¹Fısıh denilen Mayasız Ekmek Bayramı yaklaşmıştı.

¹Приближался праздник опресноков, называемый Пасхою,

²Başkâhinlerle din bilginleri İsayı ortadan kaldırmak için bir yol arıyor, ama halktan korkuyorlardı.

²и искали первосвященники и книжники, как бы погубитьЕго, потому что боялись народа.

³Şeytan, Onikilerden biri olup İskariot diye adlandırılan Yahudanın yüreğine girdi.

³Вошел же сатана в Иуду, прозванного Искариотом, одного из числа двенадцати,

⁴Yahuda gitti, başkâhinler ve tapınak koruyucularının komutanlarıyla İsayı nasıl ele verebileceğini görüştü.

⁴и он пошел, и говорил с первосвященниками и начальниками, как Его предать им.

⁵Onlar buna sevindiler ve kendisine para vermeye razı oldular.

⁵Они обрадовались и согласились дать ему денег;

⁶Bunu kabul eden Yahuda, kalabalığın olmadığı bir zamanda İsayı ele vermek için fırsat kollamaya başladı.

⁶и он обещал, и искал удобного времени,чтобы предать Его им не при народе.

⁷Fısıh kurbanının kesilmesi gereken Mayasız Ekmek Günü geldi.

⁷Настал же день опресноков, в который надлежало заколать пасхального агнца ,

⁸İsa, Petrusla Yuhannayı, ‹‹Gidin, Fısıh yemeğini yiyebilmemiz için hazırlık yapın›› diyerek önden gönderdi.

⁸и послал Иисус Петра и Иоанна, сказав: пойдите, приготовьте нам есть пасху.

⁹Ona, ‹‹Nerede hazırlık yapmamızı istersin?›› diye sordular.

⁹Они же сказали Ему: где велишь нам приготовить?

¹⁰İsa onlara, ‹‹Bakın›› dedi, ‹‹Kente girdiğinizde karşınıza su testisi taşıyan bir adam çıkacak. Adamı, gideceği eve kadar izleyin ve evin sahibine şöyle deyin: ‹Öğretmen, öğrencilerimle birlikte Fısıh yemeğini yiyeceğim konuk odası nerede? diye soruyor.›

¹⁰Он сказал им: вот, при входе вашем в город, встретится с вами человек, несущий кувшин воды; последуйте за ним в дом, в который войдет он,

¹²Ev sahibi size üst katta, döşenmiş büyük bir oda gösterecek. Orada hazırlık yapın.››

¹¹и скажите хозяину дома: Учитель говорит тебе: где комната, в которой бы Мне есть пасху с учениками Моими?

¹³Onlar da gittiler, her şeyi İsanın kendilerine söylediği gibi buldular ve Fısıh yemeği için hazırlık yaptılar.

¹²И он покажет вам горницу большую устланную; там приготовьте.

¹⁴Yemek saati gelince İsa, elçileriyle birlikte sofraya oturdu ve onlara şöyle dedi: ‹‹Ben acı çekmeden önce bu Fısıh yemeğini sizinle birlikte yemeyi çok arzulamıştım.

¹³Они пошли, и нашли, как сказал им, и приготовили пасху.

¹⁶Size şunu söyleyeyim, Fısıh yemeğini, Tanrının Egemenliğinde yetkinliğe erişeceği zamana dek, bir daha yemeyeceğim.››

¹⁴И когда настал час, Он возлег, и двенадцать Апостолов с Ним,

¹⁷Sonra kâseyi alarak şükretti ve, ‹‹Bunu alın, aranızda paylaşın›› dedi.

¹⁵и сказал им: очень желал Я есть с вами сию пасху прежде Моего страдания,

¹⁸‹‹Size şunu söyleyeyim, Tanrının Egemenliği gelene dek, asmanın ürününden bir daha içmeyeceğim.››

¹⁶ибо сказываю вам, что уже не будуесть ее, пока она не совершится в ЦарствииБожием.

¹⁹Sonra eline ekmek aldı, şükredip ekmeği böldü ve onlara verdi. ‹‹Bu sizin uğrunuza feda edilen bedenimdir. Beni anmak için böyle yapın›› dedi.

¹⁷И, взяв чашу и благодарив, сказал: приимите ее и разделите между собою,

²⁰Aynı şekilde, yemekten sonra kâseyi alıp şöyle dedi: ‹‹Bu kâse, sizin uğrunuza akıtılan kanımla gerçekleşen yeni antlaşmadır.

¹⁸ибо сказываю вам, что не буду пить от плода виноградного, доколе не придет Царствие Божие.

²¹Ama bana ihanet edecek kişinin eli şu anda benimkiyle birlikte sofradadır.

¹⁹И, взяв хлеб и благодарив, преломил и подал им, говоря: сие есть тело Мое, которое за вас предается; сие творите в Мое воспоминание.

²²İnsanoğlu, belirlenmiş olan yoldan gidiyor. Ama Ona ihanet eden adamın vay haline!››

²⁰Также и чашу после вечери, говоря: сия чаша есть Новый Завет в Моей крови, которая за вас проливается.

²³Elçiler, aralarında bunu kimin yapabileceğini tartışmaya başladılar.

²¹И вот, рука предающего Меня со Мною за столом;

²⁴Ayrıca aralarında hangisinin en üstün sayılacağı konusunda bir çekişme oldu.

²²впрочем, Сын Человеческий идет по предназначению, но горе тому человеку, которым Он предается.

²⁵İsa onlara, ‹‹Ulusların kralları, kendi uluslarına egemen kesilirler. İleri gelenleri de kendilerine iyiliksever unvanını yakıştırırlar›› dedi.

²³И они начали спрашивать друг друга, кто бы из них был, который это сделает.

²⁶‹‹Ama siz böyle olmayacaksınız. Aranızda en büyük olan, en küçük gibi olsun; yöneten, hizmet eden gibi olsun.

²⁴Был же и спор между ними, кто из них должен почитаться большим.

²⁷Hangisi daha büyük, sofrada oturan mı, hizmet eden mi? Sofrada oturan değil mi? Oysa ben aranızda hizmet eden biri gibi oldum.

²⁵Он же сказал им: цари господствуют над народами, и владеющие ими благодетелями называются,

²⁸Denendiğim zamanlar benimle birlikte dayanmış olanlar sizlersiniz.

²⁶а вы не так: но кто из вас больше, будь как меньший, и начальствующий – как служащий.

²⁹Babam bana nasıl bir egemenlik verdiyse, ben de size bir egemenlik veriyorum.

²⁷Ибо кто больше: возлежащий, или служащий? не возлежащий ли? А Я посреди вас, как служащий.

³⁰Öyle ki, egemenliğimde benim soframda yiyip içesiniz ve tahtta oturarak İsrailin on iki oymağını yargılayasınız.

²⁸Но вы пребыли со Мною в напастях Моих,

³¹‹‹Simun, Simun, Şeytan sizleri buğday gibi kalburdan geçirmek için izin almıştır.

²⁹и Я завещаваю вам, как завещал Мне Отец Мой, Царство,

³²Ama ben, imanını yitirmeyesin diye senin için dua ettim. Geri döndüğün zaman kardeşlerini güçlendir.››

³⁰да ядите и пиете за трапезою Моею в Царстве Моем, и сядете на престолах судить двенадцатьколен Израилевых.

³³Simun İsaya, ‹‹Ya Rab, ben seninle birlikte zindana da, ölüme de gitmeye hazırım›› dedi.

³¹И сказал Господь: Симон! Симон! се, сатана просил, чтобы сеять вас как пшеницу,

³⁴İsa, ‹‹Sana şunu söyleyeyim, Petrus, bu gece horoz ötmeden beni tanıdığını üç kez inkâr edeceksin›› dedi.

³²но Я молился о тебе, чтобы не оскудела вера твоя; и ты некогда, обратившись, утверди братьев твоих.

³⁵Sonra İsa onlara, ‹‹Ben sizi kesesiz, torbasız ve çarıksız gönderdiğim zaman, herhangi bir eksiğiniz oldu mu?›› diye sordu. ‹‹Hiçbir eksiğimiz olmadı›› dediler.

³³Он отвечал Ему: Господи! с Тобою я готов и в темницу и на смерть идти.

³⁶O da onlara, ‹‹Şimdi ise kesesi olan da, torbası olan da yanına alsın›› dedi. ‹‹Kılıcı olmayan, abasını satıp bir kılıç alsın.

³⁴Но Он сказал: говорю тебе, Петр, не пропоет петух сегодня, как ты трижды отречешься, что не знаешь Меня.

³⁷Size şunu söyleyeyim, yazılmış olan şu sözün yaşamımda yerine gelmesi gerekiyor: ‹O, suçlularla bir sayıldı.› Gerçekten de benimle ilgili yazılmış olanlar yerine gelmektedir.››

³⁵И сказал им: когда Я посылал вас без мешка и без сумы и без обуви, имели ли вы в чем недостаток? Они отвечали: ни в чем.

³⁸‹‹Ya Rab, işte burada iki kılıç var›› dediler. O da onlara, ‹‹Yeter!›› dedi.

³⁶Тогда Он сказал им: но теперь, кто имеет мешок, тотвозьми его, также и суму; а у кого нет, продай одежду свою и купи меч;

³⁹İsa dışarı çıktı, her zamanki gibi Zeytin Dağına gitti. Öğrenciler de Onun ardından gittiler.

³⁷ибо сказываю вам, что должно исполниться на Мне и сему написанному: и к злодеям причтен.Ибо то, что о Мне, приходит к концу.

⁴⁰Oraya varınca İsa onlara, ‹‹Dua edin ki ayartılmayasınız›› dedi.

³⁸Они сказали: Господи! вот, здесь два меча. Он сказал им: довольно.

⁴¹Onlardan bir taş atımı kadar uzaklaştı ve diz çökerek şöyle dua etti: ‹‹Baba, senin isteğine uygunsa, bu kâseyi benden uzaklaştır. Yine de benim değil, senin istediğin olsun.››

³⁹И, выйдя, пошел по обыкновению на гору Елеонскую, за Ним последовали и ученики Его.

⁴³Gökten bir melek İsaya görünerek Onu güçlendirdi.

⁴⁰Придя же на место, сказал им: молитесь, чтобы не впасть в искушение.

⁴⁴Derin bir acı içinde olan İsa daha hararetle dua etti. Teri, toprağa düşen kan damlalarını andırıyordu.

⁴¹И Сам отошел от них на вержение камня, и, преклонив колени, молился,

⁴⁵İsa duadan kalkıp öğrencilerin yanına dönünce onları üzüntüden uyumuş buldu.

⁴²говоря: Отче! о, если бы Ты благоволил пронести чашу сию мимо Меня! впрочем не Моя воля, но Твоя да будет.

⁴⁶Onlara, ‹‹Niçin uyuyorsunuz?›› dedi. ‹‹Kalkıp dua edin ki ayartılmayasınız.››

⁴³Явился же Ему Ангел с небес и укреплял Его.

⁴⁷İsa daha konuşurken bir kalabalık çıkageldi. Onikilerden biri, Yahuda adındaki kişi, kalabalığa öncülük ediyordu. İsayı öpmek üzere yaklaşınca İsa, ‹‹Yahuda›› dedi, ‹‹İnsanoğluna bir öpücükle mi ihanet ediyorsun?››

⁴⁴И, находясь в борении, прилежнее молился, и был пот Его, как капли крови, падающие на землю.

⁴⁹İsanın çevresindekiler olacakları anlayınca, ‹‹Ya Rab, kılıçla vuralım mı?›› dediler.

⁴⁵Встав от молитвы, Он пришел к ученикам, и нашел их спящими от печали

⁵⁰İçlerinden biri başkâhinin kölesine vurarak sağ kulağını uçurdu.

⁴⁶и сказал им: что вы спите? встаньте и молитесь, чтобы не впасть в искушение.

⁵¹Ama İsa, ‹‹Bırakın, yeter!›› dedi, sonra kölenin kulağına dokunarak onu iyileştirdi.

⁴⁷Когда Он еще говорил это, появился народ, а впереди его шел один из двенадцати, называемый Иуда, и он подошел к Иисусу, чтобы поцеловать Его. Ибо он такой им дал знак: Кого я поцелую, Тот и есть.

⁵²İsa, üzerine yürüyen başkâhinlere, tapınak koruyucularının komutanlarına ve ileri gelenlere şöyle dedi: ‹‹Niçin bir haydutmuşum gibi kılıç ve sopalarla geldiniz?

⁴⁸Иисус же сказал ему: Иуда! целованием ли предаешь Сына Человеческого?

⁵³Her gün tapınakta sizinle birlikteydim, bana el sürmediniz. Ama bu saat sizindir, karanlığın egemen olduğu saattir.››

⁴⁹Бывшие же с Ним, видя, к чему идет дело, сказали Ему: Господи! не ударить ли нам мечом?

⁵⁴İsayı tutukladılar, alıp başkâhinin evine götürdüler. Petrus onları uzaktan izliyordu.

⁵⁰И один из них ударил раба первосвященникова, и отсек ему правое ухо.

⁵⁵Avlunun ortasında ateş yakıp çevresinde oturduklarında Petrus da gelip onlarla birlikte oturdu.

⁵¹Тогда Иисус сказал: оставьте, довольно. И, коснувшись уха его, исцелил его.

⁵⁶Bir hizmetçi kız ateşin ışığında oturan Petrusu gördü. Onu dikkatle süzerek, ‹‹Bu da Onunla birlikteydi›› dedi.

⁵²Первосвященникам же и начальникам храма и старейшинам, собравшимся против Него, сказал Иисус: как будто на разбойника вышли вы с мечами и кольями, чтобы взять Меня?

⁵⁷Ama Petrus, ‹‹Ben Onu tanımıyorum, kadın!›› diye inkâr etti.

⁵³Каждый день бывал Я с вами в храме, и вы не поднимали на Меня рук, но теперь ваше время и власть тьмы.

⁵⁸Biraz sonra onu gören başka biri, ‹‹Sen de onlardansın›› dedi. Petrus, ‹‹Değilim, arkadaş!›› dedi.

⁵⁴Взяв Его, повели и привели в домпервосвященника. Петр же следовал издали.

⁵⁹Yaklaşık bir saat sonra yine bir başkası ısrarla, ‹‹Gerçekten bu da Onunla birlikteydi›› dedi. ‹‹Çünkü Celilelidir.››

⁵⁵Когда они развели огонь среди двора и сели вместе, сел и Петр между ними.

⁶⁰Petrus, ‹‹Sen ne diyorsun be adam, anlamıyorum!›› dedi. Tam o anda, Petrus daha konuşurken horoz öttü.

⁵⁶Одна служанка, увидев его сидящего у огня и всмотревшись в него, сказала: и этот был с Ним.

⁶¹Rab arkasına dönüp Petrusa baktı. O zaman Petrus, Rabbin kendisine, ‹‹Bu gece horoz ötmeden beni üç kez inkâr edeceksin›› dediğini hatırladı ve dışarı çıkıp acı acı ağladı.

⁵⁷Но он отрекся от Него, сказав женщине: я не знаю Его.

⁶³İsayı göz altında tutan adamlar Onunla alay ediyor, Onu dövüyorlardı.

⁵⁸Вскоре потом другой, увидев его, сказал: и ты из них. Но Петр сказал этому человеку: нет!

⁶⁴Gözlerini bağlayıp, ‹‹Peygamberliğini göster bakalım, sana vuran kim?›› diye soruyorlardı.

⁵⁹Прошло с час времени, еще некто настоятельно говорил: точно и этот был с Ним, ибо он Галилеянин.

⁶⁵Kendisine daha bir sürü küfür yağdırdılar.

⁶⁰Но Петр сказал тому человеку: не знаю, что ты говоришь. И тотчас, когда еще говорил он, запел петух.

⁶⁶Gün doğunca halkın ileri gelenleri, başkâhinler ve din bilginleri toplandılar. İsa, bunlardan oluşan Yüksek Kurulun önüne çıkarıldı.

⁶¹Тогда Господь, обратившись, взглянул на Петра, и Петр вспомнил слово Господа, как Он сказал ему: прежде нежели пропоет петух, отречешься от Меня трижды.

⁶⁷Ona, ‹‹Sen Mesih isen, söyle bize›› dediler. İsa onlara şöyle dedi: ‹‹Size söylesem, inanmazsınız.

⁶²И, выйдя вон, горько заплакал.

⁶⁸Size soru sorsam, yanıt vermezsiniz.

⁶³Люди, державшие Иисуса, ругались над Ним и били Его;

⁶⁹Ne var ki, bundan böyle İnsanoğlu, kudretli Tanrının sağında oturacaktır.››

⁶⁴и, закрыв Его, ударяли Его по лицу и спрашивали Его: прореки, кто ударил Тебя?

⁷⁰Onların hepsi, ‹‹Yani, sen Tanrının Oğlu musun?›› diye sordular. O da onlara, ‹‹Söylediğiniz gibi, ben Oyum›› dedi.

⁶⁵И много иных хулений произносили против Него.

⁷¹‹‹Artık tanıklığa ne ihtiyacımız var?›› dediler. ‹‹İşte kendi ağzından duyduk!››

⁶⁶И как настал день, собрались старейшины народа,первосвященники и книжники, и ввели Его в свой синедрион

⁶⁷и сказали: Ты ли Христос? скажи нам. Он сказал им: если скажу вам, вы не поверите;

⁶⁸если же и спрошу вас, не будете отвечать Мне и не отпустите Меня ;

⁶⁹отныне Сын Человеческий воссядет одесную силы Божией.

⁷⁰И сказали все: итак, Ты Сын Божий? Он отвечал им: вы говорите, что Я.

⁷¹Они же сказали: какое еще нужно нам свидетельство?ибо мы сами слышали из уст Его.