¹Elihu konuşmasına şöyle devam etti:

¹ADEMAS respondió Eliú, y dijo:

²‹‹Ey bilgeler, sözlerimi dinleyin,Kulak verin bana, ey bilgi sahipleri.

²Oid, sabios, mis palabras; Y vosotros, doctos, estadme atentos.

³Çünkü damak nasıl yemeği tadarsa,Kulak da sözleri sınar.

³Porque el oído prueba las palabras, Como el paladar gusta para comer.

⁴Gelin, doğruyu seçelim,İyiyi birlikte öğrenelim.

⁴Escojamos para nosotros el juicio, Conozcamos entre nosotros cuál sea lo bueno;

⁵‹‹Çünkü Eyüp, ‹Ben suçsuzum› diyor,‹Tanrı hakkımı elimden aldı.

⁵Porque Job ha dicho: Yo soy justo, Y Dios me ha quitado mi derecho.

⁶Haklı olduğum halde yalancı sayılıyorum,Suçsuz olduğum halde okunla yaraladın beni.›

⁶¿He de mentir yo contra mi razón? Mi saeta es gravosa sin haber yo prevaricado.

⁷Eyüp gibisi var mı?Alayı su gibi içiyor!

⁷¿Qué hombre hay como Job, Que bebe el escarnio como agua?

⁸Kötülük yapanlarla dostluk edip geziyor,Kötülerle aynı yolda yürüyor.

⁸Y va en compañía con los que obran iniquidad, Y anda con los hombres maliciosos.

⁹Çünkü, ‹Tanrıyı hoşnut etmeye çalışmakİnsana yarar getirmez› diyor.

⁹Porque ha dicho: De nada servirá al hombre El conformar su voluntad con Dios.

¹⁰‹‹Bu yüzden, ey sağduyulu insanlar, beni dinleyin!Tanrı kötülük yapar mı,Her Şeye Gücü Yeten haksızlık eder mi? Asla!

¹⁰Por tanto, varones de seso, oidme; Lejos esté de Dios la impiedad, Y del Omnipotente la iniquidad.

¹¹Çünkü O herkese yaptığının karşılığını öder,Hak ettiğini başına getirir.

¹¹Porque él pagará al hombre según su obra, Y él le hará hallar conforme á su camino.

¹²Tanrı kesinlikle kötülük etmez,Her Şeye Gücü Yeten adaleti saptırmaz.

¹²Sí, por cierto, Dios no hará injusticia, Y el Omnipotente no pervertirá el derecho.

¹³Kim yeryüzünü Ona emanet etti?Kim Onu bütün dünyanın başına atadı?

¹³¿Quién visitó por él la tierra? ¿Y quién puso en orden todo el mundo?

¹⁴Eğer niyet eder deRuhunu ve soluğunu geri çekerse,

¹⁴Si él pusiese sobre el hombre su corazón, Y recogiese así su espíritu y su aliento,

¹⁵Bütün insanlık bir anda yok olur,İnsan yine toprağa döner.

¹⁵Toda carne perecería juntamente, Y el hombre se tornaría en polvo.

¹⁶‹‹Aklın varsa dinle,Kulak ver sözlerime.

¹⁶Si pues hay en ti entendimiento, oye esto: Escucha la voz de mis palabras.

¹⁷Adaletten nefret eden hiç hüküm sürebilir mi?Adil ve güçlü olanı suçlayacak mısın?

¹⁷¿Enseñorearáse el que aborrece juicio? ¿Y condenarás tú al que es tan justo?

¹⁸Krallara, ‹Değersizsiniz›,Soylulara, ‹Kötüsünüz› diyen,

¹⁸¿Hase de decir al rey: Perverso; Y á los príncipes: Impíos?

¹⁹Önderlere ayrıcalık tanımayan,Zengini yoksuldan çok önemsemeyen O değil mi?Çünkü hepsi Onun ellerinin işidir.

¹⁹¿Cuánto menos á aquel que no hace acepción de personas de príncipes, Ni el rico es de él más respetado que el pobre? Porque todos son obras de sus manos.

²⁰Gece yarısı bir anda ölürler,Herkes sarsılır, ölüp gider,Güçlüler de insan eli değmeden alınıp götürülür.

²⁰En un momento morirán, y á media noche Se alborotarán los pueblos, y pasarán, Y sin mano será quitado el poderoso.

²¹‹‹Tanrının gözleri insanların yolundan ayrılmaz,Attıkları her adımı görür.

²¹Porque sus ojos están sobre los caminos del hombre, Y ve todos sus pasos.

²²Kötülük yapanların gizlenebileceğiNe karanlık bir yer vardır, ne de ölüm gölgesi.

²²No hay tinieblas ni sombra de muerte Donde se encubran los que obran maldad.

²³Yargılanmak için önüne gelsinler diye,Tanrı insanları sorgulamaya pek gerek duymaz.

²³No carga pues él al hombre más de lo justo, Para que vaya con Dios á juicio.

²⁴Araştırmadan güçlü insanları kırar,Onların yerine başkalarını diker.

²⁴El quebrantará á los fuertes sin pesquisa, Y hará estar otros en su lugar.

²⁵Çünkü ne yaptıklarını bilir,Gece onları deviriverir, ezilirler.

²⁵Por tanto él hará notorias las obras de ellos, Cuando los trastornará en la noche, y serán quebrantados.

²⁶Herkesin gözü önündeKötülükleri yüzünden onları cezalandırır;

²⁶Como á malos los herirá En lugar donde sean vistos:

²⁷Artık Onun ardından gitmedikleri,Yollarının hiçbirini dikkate almadıkları için.

²⁷Por cuanto así se apartaron de él, Y no consideraron todos sus caminos;

²⁸Yoksulun feryadını Ona duyurdular;Düşkünlerin feryadını işitti.

²⁸Haciendo venir delante de él el clamor del pobre, Y que oiga el clamor de los necesitados.

²⁹Ama Tanrı sessiz kalırsa kim Onu suçlayabilir?Yüzünü gizlerse kim Onu görebilir?Bir ulusa karşı da bir insana karşı da O hep aynıdır,

²⁹Y si él diere reposo, ¿quién inquietará? Si escondiere el rostro, ¿quién lo mirará? Esto sobre una nación, y lo mismo sobre un hombre;

³⁰Tanrısız insan krallık etmesin,Halka tuzak kurmasın diye.

³⁰Haciendo que no reine el hombre hipócrita Para vejaciones del pueblo.

³¹‹‹Kimse Tanrıya,‹Suçluyum, artık kötülük yapmayacağım› dedi mi,

³¹De seguro conviene se diga á Dios: Llevado he ya castigo, no más ofenderé:

³²‹Göremediğimi sen bana öğret,Haksızlık ettimse, bir daha etmem?›

³²Enséñame tú lo que yo no veo: Que si hice mal, no lo haré más.

³³Onu reddettiğin halde,Senin keyfince mi seni ödüllendirmeli?Çünkü karar verecek olan sensin, ben değil,Öyleyse anlat bana bildiğini.

³³¿Ha de ser eso según tu mente? El te retribuirá, ora rehuses, Ora aceptes, y no yo: Di si no, lo que tú sabes.

³⁴‹‹Sağduyulu insanlar,Beni dinleyen bilgeler diyecekler ki,

³⁴Los hombres de seso dirán conmigo, Y el hombre sabio me oirá:

³⁵‹Eyüp bilgisizce konuşuyor,Sözlerinin değeri yok.›

³⁵Que Job no habla con sabiduría, Y que sus palabras no son con entendimiento.

³⁶Kötü biri gibi yanıtladığı içinKeşke Eyüpün sınanması sonsuza dek sürse!

³⁶Deseo yo que Job sea probado ampliamente, A causa de sus respuestas por los hombres inicuos.

³⁷Çünkü günahına isyan da ekliyor,Önümüzde alay edercesine el çırpıyor,Tanrı'ya karşı konuştukça konuşuyor.››

³⁷Porque á su pecado añadió impiedad: Bate las manos entre nosotros, Y contra Dios multiplica sus palabras.