Turkish

Lithuanian

Amos

9

1Rabbi gördüm,Sunağın yanında duruyordu.‹‹Sütun başlıklarına vur,Eşikler sarsılsın›› dedi,‹‹Başlıkları insanların başında parala.Sağ kalanları kılıçtan geçireceğim.Kaçan, kurtulan olmayacak,
1Mačiau Viešpatį, stovintį prie aukuro, ir Jis tarė: “Trenk į durų staktas, kad net pamatai drebėtų. Tekrinta tai ant žmonių galvų. Aš likusius nužudysiu kardu­niekas nepabėgs ir neišsigelbės.
2Ölüler diyarını delip girseler,Elimi uzatıp onları çıkaracağım.Göklere çıksalar,Onları oradan indireceğim.
2Jeigu jie nužengtų į mirusiųjų buveinę, iš ten mano ranka juos paimtų. Jeigu jie užkoptų į dangų, iš ten juos išmesčiau.
3Karmel Dağının doruklarına gizlenseler,Artlarına düşüp onları yakalayacağım.Gözümün önünden uzağa, denizin dibine girseler,Orada yılana buyruk vereceğim,Onları sokacak.
3Jeigu jie pasislėptų Karmelio viršūnėje, suieškojęs juos iš ten paimčiau. Jeigu jie pasislėptų nuo mano akių jūros dugne, įsakyčiau gyvatei juos įgelti.
4Düşmanlarınca sürgün edilseler,Orada kılıca buyruk vereceğim,Onları biçecek.Gözümü üzerlerinden ayırmayacağım,Ama iyilik için değil, kötülük için.››
4Jeigu jie išeitų į nelaisvę priešakyje savo priešų, įsakyčiau kardui juos išžudyti. Aš nukreipsiu į juos savo akis nelaimei, o ne gerovei”.
5Rab, Her Şeye Egemen RABYere dokununca yer erir,Üzerinde yaşayan herkes yasa bürünür,Bütün yeryüzü Nil gibi kabarır,Mısırın ırmağı gibi yine alçalır.
5Kai Viešpats, kareivijų Dievas, palies žemę, ji siūbuos ir visi jos gyventojai gedės. Viskas pakils ir atslūgs kaip Egipto upė.
6Yukarı odalarını gökyüzünde yapan,Kubbesini yeryüzünde kuran,Denizin sularını çağırıp yeryüzüne döken Odur;Onun adı RABdir.
6Jis pastatė danguje savo sostą, žemė yra jo papėdė. Jis pašaukia jūros vandenis ir juos išlieja ant žemės paviršiaus. Viešpats yra Jo vardas.
7‹‹Ey İsrailliler,Benim için Kûşlulardan ne farkınız var?››Diyor RAB.‹‹İsraillileri Mısırdan,Filistlileri Kaftordan,Aramlıları Kîrden çıkaran ben değil miyim?
7“Ar jūs, Izraelio vaikai, nesate kaip Etiopijos gyventojai?­sako Viešpats.­Ar neatvedžiau Izraelio iš Egipto, filistinų iš Kaftoro ir sirų iš Kyro?
8‹‹İşte, Egemen RABbin gözleriBu günahlı krallığın üzerindedir.Onu yeryüzünden söküp atacağım,Ancak Yakup soyunu büsbütün yok etmeyeceğim››Diyor RAB.
8Viešpaties Dievo akys nukreiptos į nuodėmingą karalystę. Aš ją sunaikinsiu nuo žemės paviršiaus, tačiau Jokūbo namų visiškai nesunaikinsiu”,­sako Viešpats.
9‹‹İşte buyruk vereceğim,Bütün uluslar arasındanİsraili kalburla eler gibi eleyeceğim,Bir çakıl bile yere düşmeyecek.
9“Aš įsakysiu išsklaidyti izraelitus tarp visų tautų, kad jie būtų išsijoti kaip rėčiu, tačiau ir mažiausias grūdas nenukris žemėn.
10Halkımın arasındaki bütün günahlılar,‹Kötülük bizi bulmaz, bize erişmez› diyenlerKılıçtan geçirilecek.››
10Žus nuo kardo visi tautos nusidėjėliai, kurie sako: ‘Nelaimė mūsų neužklups ir nepasieks!’
11‹‹O gün Davutun yıkık çardağını yeniden kuracağım,Gediklerini kapayacak,Yıkık yerlerini onaracağım,Onu eskisi gibi yapacağım,
11Tada atstatysiu sugriuvusią Dovydo palapinę ir užtaisysiu jos plyšius. Pakelsiu jos griuvėsius kaip ir seniau.
12Öyle ki, Edomluların sağ kalanlarını,Bana ait olan bütün ulusları sahiplensinler.››Bunu yapacak olan RAB böyle diyor.
12Jie paveldės Edomo likutį ir visas tautas, kurios mano vardu vadinamos”,­sako Viešpats, kuris tai įvykdys.
13‹‹İşte, günler geliyor›› diyor RAB,‹‹Çift süren orakçıya,Üzüm basan ekin ekene erişecek,Dağlardan tatlı şarap damlayacak,Bütün tepelerden akacak.
13“Ateis diena,­sako Viešpats,­ kai artojas pasivys pjovėją ir vynuogių mynėjas­sėjėją. Kalnai lašės saldžiu vynu, visose kalvose jis tekės.
14Sürgün halkım İsraili geri getireceğim,Yıkık kentleri onarıp orada yaşayacaklar,Bağlar dikip şarabını içecekler,Bahçeler yapıp meyvesini yiyecekler.
14Aš parvesiu savo tautos Izraelio ištremtuosius; jie atstatys sugriautus miestus ir gyvens juose, augins vynuogynus ir gers jų vyną, sodins sodus ir valgys jų vaisių.
15Onları topraklarına dikeceğim,Bir daha sökülmeyeceklerKendilerine verdiğim topraktan.››Tanrınız RAB böyle diyor.
15Aš įsodinsiu juos jų žemėje, ir niekas nebeišraus jų iš krašto, kurį jiems daviau”,­sako Viešpats, tavo Dievas.