1Ya RAB, bütün yüreğimle sana şükredeceğim,Yaptığın harikaların hepsini anlatacağım. yazılır.
1Laulujuhatajale: viisil 'Sure poja eest!'; Taaveti laul.
2Sende sevinç bulacak, coşacağım,Adını ilahilerle öveceğim, ey Yüceler Yücesi!
2Ma tänan Issandat kõigest südamest, ma kuulutan kõiki su imetöid.
3Düşmanlarım geri çekilirken,Sendeleyip ölüyorlar senin önünde.
3Ma olen rõõmus ja ilutsen sinus, ma laulan kiitust sinu nimele, Kõigekõrgem!
4Çünkü hakkımı, davamı sen savundun,Adil yargıç olarak tahta oturdun.
4Sest mu vaenlased taganevad, nad komistavad ning hävivad su palge eest.
5Ulusları azarladın, kötüleri yok ettin,Sonsuza dek adlarını sildin.
5Sa valmistasid ju minule õiglase kohtu ja ajasid mu asja; sa istusid kohtujärjele nagu õiguse kohtunik;
6Yok olup gitti düşmanlar sonsuza dek,Kökünden söktün kentlerini,Anıları bile silinip gitti.
6sa sõitlesid paganarahvaid, sa hukkasid õela, sa pühkisid ära nende nime alatiseks ja igaveseks.
7Oysa RAB sonsuza dek egemenlik sürer,Yargı için kurmuştur tahtını;
7Vaenlased on otsa saanud, rusustatud jäädavalt, ja linnadel, mis sa oled laiali rebinud, on nimedki hävinud koos nendega.
8O yönetir doğrulukla dünyayı,O yargılar adaletle halkları.
8Kuid Issand jääb igavesti; ta on oma aujärje seadnud kohtumõistmiseks.
9RAB ezilenler için bir sığınak,Sıkıntılı günlerde bir kaledir.
9Ja ta ise mõistab kohut maailmale õigluses; ta peab rahvastele kohut õiglasel viisil.
10Seni tanıyanlar sana güvenir,Çünkü sana yönelenleri hiç terk etmedin, ya RAB.
10Nõnda on Issand kindlaks varjupaigaks rõhutuile, varjupaigaks häda ajal.
11Siyonda oturan RABbi ilahilerle övün!Yaptıklarını halklar arasında duyurun!
11Sellepärast loodavad sinu peale need, kes tunnevad su nime; sest sa ei ole hüljanud neid, kes otsivad sind, Issand!
12Çünkü dökülen kanın hesabını soran anımsar,Ezilenlerin feryadını unutmaz.
12Laulge kiitust Issandale, kes elab Siionis; kuulutage rahvaste seas tema tegusid!
13Acı bana, ya RAB!Ey beni ölümün eşiğinden kurtaran,Benden nefret edenler yüzünden çektiğim sıkıntıya bak!
13Sest veresüü kättemaksjana tuletab ta neid meelde; ta ei unusta hädaliste kisendamist.
14Öyle ki, övgüye değer işlerini anlatayım,Siyon Kentinin kapılarındaSağladığın kurtuluşla sevineyim.
14Ole mulle armuline, Issand! Vaata mu viletsust, mis tuleb mu vihameestelt, sina, kes mind ülendad surma väravaist,
15Uluslar kendi kazdıkları kuyuya düştü,Ayakları gizledikleri ağa takıldı.
15et ma jutustaksin kõike su kiiduväärilisust Siioni tütre väravais ja ilutseksin su abist!
16Adil yargılarıyla RAB kendini gösterdi,Kötüler kendi kurdukları tuzağa düştü. |iHigayon |isela terimi.
16Paganad on vajunud auku, mille nad on teinud; võrku, mille nad salajasse on seadnud, on takerdunud nende jalg.
17Kötüler ölüler diyarına gidecek,Tanrıyı unutan bütün uluslar...
17Issand tunti ära, ta on kohut mõistnud; oma kätetöö püünisesse jääb kinni õel. Vahemäng. Sela.
18Ama yoksul büsbütün unutulmayacak,Mazlumun umudu sonsuza dek kırılmayacak.
18Surmavalda taandugu riivatud, kõik paganad, kes unustavad Jumala!
19Kalk, ya RAB! İnsan galip çıkmasın,Huzurunda yargılansın uluslar!
19Sest vaest ei unustata jäädavalt, viletsate lootus ei hukku igaveseks.
20Onlara dehşet saç, ya RAB!Sadece insan olduklarını bilsin uluslar. |iSela
20Tõuse, Issand, ärgu inimene suurustlegu; mõistetagu paganaile kohut sinu palge ees!
21Issand, aja neile hirm peale! Tundku paganad endid olevat ainult inimesed! Sela.