Kanatlarının gölgesine gizle
8Hoia mind nagu silmatera; oma tiibade varju alla peida mind
9Kötülerin saldırısından,Çevremi saran ölümcül düşmanlarımdan.
9õelate eest, kes mind rõhuvad, mu verivaenlaste eest, kes mind piiravad!
10Yürekleri yağ bağlamış,Ağızları büyük laflar ediyor.
10Nad on sulgenud oma rasvunud südame, oma suuga nad räägivad ülbesti.
11İzimi buldular, üzerime geliyorlar,Yere vurmak için gözetliyorlar.
11Nad on meie kannul; nüüd nad ümbritsevad mind. Oma silmad nad sihivad sellele, kuidas mind maha panna.
12Tıpkı parçalamak için sabırsızlanan bir aslan,Pusuya yatan genç bir aslan gibi.
12Nad on nagu lõvi, kellel on himu murda, ja nagu noor lõvi, kes peidus varitseb.
13Kalk, ya RAB, kes önlerini, eğ başlarını!Kılıcınla kurtar canımı kötülerden,
13Tõuse, Issand, astu tema vastu, suru ta maha; päästa mu hing õela käest oma mõõgaga,
14Elinle bu insanlardan, ya RAB,Yaşam payı bu dünyada olan insanlardan.Varsın karınları vereceğin cezalara doysun,Çocukları da yiyip doysun,Artanı torunlarına kalsın!
14meeste käest oma käega, oh Issand, meeste käest, kes on maailmast, kelle osa on siin elus, kelle kõhu sa täidad oma varaga, kelle pojad saavad rohkesti ja kes panevad ülejäägi hoiule oma lastele!
15Ama ben doğruluk sayesinde yüzünü göreceğim senin,Uyanınca suretini görmeye doyacağım.
15Mina saan näha su palet õiguses, saan täis su palge paistusest, kui ma ärkan.