¹Egemen RAB bana şunu gösterdi: Baktım bir sepet olgun meyve.

¹Viešpats Dievas parodė man tokį reginį: štai pintinė prinokusių vaisių.

²Bana, ‹‹Ne görüyorsun, Amos?›› diye sordu. ‹‹Bir sepet olgun meyve›› diye yanıtladım. Bunun üzerine RAB, ‹‹Halkım İsrailin sonu geldi›› dedi, ‹‹Bir daha onları esirgemeyeceğim.

²Jis klausė: “Amosai, ką matai?” Aš atsakiau: “Pintinę prinokusių vaisų”. Tada Viešpats tarė man: “Atėjo galas mano tautai, Izraeliui; daugiau jos nebepasigailėsiu.

³O gün saraydaki türküler yas çığlıklarına dönecek.›› Egemen RAB, ‹‹Her yer atılmış cesetlerle dolacak, sessizlik hüküm sürecek›› diyor. çağrıştırıyor.

³Giesmės šventykloje virs raudojimu,­sako Viešpats Dievas.­Bus gausu lavonų, juos išmes tylėdami”.

⁴Dinleyin bunu, ey yoksulu çiğneyenler,Ülkedeki mazlumları yok edenler!

⁴Klausykite, kurie praryjate beturtį ir pražudote krašto vargšus,

⁵Diyorsunuz ki,‹‹Yeni Ay Töreni geçse de tahılımızı satsak,Şabat Günü geçse de buğdayımızı satışa çıkarsak.Ölçeğifı küçültüp fiyatı yükseltsek,Hileli tartı kullanıp ağırlık taşı.

⁵sakydami: “Kada baigsis jaunas mėnulis ir galėsime parduoti javus? Kada baigsis sabatas ir galėsime pasiūlyti kviečius? Kada galėsime sumažinti saiką, padidinti svorį ir apgaudinėti neteisingomis svarstyklėmis?

⁶Yoksulları gümüş,Mazlumları bir çift çarık karşılığında satın alsak.Buğday yerine süprüntüsünü satsak.››

⁶Mes pirksime vargšą už sidabrą, beturtį už porą sandalų, pelus parduosime kviečių vietoje”.

⁷Yakup soyunun gurur duyduğu RAB kendi başı üstüne ant içti:‹‹Onların yaptıklarının hiçbirini asla unutmayacağım.

⁷Viešpats prisiekė Jokūbo pasididžiavimu: “Niekados nepamiršiu jų darbų!”

⁸Bu yüzden yer sarsılmayacak mı,Üzerinde yaşayan herkes yas tutmayacak mı?Bütün yer Nil gibi yükselecek,Kabarıp yine inecek Mısırın ırmağı gibi.››

⁸Ar dėl to neturėtų sudrebėti žemė ir liūdėti visi jos gyventojai? Ji pakils, patvins ir vėl atslūgs kaip Egipto upė.

⁹‹‹O gün›› diyor Egemen RAB,‹‹Öğleyin güneşi batıracağım,Güpegündüz yeryüzünü karartacağım.

⁹Viešpats Dievas sako: “Ir atsitiks tą dieną, kad saulė nusileis vidudienį ir šviesi diena taps naktimi.

¹⁰Bayramlarınızı yasa,Bütün ezgilerinizi ağıta döndüreceğim.Her bele çul kuşattıracağım,Her başın saçını yoldurtacağım.O günü biricik oğulun ardından tutulan yasa çevirecek,Sonunu acı getireceğim.

¹⁰Aš paversiu jūsų iškilmes į gedulą, giesmes į raudas. Užvilksiu visiems ašutines, plikai nuskusiu galvas, padarysiu jus lyg gedinčius vienintelio sūnaus. Jūsų galas bus karti diena.

¹¹‹‹İşte günler geliyor,Ülkeye kıtlık göndereceğim››Diyor Egemen RAB,‹‹Ekmek ya da su kıtlığı değil,RABbin sözlerine susamışlık göndereceğim.

¹¹Ateina dienos,­sako Viešpats,­ kai Aš siųsiu badą šaliai: ne duonos badą ir ne vandens troškulį, bet Viešpaties žodžio.

¹²RABbin sözünü bulmak içinİnsanlar denizden denize,Kuzeyden doğuya dek dolaşacak,Oraya buraya koşacak, ama bulamayacaklar.

¹²Tada jie klajos nuo jūros iki jūros ir lakstys nuo šiaurės iki rytų, ieškodami Viešpaties žodžio, bet neras.

¹³O gün güzel kızlar,Yiğitler susuzluktan bayılacak.

¹³Tą dieną alps iš troškulio gražios mergaitės ir jaunuoliai,

¹⁴Samiriye tanrıçası Aşima üzerine ant içenler,‹Ey Dan, senin ilahının başı üzerine›Ve, ‹Beer-Şeva ilahının başı üzerine› diyenlerDüşecek ve bir daha kalkmayacak.››

¹⁴kurie prisiekia Samarijos nuodėme ir sako: ‘Tikrai gyvas dievas Dano mieste ir išgelbėtojas Beer Šeboje!’ Jie kris ir nebeatsikels”.