1Oğlum, bilgeliğime dikkat et,Akıllıca sözlerime kulak ver.
1Sin moj, na modrost mojo pazi, proti umnosti moji nagni uho svoje,
2Böylelikle her zaman sağgörülü olur,Dudaklarınla bilgiyi korursun.
2da obdržiš premišljenost in ustne tvoje ohranijo spoznanje.
3Zina eden kadının bal damlar dudaklarından,Ağzı daha yumuşaktır zeytinyağından.
3Zakaj med cede ustne tujke in glajša od olja so usta njena.
4Ama sonu pelinotu kadar acı,İki ağızlı kılıç kadar keskindir.
4Ali njen konec je grenek kakor pelin, oster kakor dvorezen meč.
5Ayakları ölüme gider,Adımları ölüler diyarına ulaşır.
5Noge njene gredo v smrt, v kraj mrtvih držé stopinje njene.
6Yaşama giden yolu hiç düşünmez,Yolları dolaşıktır, ama farkında değil.
6Še mar ji ni, da bi krenila na pot življenja; po krivih stezah hodi, a ne ve tega.
7Oğlum, şimdi beni dinle,Ağzımdan çıkan sözlerden ayrılma.
7Sedaj torej, sinovi, poslušajte me in ne odstopajte od besed mojih ust.
8Öyle kadınlardan uzak dur,Yaklaşma evinin kapısına.
8Daleč od nje hodi svojo pot in ne bližaj se durim hiše njene,
9Yoksa onurunu başkalarına,Yıllarını bir gaddara kaptırırsın.
9da ne bi dal drugim dike svoje in let svojih grozovitniku;
10Varını yoğunu yer bitirir yabancılar,Emeğin başka birinin evini bayındır kılar.
10da ne bi se sitili tujci s premoženjem tvojim in trudi tvoji ostali v hiši inostranca.
11Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde,Etinle bedenin tükendiğinde.
11In ne bi zdihoval ob koncu svojem, ko se ti posuši meso in telo,
12‹‹Eğitilmekten neden bu kadar nefret ettim,Yüreğim uyarıları neden önemsemedi?›› dersin.
12in govoril: „Kako sem sovražil pouk in svarjenje je zametalo srce moje!
13‹‹Öğretmenlerimin sözünü dinlemedim,Beni eğitenlere kulak vermedim.
13Poslušal nisem glasú učiteljev svojih, ne ušesa svojega nagibal k njim, ki so me učili.
14Halkın ve topluluğun arasındaTam bir yıkımın eşiğine gelmişim.››
14Skoraj da nisem obtičal v vsej nesreči sredi zbora in občine!“
15Suyu kendi sarnıcından,Kendi kuyunun kaynağından iç.
15Pij vodo iz lastnega vodnjaka in kar ti priteka iz tvojega studenca!
16Pınarların sokakları,Akarsuların meydanları mı sulamalı?
16Ali naj se ven razlivajo viri tvoji, po ulicah tvoji potoki?
17Yalnız senin olsun onlar,Paylaşma yabancılarla.
17Imej jih sam zase, a ne za tujce s seboj vred.
18Çeşmen bereketli olsunVe gençken evlendiğin karınla mutlu ol.
18Blagoslovljen bodi vrelec tvoj in veseli se žene mladosti svoje,
19Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi,Hep seni doyursun memeleri.Aşkıyla sürekli coş.
19košute predrage, gazele drežestne –! prsi njene naj te mamijo vsak čas, vedno hodi zamaknjen v njeno ljubezen!
20Oğlum, neden ahlaksız bir kadınla coşasın,Neden başka birinin karısını koynuna alasın?
20Ker zakaj bi taval, sin moj, s tujko in bi objemal prsi tuje ženske?
21RAB insanın tuttuğu yolu gözler,Attığı her adımı denetler.
21Kajti pred očmi GOSPODOVIMI so pota vsakega in on meri vse steze njegove.
22Kötü kişiyi kendi suçları ele verecek,Günahının kemendi kıskıvrak bağlayacak onu.
22Brezbožnika ujamejo krivice njegove in vrvi greha njegovega ga bodo držale.Umre, ker mu nedostaje pouka, in v obilosti nespameti svoje bo blodil.
23Aşırı ahmaklığı onu yoldan çıkaracak,Terbiyeyi umursamadığı için ölecek.
23Umre, ker mu nedostaje pouka, in v obilosti nespameti svoje bo blodil.