¹Güneşin altında insana ağır gelen bir kötülük gördüm:

¹HAY un mal que he visto debajo del cielo, y muy común entre los hombres:

²Adam vardır, Tanrı kendisine mal, mülk, saygınlık verir, yerine gelmeyecek isteği yoktur. Ama Tanrı yemesine izin vermez; bir yabancı yer. Bu da boş ve acı bir derttir.

²Hombre á quien Dios dió riquezas, y hacienda, y honra, y nada le falta de todo lo que su alma desea; mas Dios no le dió facultad de comer de ello, sino que los extraños se lo comen. Esto vanidad es, y enfermedad trabajosa.

³Bir adam yüz çocuk babası olup uzun yıllar yaşamış, ama uzun ömrüne karşılık, zenginliğin tadını çıkaramamış, bir mezara bile gömülmemişse, düşük çocuk ondan iyidir derim.

³Si el hombre engendrare ciento, y viviere muchos años, y los días de su edad fueren numerosos; si su alma no se hartó del bien, y también careció de sepultura, yo digo que el abortivo es mejor que él.

⁴Çünkü düşük çocuk boş yere doğuyor, karanlık içinde geçip gidiyor, adı karanlığa gömülüyor.

⁴Porque en vano vino, y á tinieblas va, y con tinieblas será cubierto su nombre.

⁵Ne güneş yüzü görüyor, ne de bir şey tanıyor. Öbür adam iki kez biner yıl yaşasa bile mutluluk duymaz, düşük çocuk ondan rahattır. Hepsi aynı yere gitmiyor mu?

⁵Aunque no haya visto el sol, ni conocido nada, más reposo tiene éste que aquél.

⁷İnsan hep boğazı için çalışır,Yine de doymaz.

⁶Porque si viviere aquel mil años dos veces, si no ha gozado del bien, cierto todos van á un lugar.

⁸Bilgenin akılsızdan ne üstünlüğü var?Yoksul başkasına nasıl davranacağını bilmekle ne yarar sağlar?

⁷Todo el trabajo del hombre es para su boca, y con todo eso su alma no se harta.

⁹Gözün gördüğü gönlün çektiğinden iyidir.Bu da boş ve rüzgarı kovalamaya kalkışmaktır.

⁸Porque ¿qué más tiene el sabio que el necio? ¿qué más tiene el pobre que supo caminar entre los vivos?

¹⁰Ne varsa, adı çoktan konmuştur,İnsanın da ne olduğu biliniyor.Kimse kendinden güçlü olanla çekişemez.

⁹Más vale vista de ojos que deseo que pasa. Y también esto es vanidad y aflicción de espíritu.

¹¹Söz çoğaldıkça anlam azalır,Bunun kime yararı olur?

¹⁰El que es, ya su nombre ha sido nombrado; y se sabe que es hombre, y que no podrá contender con el que es más fuerte que él.

¹²Çünkü gölge gibi gelip geçen kısa ve boş ömründe insana neyin yararlı olduğunu kim bilebilir? Bir adama kendisinden sonra güneşin altında neler olacağını kim söyleyebilir?

¹¹Ciertamente las muchas palabras multiplican la vanidad. ¿Qué más tiene el hombre?

¹²Porque ¿quién sabe cuál es el bien del hombre en la vida, todos los días de la vida de su vanidad, los cuales él pasa como sombra? Porque ¿quién enseñará al hombre qué será después de él debajo del sol?