1Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı,Hele bana karşı ayaklananlar!
1Taaveti laul, kui ta oma poja Absalomi eest põgenes:
2Birçoğu benim için:‹‹Tanrı katında ona kurtuluş yok!›› diyor. |iSela sanılıyor.
2Issand, kui palju on mul vaenlasi, palju on neid, kes tõusevad mu vastu.
3Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın,Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
3Paljud ütlevad mu hingele: 'Ei ole temal päästet Jumalas!' Sela.
4RABbe seslenirim,Yanıtlar beni kutsal dağından. |iSela
4Aga sina, Issand, oled kilbiks mu ees, minu au, sa tõstad mu pea üles.
5Yatar uyurum,Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
5Oma häälega ma hüüan Issanda poole ja ta vastab minule oma pühalt mäelt. Sela.
6Korkum yokÇevremi saran binlerce düşmandan.
6Ma heitsin maha ja uinusin; ma ärkasin unest, sest Issand toetab mind.
7Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni!Vur bütün düşmanlarımın çenesine,Kır kötülerin dişlerini.
7Ei ma karda rahva musttuhandeid, kes igalt poolt on endid seadnud minu vastu.
8Kurtuluş RAB'dedir,Halkının üzerinde olsun bereketin! |iSela
8Tõuse, Issand, päästa mind, mu Jumal! Sest kõiki mu vaenlasi oled sa löönud vastu lõugu, sa oled murdnud õelate hambad.
9Issanda käes on pääste. Su rahvale tulgu sinu õnnistus! Sela.