¹Eyüp şöyle yanıtladı:

¹Y RESPONDIO Job, y dijo:

²‹‹Bugün de acı acı yakınacağım,İniltime karşın Tanrının üzerimdeki eli ağırdır.

²Hoy también hablaré con amargura; Que es más grave mi llaga que mi gemido.

³Keşke Onu nerede bulacağımı bilseydim,Tahtına varabilseydim!

³Quién me diera el saber dónde hallar á Dios! Yo iría hasta su silla.

⁴Davamı önünde dile getirir,Kanıtlarımı art arda sıralardım.

⁴Ordenaría juicio delante de él, Y henchiría mi boca de argumentos.

⁵Bana vereceği yanıtı öğrenir,Ne diyeceğini anlardım.

⁵Yo sabría lo que él me respondería, Y entendería lo que me dijese.

⁶Eşsiz gücüyle bana karşı mı çıkardı?Hayır, yalnızca dinlerdi beni.

⁶¿Pleitearía conmigo con grandeza de fuerza? No: antes él la pondría en mí.

⁷Haklı kişi davasını oraya, Onun önüne getirebilirdi,Ben de yargılanmaktan sonsuza dek kurtulurdum.

⁷Allí el justo razonaría con él: Y escaparía para siempre de mi juez.

⁸‹‹Doğuya gitsem orada değil,Batıya gitsem Onu bulamıyorum.

⁸He aquí yo iré al oriente, y no lo hallaré; Y al occidente, y no lo percibiré:

⁹Kuzeyde iş görse Onu seçemiyorum,Güneye dönse Onu göremiyorum.

⁹Si al norte él obrare, yo no lo veré; Al mediodía se esconderá, y no lo veré.

¹⁰Ama O tuttuğum yolu biliyor,Beni sınadığında altın gibi çıkacağım.

¹⁰Mas él conoció mi camino: Probaráme, y saldré como oro.

¹¹Adımlarını yakından izledim,Sapmadan yolunu tuttum.

¹¹Mis pies tomaron su rastro; Guardé su camino, y no me aparté.

¹²Ağzından çıkan buyruklardan ayrılmadım,Günlük ekmeğimden çok ağzından çıkan sözlere değer verdim.

¹²Del mandamiento de sus labios nunca me separé; Guardé las palabras de su boca más que mi comida.

¹³‹‹O tek başınadır, kim Onu caydırabilir?Canı ne isterse onu yapar.

¹³Empero si él se determina en una cosa, ¿quién lo apartará? Su alma deseó, é hizo.

¹⁴Benimle ilgili kararını yerine getirir,Daha nice tasarısı vardır.

¹⁴El pues acabará lo que ha determinado de mí: Y muchas cosas como estas hay en él.

¹⁵Bu yüzden dehşete düşerim huzurunda,Düşündükçe korkarım Ondan.

¹⁵Por lo cual yo me espanto en su presencia: Consideraré, y temerélo.

¹⁶Tanrı cesaretimi kırdı,Her Şeye Gücü Yeten beni yıldırdı.

¹⁶Dios ha enervado mi corazón, Y hame turbado el Omnipotente.

¹⁷Karanlık beni susturamadı,Yüzümü örten koyu karanlık.

¹⁷¿Por qué no fuí yo cortado delante de las tinieblas, Y cubrió con oscuridad mi rostro?