¹Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:

¹Y RESPONDIO Eliphaz Temanita, y dijo:

²‹‹Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı,Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?

²¿Si proferirá el sabio vana sabiduría, Y henchirá su vientre de viento solano?

³Boş sözlerle tartışır,Yararsız söylevler verir mi?

³¿Disputará con palabras inútiles, Y con razones sin provecho?

⁴Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor,Tanrının huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.

⁴Tú también disipas el temor, Y menoscabas la oración delante de Dios.

⁵Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor,Hilekârların diliyle konuşuyorsun.

⁵Porque tu boca declaró tu iniquidad, Pues has escogido el hablar de los astutos.

⁶Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil,Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.

⁶Tu boca te condenará, y no yo; Y tus labios testificarán contra ti.

⁷‹‹İlk doğan insan sen misin?Yoksa dağlardan önce mi var oldun?

⁷¿Naciste tú primero que Adam? ¿O fuiste formado antes que los collados?

⁸Tanrının sırrını mı dinledin de,Yalnız kendini bilge görüyorsun?

⁸¿Oíste tú el secreto de Dios, Que detienes en ti solo la sabiduría?

⁹Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim?Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?

⁹¿Qué sabes tú que no sepamos? ¿Qué entiendes que no se halle en nosotros?

¹⁰Bizde ak saçlı da yaşlı da var,Babandan bile yaşlı.

¹⁰Entre nosotros también hay cano, también hay viejo Mucho mayor en días que tu padre.

¹¹Az mı geliyor Tanrının avutması sana,Söylediği yumuşak sözler?

¹¹¿En tan poco tienes las consolaciones de Dios? ¿Tienes acaso alguna cosa oculta cerca de ti?

¹²Niçin yüreğin seni sürüklüyor,Gözlerin parıldıyor,

¹²¿Por qué te enajena tu corazón, Y por qué guiñan tus ojos,

¹³Tanrıya öfkeni gösteriyorsun,Ağzından böyle sözler dökülüyor?

¹³Pues haces frente á Dios con tu espíritu, Y sacas tales palabras de tu boca?

¹⁴‹‹İnsan gerçekten temiz olabilir mi?Kadından doğan biri doğru olabilir mi?

¹⁴¿Qué cosa es el hombre para que sea limpio, Y que se justifique el nacido de mujer?

¹⁵Tanrı meleklerine güvenmiyorsa,Gökler bile Onun gözünde temiz değilse,

¹⁵He aquí que en sus santos no confía, Y ni los cielos son limpios delante de sus ojos:

¹⁶Haksızlığı su gibi içenİğrenç, bozuk insana mı güvenecek?

¹⁶¿Cuánto menos el hombre abominable y vil, Que bebe la iniquidad como agua?

¹⁷‹‹Dinle beni, sana açıklayayım,Gördüğümü anlatayım,

¹⁷Escúchame; yo te mostraré Y te contaré lo que he visto:

¹⁸Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği,Gizlemediği gerçekleri;

¹⁸(Lo que los sabios nos contaron De sus padres, y no lo encubrieron;

¹⁹O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti,Aralarına henüz yabancı girmemişti.

¹⁹A los cuales solos fué dada la tierra, Y no pasó extraño por medio de ellos:)

²⁰Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır,Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.

²⁰Todos los días del impío, él es atormentado de dolor, Y el número de años es escondido al violento.

²¹Dehşet sesleri kulağından eksilmez,Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.

²¹Estruendos espantosos hay en sus oídos; En la paz le vendrá quien lo asuele.

²²Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz,Kılıç onu gözler.

²²El no creerá que ha de volver de las tinieblas, Y está mirando al cuchillo.

²³‹Nerede?› diyerek ekmek ardınca dolaşır,Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.

²³Desasosegado á comer siempre, Sabe que le está aparejado día de tinieblas.

²⁴Acı ve sıkıntı onu yıldırır,Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.

²⁴Tribulación y angustia le asombrarán, Y esforzaránse contra él como un rey apercibido para la batalla.

²⁵Çünkü Tanrıya el kaldırmış,Her Şeye Gücü Yetene meydan okumuş,

²⁵Por cuanto él extendió su mano contra Dios, Y se esforzó contra el Todopoderoso,

²⁶Kalın, yumrulu kalkanıylaOna inatla saldırmıştı.

²⁶El le acometerá en la cerviz, En lo grueso de las hombreras de sus escudos:

²⁷‹‹Yüzü semirdiği,Göbeği yağ bağladığı halde,

²⁷Porque cubrió su rostro con su gordura, E hizo pliegues sobre los ijares;

²⁸Yıkılmış kentlerde,Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,

²⁸Y habitó las ciudades asoladas, Las casas inhabitadas, Que estaban puestas en montones.

²⁹Zengin olmayacak, serveti tükenecek,Malları ülkeye yayılmayacaktır.

²⁹No enriquecerá, ni será firme su potencia, Ni extenderá por la tierra su hermosura.

³⁰Karanlıktan kaçamayacak,Filizlerini alev kurutacak,Tanrının ağzından çıkan solukla yok olacaktır.

³⁰No se escapará de las tinieblas: La llama secará sus ramos, Y con el aliento de su boca perecerá.

³¹Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın,Çünkü ödülü boşluk olacaktır.

³¹No confíe el iluso en la vanidad; Porque ella será su recompensa.

³²Gününden önce işi tamamlanacak,Dalı yeşermeyecektir.

³²El será cortado antes de su tiempo, Y sus renuevos no reverdecerán.

³³Asma gibi koruğunu dökecek,Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.

³³El perderá su agraz como la vid, Y derramará su flor como la oliva.

³⁴Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur,Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.

³⁴Porque la sociedad de los hipócritas será asolada, Y fuego consumirá las tiendas de soborno.

³⁵Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar,İçleri yalan doludur.››

³⁵Concibieron dolor, y parieron iniquidad; Y las entradas de ellos meditan engaño.